Podejście systemowo-fenomenologiczne w konstelacjach oznacza, że ​​daną sytuację rozważamy jako SYSTEM (rodzinny, organizacyjny lub inny), porządkujemy jej elementy i obserwujemy, co się stanie, jakie pojawią się ZJAWISKA (zjawiska). Badanie zjawisk odbywa się poprzez obserwację i doświadczenie zmysłowe, bez pośrednika w postaci konstruktów teoretycznych. Bert Hellinger w różnych momentach próbował wyprowadzić pewne ogólne „prawa systemowe”, prześledzić związki przyczynowo-skutkowe i w oparciu o nie działać. Ale prędzej czy później przyszedł moment, gdy stało się jasne, że wyjątków od zasad jest zbyt wiele. A następnie B.H. poszedł dalej, porzucając wywiedzione „prawa”, „reguły” i „porządki”. Poszedł dalej w stronę fenomenologii, tj. w otwartość na TO, CO DZIEJE się w aranżacji, uwagę na ZJAWISKA w ich istocie (a nie na konstrukty teoretyczne). Z faktu, że metoda aranżacji opiera się na podejściu FENOMENOLOGICZNYM, wynika kilka ważnych konsekwencji praktycznych. 1. Konieczność indywidualnego rozważenia sytuacji. Pozornie absolutnie identyczne sytuacje pomiędzy dwoma różnymi osobami, jeśli zostaną rozdzielone, najprawdopodobniej pokażą zupełnie inną dynamikę systemu. Nieredukowalność niezliczonych losów do kilku (a nawet kilkudziesięciu) ogólnych zasad zmusza nas do każdorazowego rozpoczynania układu od zera. 2. Niemożność teoretycznego „obliczenia” źródła problemu. Przeprowadzenie merytorycznej analizy wydarzeń z życia przodków i znalezienie w nich konkretnej przyczyny obecnych trudności jest możliwością wątpliwą („Nie możesz wyjść za mąż, bo twoja babcia miała 5 mężów i 10 aborcji”). Relacje systemowe są zbyt liczne i zbyt złożone, aby można je było „obliczyć” za pomocą naszej ludzkiej logiki. Chcesz się czegoś dowiedzieć? - Musimy to zorganizować i patrzeć! :))) 3. Poleganie na tym, co dzieje się na polu aranżacyjnym. Oczywiście w tysiącach tysięcy konstelacji przeprowadzonych na całym świecie zauważono pewne trendy. Nie możemy jednak uważać ich za sztywne wzorce i opierać się na nich podczas pracy nad konkretnym przypadkiem. Tendencja może dać nam wskazówkę, gdzie się poruszać. Będzie to jednak tylko HIPOTEZA, którą trzeba będzie sprawdzić – w układzie życia mającym miejsce tu i teraz. 4. To, co się dzieje, jest ważniejsze niż wyjaśnienia, uczucia są ważniejsze niż słowa. W pracy konstelacyjnej ważniejsze jest zrozumienie CO się dzieje i jak DOŚWIADCZA się tego, co się dzieje, a nie DLACZEGO tak się dzieje. W aranżacji poruszamy tematy bardzo głębokie. Zdajemy sobie sprawę, że istnieje coś większego, co kieruje ludzkimi losami. Próba wyjaśnienia tego, co się dzieje, odrywa nas od kontaktu z tą głęboką rzeczą. Kiedy oddajemy się słowom, tracimy wrażenia. Praktyka pokazuje, że ustalenia typu „Nie rozumiem niczego, co się tutaj wydarzyło” dają rezultaty nie gorsze niż zrozumiałe historie typu „nie możesz wyjść za mąż, bo twoja babcia miała 5 mężów i 10 aborcji”.