Od autorki: Często spotykam się z pytaniem: O czym rozmawiać z dziećmi poza szkołą? Po co z nimi rozmawiać? (W końcu nasi rodzice nie rozmawiali z większością z nas zbyt często, gdy byliśmy dziećmi). Jak możemy rozmawiać, aby reagowali na nasze próby zbliżenia się? O tym właśnie jest ten artykuł. Porozmawiaj ze swoimi dziećmi o snach. Tylko. Kiedy ty i oni będziecie mieli czas, zapytaj, jak wyobrażasz sobie siebie i swoje życie, gdy będziesz mieć 30 lat. Co zrobisz? Pozwól dziecku zacząć mówić. Słuchaj uważnie, nie przerywaj, wyjaśniaj. Kiedy zamilknie, zadaj więcej pytań na temat tych dziedzin życia w przyszłości, o których jeszcze nie mówił. Jaki będziesz mieć dom? W jakiej okolicy będziesz mieszkać? Czy będziesz mieć zwierzęta i jaki rodzaj? Jak się zrelaksujesz? Ile, gdzie? Słuchaj dalej, nie zaprzeczaj, jeśli coś Ci się naprawdę nie podoba. Na analizę i wnioski przyjdzie czas później. Zapytaj, ile będziesz pracować? Ile chcesz zarabiać? Czy będziesz zajmować się domem? Albo jakie obowiązki domowe będziesz wykonywać, a jakich nie? skiń głową, spójrz na niego. Swoimi emocjami i drobnymi wypowiedziami pokażcie to, co słyszycie: „aha”, „tak”, „ciekawe”, „wow!”… Jak będziesz wyglądać: figura, fryzura, ubranie. Co będziesz mogła zrobić? ? (gotuj, szybko czytaj, mów po angielsku, rozumiesz technologie internetowe...) Oto mała lista pytań do rozmowy na około pół godziny. Intuicja i doświadczenie życiowe podpowiedzą Ci, o co jeszcze pytać. Po co rozmawiać z dziećmi o ich marzeniach? Dzieci żyją marzeniami. Ze względu na związane z wiekiem zdolności fizyczne i psychiczne nie mogą wiele zrobić. W swojej wyobraźni marzą o dokonaniu najróżniejszych wyczynów. Marzenia dają dzieciom siłę do rozwoju i nadzieję, że staną się ważne, potrzebne i znaczące w tym życiu. Pamiętasz, jak i o czym marzyłeś jako dziecko? Jeśli spojrzysz na te sny dorosłymi oczami, zobaczysz, czego wtedy potrzebowałeś, jakich potrzeb nie mogłeś zaspokoić i jak uzyskałeś ulgę od swoich snów. Dzieci uzupełniają energię życiową w swoich snach. Inspirują je dziecięce sny. Słuchając snów dziecka i rozmawiając o nich z dziećmi, mówisz mu o jego znaczeniu, o możliwości spełnienia pragnień. Dziecko otrzymuje wiadomość: „Wierzą we mnie”. Dzieci czasami nie opowiadają dorosłym o swoich snach, bo boją się wyśmiewania, zdemaskowania, odrzucenia i moralizowania. Wtedy nie podzielają swoich fantazji i zaczynają traktować je jako nieistotne. Czy dziecko bez marzeń osiągnie coś w życiu? Bez marzeń nie ma celu, bez celu nie ma planu, bez planu nie ma działań Rodzice słuchając o marzeniach dziecka, mogą zrozumieć jego podejście do prawdziwego życia. Co mu się podoba, a czego nie, w rodzinie swoich rodziców? Pod jakim względem chciałby być do nich podobny, a pod jakim nie? Porównując obraz przyszłości narysowany przez Twoje dziecko z teraźniejszością, możesz przeprowadzić audyt swoich osiągnięć życiowych. Nigdy nie jest za późno, aby marzyć i zamienić marzenie w cel! Kolejna ważna kwestia: rodzice wychowują dziecko, koncentrując się na jakimś obrazie. Logiczne jest, że w okresie niemowlęcym i wczesnoszkolnym ten obraz kreują rodzice. W miarę wzrostu świadomości dziecka i manifestowania się jego charakteru, jego idealny obraz „ja” może być tworzony nie tylko na podstawie oczekiwań rodziców, ale w coraz większym stopniu na podstawie wypowiedzi dziecka na swój temat i jego manifestacji w różnych momentach życia. Rodzic mówi: „Chcę wychować swoje dziecko tak, aby odnosiło sukcesy, aby stało się właścicielem własnego biznesu i liderem”. Czego chce dziecko? Prawie wszystkie dzieci chcą odnieść sukces, ale ich koncepcja sukcesu bardzo różni się od opinii ich rodziców. Możesz naruszyć zdrowie i psychikę dziecka, próbując ukształtować go w taki obraz, który wydaje nam się dobry, ale wcale nie odpowiada cechom i aspiracjom samego dziecka, jeśli „sen jest zły”. Na przykład dziecko mówi ci, że chce zostać przywódcą grupy gangsterskiej, mieć broń do okradzenia, mieć dużo pieniędzy, więc wszyscy się boją. Nie przejmuj się. Nie daj się zwieść. Spróbuj.