Rola psychoterapii grupowej w pracy z bliskimi osób uzależnionych od narkotyków przechodzących rehabilitację. Wielu rodziców, którzy sami mają dzieci uzależnione od narkotyków, wykazuje dysfunkcyjne zachowania zwane współuzależnieniem. Współzależność to stan patologiczny charakteryzujący się głębokim zaabsorbowaniem i silnym uzależnieniem emocjonalnym, społecznym, a nawet fizycznym od drugiej osoby. Innymi słowy, współzależność to destrukcyjne zachowanie, które wiąże się z długotrwałą, chroniczną reakcją emocjonalno-behawioralną na systematyczny stres. Według statystyk 70% załamań osób uzależnionych po rehabilitacji wynika bezpośrednio z sabotażu ze strony rodziny i bliskich. Które nieświadomie przekazują irracjonalne zachowania, prowadzące do napięcia, irytacji, agresji między członkami rodziny, co prowadzi do powstania stanu patologicznego. Rehabilitacja osób uzależnionych od narkotyków jest złożonym procesem terapeutycznym, wielopoziomowym, obejmującym głębokie zmiany osobowe w systemie relacji jednostki, mające na celu wyeliminowanie narkotyków z systemu wartości człowieka, a także utrzymanie i ugruntowanie zdrowego stylu życia oraz dalsze zaprzestanie nałogów. używać. A kiedy osoba uzależniona po procesie rehabilitacji wraca do rodziny, staje w obliczu destrukcyjnych wzorców zachowań i mechanizmów obronnych, które często pełnią rolę czynnika prowokującego do zażywania i zmniejszającego motywację do zdrowienia. Dlatego skuteczność procesu resocjalizacji w dużej mierze zależy od jego złożoności, a praca z bliskimi jest jednym z najważniejszych etapów programu adaptacji społecznej. Rodzina ze swoimi wartościami jest w pewnym sensie wzorową grupą odniesienia, która powinna wspierać narkomana na etapie jego adaptacji społecznej. A psychoterapia grupowa z bliskimi odgrywa jedną z najważniejszych funkcji wzmacniających powrót osoby uzależnionej do zdrowia.