Od autorki: Ciąża i narodziny dziecka to niesamowite i magiczne wydarzenie, moim zdaniem to prawdziwy CUD w naszym życiu. W niektórych przypadkach „CUD” jest opóźniony, mam nadzieję, że moje osiągnięcia przydadzą się w zbliżeniu do długo oczekiwanego wydarzenia. Lekarze zwykle rozwiązują problem niepłodności u kobiet z diagnozą medyczną, korzystając z pomocy nowoczesnych osiągnięć w położnictwie i ginekologii, na przykład zapłodnienie in vitro. Ale jeśli nie weźmie się pod uwagę specyfiki stanu psychicznego kobiety, zaawansowane technologie medyczne okazują się bezużyteczne, co sprawia, że ​​badania psychologiczne nad problemem niepłodności kobiecej są bardzo istotne. Dlatego opracowałem program wsparcia psychologicznego kobiet z niepłodnością na etapie leczenia IVF Celem tego programu jest budowanie gotowości kobiet do rozwoju tożsamości matczynej, wyboru konstruktywnych sposobów interakcji, plastyczności i elastyczności myślenia i zachowania. Zadania: 1. Kształtowanie się wyobrażeń kobiety na temat macierzyństwa i funkcji matki.2. Informowanie o cechach fizjologicznych i potrzebach rozwijającego się wewnątrzmacicznie dziecka. Zwiększanie świadomości kobiet w zakresie potrzeb psychoemocjonalnych i fizjologicznych dziecka w okresie niemowlęcym.3. Wsparcie emocjonalne, praca z lękiem osobistym i sytuacyjnym.4. Zajęcia praktyczne mające na celu podniesienie poziomu kompetencji komunikacyjnych, rozwinięcie elastyczności myślenia, wrażliwości oraz umiejętności adekwatnego i szybkiego reagowania na każdą trudną sytuację.5. Prowadzenie zajęć zorientowanych na ciało, stworzonych dla tej kategorii kobiet, jak ustalono w trakcie badania, ważnym etapem leczenia niepłodności jest pomoc psychologiczna kobietom lub parom. W każdym przypadku konieczne jest zastosowanie indywidualnego podejścia – u niektórych konieczna będzie długoterminowa terapia zapewniająca wsparcie przez cały okres leczenia, a u innych wystarczy kilka konsultacji dotyczących konkretnych zagadnień. Na każdym etapie leczenia kobiety i ich współmałżonkowie charakteryzują się obecnością różnorodnych reakcji emocjonalnych (lęk, niepokój, depresja, podekscytowanie, agresja itp.) i sposobami ich przeżywania. Przykładowo w okresie stymulacji kobieta może odczuwać niepokój, konflikt, niestabilność emocjonalną – tutaj ważne jest, aby wyjaśnić jej i mężowi, że jest to konsekwencja przyjmowania leków hormonalnych i konieczne jest przeprowadzenie emocjonalnej ulga. Na innych etapach możliwe jest zwiększenie poziomu lęku, który bez pomocy specjalisty może przerodzić się w stan stresujący, może to być spowodowane niewiadomą przyszłości, brakiem wsparcia emocjonalnego ze strony rodziny i wyczerpaniem zasoby psychologiczne. Zadaniem psychologa jest tutaj dbanie o bezpieczeństwo kobiety w zakresie komfortu psychicznego, należy informować o bezpieczeństwie zabiegu zapłodnienia in vitro, udzielać wsparcia emocjonalnego i, jeśli to możliwe, angażować rodzinę w tworzenie sprzyjającej atmosfery szacunku i akceptacji, gdyż w tej chwili bolesnego oczekiwania i przytłaczającej niepewności, bardziej niż kiedykolwiek potrzebna jest jej pomoc i wsparcie. Kobieta powinna już na początkowym etapie leczenia zwrócić się o pomoc psychologiczną, najlepiej już wtedy, gdy pomysł skorzystania z niej zaspokoi pojawiły się technologie reprodukcyjne. Podczas konsultacji wyjdą na jaw stłumione doświadczenia i lęki, często nierozpoznawane przez kobiety. Praca z psychologiem pomoże Ci rozpoznać Twoje uczucia, emocje, lęki i utrwalone zachowania, a także pomoże Ci rozwinąć psychologiczną gotowość do macierzyństwa. Praktyczne zalecenia dotyczące wsparcia psychologicznego dla kobiet, które są na początkowym etapie leczenia niepłodności metodą zapłodnienia in vitro : - badania i korekta psychologiczna - informowanie kobiet o procedurze IVF - szkolenie w zakresie umiejętności odporności na stres, sposobów łagodzenia psycho-emocjonalnego.