Od autora: z mojego bloga, z cytatem I. Mlodika. Są psychologowie - i psychoterapeuci. Psychologami są ci, którzy mają wyższe wykształcenie psychologiczne (lub zawodowe). dyplom przekwalifikowania po ukończeniu studiów wyższych). Psychoterapeutami są osoby, które posiadają wykształcenie psychoterapeutyczne (ukończone lub niepełne). Terapeuci są certyfikowani i „w toku”. Certyfikowani specjaliści to ci, którzy ukończyli wymaganą liczbę lat szkolenia (od 4 do 7 w różnych podejściach psychoterapeutycznych), mają wyższe wykształcenie psychologiczne i przeszli certyfikację. W psychologii i psychoterapii trzeba stale doskonalić swoje umiejętności. Psychologowie identyfikują problem i przy ich pomocy można znaleźć sposób na rozwiązanie problemu. Psycholog może zapewnić wsparcie, wysłuchać, wyrazić zrozumienie, udzielić rekomendacji, rady lub odpowiedzieć na część Twoich pytań. Psycholog może dać przegląd tego, „jak to zwykle się dzieje”. Psycholog może nauczyć, jak przystosować się do życia wokół ciebie: na przykład negocjować, a nie konfliktować. Albo jak poznawać dziewczyny lub jak wychodzić, gdy masz obawy. Psychoterapia to „sposób, aby z pomocą drugiej osoby, terapeuty, wyruszyć w podróż, aby zacząć poznawać siebie, żyć tym, czego nie przeżyto, płakać z powodu tego, co nie zostało wypłakane, nauczyć się rozumieć siebie i otaczających Cię ludzi i z tą świadomością budować życie, które będzie Ci się podobać i które będzie Twoje”*. Psycholog może doradzić. Psychoterapeuta może zarówno udzielać porad, jak i terapii. Trudno, prawie niemożliwe jest powiedzieć, gdzie zaczyna się terapia, a kończy poradnictwo. Być może można powiedzieć, że terapia to głębsza praca. Zatem dla każdego indywidualnie: niektórzy potrzebują głębokiej pracy, inni muszą po prostu wyjaśnić sytuację, a wtedy dana osoba sama to rozwiąże. Psychoterapię prowadzi się osobiście (t.personalne), grupowo (t.grupa) oraz w kręgu rodzinnym (t.rodzina). Praca grupowa często odbywa się pod konkretną nazwą grupy, np. „Jak dogadać się jako para” lub „Jak żyć ze stratą”. Grupa rekrutowana jest na kilka spotkań (zamknięta) lub ma charakter „otwarty” i za każdym razem (najczęściej raz w tygodniu) mogą przychodzić na nią inne osoby. Psychoterapeutami mogą być: dzieci i rodziny, ale także osoby pracujące z dorosłymi. Psychoterapeuci mogą różnić się podejściem, jakie stosują, np. podejście skoncentrowane na kliencie, podejście gestalt, psychoanaliza, terapia egzystencjalna, terapia sztuką, psychodrama itp. We współczesnym świecie terapeuci często łączą wiedzę i metody z różnych podejść. Być może najważniejsze jest, aby nie wybierać określonego podejścia, ale znaleźć specjalistę, u którego będzie więcej zaufania, więcej współczucia. Są też psycholodzy kliniczni, a także psychiatrzy – to już dotyczy medycyny. Mogą (jeśli zajdzie taka potrzeba) postawić diagnozę. Psychologowie mogą napisać „straszny i straszny” raport psychologiczny dla sądu lub innych organów. Są psychologowie, którzy pracują w organizacjach, przeprowadzają testy podczas zatrudniania i pracują nad klimatem psychologicznym zespołu. A także psychologowie-naukowcy i psychologowie-nauczyciele. Czasami mogą łączyć działalność naukową i praktyczną *I.Yu. Mlodik „Gdzie jeszcze Cię nie ma…” http://ekaterina-pushkareva.com