Od autora: Artykuł zamieszczono za zgodą klientki. Ze względu na ochronę prywatności niektóre informacje zostały zmienione. Do mojego gabinetu przyszła młoda szczupła dziewczyna i pierwsze spotkanie zaczęło się od słów: „Mam 23 lata i bulimię” – powiedziała dość spokojnie Anya, siadając na krześle w moim gabinecie. „Anya, czy zostałaś zdiagnozowana z tym przez lekarzy?” „Tak, w jednym ośrodku medycznym, kiedy tam pojechaliśmy z mamą. Zadali mi serię pytań i postawili taką diagnozę: „Czy możesz mi opowiedzieć o objawach Twojej choroby?” „Tak, mogę” – powiedziała nadal spokojnie – „w czasie ataków tak to nazywam, dużo jem .” A potem biegnę, żeby to wyciągnąć. - Jak długo to masz? - Około 3 lata - Anya, czy były jakieś ważne wydarzenia w twoim życiu 3 lata temu? - Nie, wygląda na to, że nie. Chociaż... rozstałam się z chłopakiem. Przez pół roku nie mogłam wrócić do normy, płakałam i płakałam. – A potem? – Potem zaczęły się ataki. I schudłam 10 kilogramów. - Jak często zdarzają się ataki? - Raz na 2-3 tygodnie, konsekwentnie - Aniu, jak jadłaś przed sytuacją z atakami? - Do 16 roku życia jadłam dużo i wszystko pod rząd, miałam nadwagę . A potem stała się małą dziewczynką. - Na diecie? - Tak, jak zgadłeś? Byłam na wielu dietach. A teraz to się dzieje.- Czy byłeś na rygorystycznych dietach? Chciałaś schudnąć? - Tak, to były monodiety - jadłam tylko kaszę gryczaną, potem przestałam jeść wszystko, co tłuste - Aniu, opowiem ci o zasadzie działania psychiki w bulimii, a ty możesz mi powiedzieć jak bardzo to do ciebie rezonuje, czy nie. OK? - Tak, zróbmy to - Podczas ataku odczuwasz proces narastania niepokoju, z którym nie możesz sobie poradzić i od razu zaczynasz jeść. Proces przejmowania jest w toku. Proces spożywania pokarmu przebiega jak w stanie namiętności, kawałki jedzenia „wlatują” do ust, a człowiek nie czuje ani smaku, ani przyjemności. A potem pojawia się uczucie ciężkości w żołądku i poczucie wstydu, że „jestem złą dziewczynką”, złamałam zakazy, dużo jadłam. A dziewczyna biegnie do toalety, żeby zwymiotować. Kiedy już to zwymiotowała, oznacza to, że została oczyszczona. Oczyszczony znaczy poprawiony. I znów jestem grzeczną dziewczynką. Czy twój mechanizm tak działa? - Dokładnie. O mnie. Słowo po słowie – Anya, zobaczmy, co się dzieje z twoim pragnieniem bycia dobrą dziewczynką, twoim pragnieniem sprawiania przyjemności i ogólnie przyczynami twojego niepokoju. Najpierw opowiedz nam o swoich relacjach z rodzicami... Terapia z Anną trwała kilka miesięcy. Proces pracy z zaburzeniami odżywiania jest dość złożony i długotrwały. Wiele rzeczy zostało stłumionych przez człowieka, a on sam nie jest świadomy przyczyny. Zazwyczaj struktura osobowości bulimika kształtuje się w rodzinie, w której obowiązują ścisłe zasady, w której istnieje chęć zadowolenia. Oczywiście każda sytuacja ma wiele cech, ale generalnie rodzina odgrywa kluczową rolę w powstawaniu bulimii. Kiedy w wieku 16 lat osoby w tym samym wieku co Anya zaczęły spotykać się z chłopcami i nikt nie zwracał na Anyę uwagi, wtedy zdecydowała, że ​​chodzi o jej figurę. I rozpoczęła się seria monodiet. Potem znowu załamania i diety. Potem Anya rozpoczęła związek z młodym mężczyzną i zakończyła się separacją. Anya nie znalazła innego sposobu na poradzenie sobie z lękiem i bólem niż rozpoczęcie jedzenia. A potem znalazłam sposób na oczyszczenie się – zwymiotowanie jedzenia. I tak, ważnym punktem w pracy z każdą osobą cierpiącą na bulimię jest praca z rodziną. A co z relacjami z Twoją mamą?.... Struktura rodziny i nawyki żywieniowe rodziny również odgrywają ogromną rolę w powstawaniu zaburzeń odżywiania. Jest to ważny temat i dość trudno go rozwiązać na swoim poziomie własny. Skontaktuj się z psychologiem, aby znaleźć źródło problemu i wydostać się z tego błędnego koła. Powodzenia! Jeśli artykuł Ci się spodobał, kliknij „Podziękuj” i zostaw komentarz:).