Przyglądając się komunikacji rodziców z dziećmi, śledzę pewne różnice w kontaktach z dziećmi matek i ojców. Bardzo często można usłyszeć, że dziecko postrzega ojca jako święto, albo że dzieci częściej i łatwiej słuchają swoich ojców. Zacząłem się zastanawiać nad tym pytaniem: „Dlaczego tak się dzieje? Dlaczego tata ma większy wpływ na dziecko niż mama? Ale jednocześnie warto zauważyć, że matka, tak czy inaczej, pozostaje bardziej pożądanym czynnikiem ochronnym. Oznacza to, że w przypadku nocnych lęków, chorób i urazów dzieci jeszcze częściej zwracają się do matki. Oczywiście pierwszą rzeczą jest fakt, że matka częściej jest z dzieckiem, matka jest postrzegana bardziej jako stała i niezmienna. Podczas gdy ojcowie są bardziej zajęci i mają mniejszy kontakt ze swoimi dziećmi. Jest to jeden z powodów, dla których komunikacja z ojcem jest bardziej znacząca. Uwaga ojca na dziecko jest pewnym wydarzeniem. Matka w życiu dziecka to osoba, która dzień po dniu zapewnia mu wszystko, co niezbędne, komunikacja z nią ma nieco inny wymiar. Wpływ mamy jest znajomy. I dlatego nie jest tak znaczący zewnętrznie, ale według wewnętrznego postrzegania dziecka ma większą ochronę. Innym aspektem są pewne różnice w komponencie emocjonalnym mężczyzn i kobiet. Kobieta jest bardziej emocjonalna i potrzebuje wybuchu swojego stanu wewnętrznego. Dlatego w przypadku dziecka, gdy pojawia się jakiś rodzaj nieporozumienia, matki reagują bardziej żywo i żywo. Nawet jeśli mama zachowuje się w miarę spokojnie, a dziecko nadal jej nie słucha, wtedy przychodzi moment zaskoczenia – co ja robię? Myślę, że to nie działania, ale intonacje dziecko „czyta”. Mama może na zewnątrz być całkiem spokojna, ale wewnętrznie jest spięta. I tak uruchamia się mechanizm reakcji dziecka na intonację. Jest to interesujące, ponieważ śledzenie takiego mechanizmu jest dość trudne. Jeśli powiemy trochę więcej o intonacjach w komunikacji, przypomnimy sobie okres niemowlęcy i sprzed okresu mowy, kiedy dzieci jeszcze nie rozumieją słów, ale na pewno uczą się rozumieć intonacje. A wszystko, co zostaje uchwycone, opiera się na intonacji. Dlatego mama jest tutaj bardzo ważna. Wszystkie matki doskonale kontrolują swój głos i mogą przekazać wiele za pomocą nieznacznej barwy głosu. A wracając do emocjonalnej strony problemu, można zauważyć, że emocje mężczyzn nie są tak wyraźne, dlatego łatwiej jest im dojść do porozumienia z dziećmi. Ich tło intonacyjne jest gładsze, podobnie jak ich zachowanie. Pod tym względem słowo taty jest ważniejsze i częściej działa jak czerwone światło niż słowo mamy. Dzieci bez wątpienia ubóstwiają swoich rodziców do pewnego wieku. Jednocześnie ci „boscy” ludzie są zawsze poddawani próbie siły, ich możliwości są sprawdzane jako pierwsze doświadczenie komunikacji społecznej. W tym aspekcie mamy są stroną emocjonalną, a ojcowie logiczną. I wtedy dziecku udaje się zrozumieć, jak reagować w oparciu o emocje, a także w oparciu o pewną logikę rzeczy. Wszyscy wiemy, że emocjonalny element komunikacji uniemożliwia nam dostrzeżenie jakiejkolwiek struktury. Dlatego z tatą jest jakoś jaśniej, za to z mamą cieplej. I jeszcze jeden aspekt, na który chciałbym zwrócić uwagę. Moim zdaniem ojcowie są bardziej konsekwentni w swojej strukturze wewnętrznej niż mamy. A konsekwencja jest kluczem do sukcesu w komunikacji z dziećmi. Spójność w komunikacji i edukacji zapewnia stabilność i umiejętność zrozumienia zasad, które wprowadza rodzina. Matki z kolei nie są tak konsekwentne, gdyż częściej współczują swoim dzieciom i znoszą niektóre zakazy, co dezorientuje dzieci. A to z kolei daje dzieciom więcej możliwości manipulacji. Dlatego w komunikacji z dziećmi matki pełnią funkcję opiekuńczą, a ojcowie funkcję struktury. Te drobne predyspozycje wewnętrzne matki i ojca dają dziecku pełny obraz świata i możliwość harmonijnego rozwoju. Zapraszamy na szkolenie „Uniwersytet Rodzica. Praktyka”. Autor: psycholog Natalya Belyaeva. Skype - Nattanial, [e-mail chroniony]