Praca psychologa: ciekawa i przydatna 470 Dzień dobry, drodzy przyjaciele. A ty i ja nadal studiujemy pracę psychologa i jej różne cechy, nadal dzielimy się naszymi doświadczenie i wiedza zgromadzona podczas praktyki. Zwracam uwagę na czterysta pięćdziesiąty dwudziesty :-) artykuł z serii Dobrze, przyjemnie i, że tak powiem, łatwo jest pracować ze zmotywowanymi klientami, którzy rozumieją korzyści płynące z terapii, rozumieją, czego od niej chcą, kto! nie rezygnują z pracy przy pierwszej trudności, przechodzą trudne chwile z psychologiem i pomyślnie idą dalej, i tak dalej. Nie zawsze jednak tak się dzieje, umowa o pracę pomaga ich zmotywować, także tam, gdzie jest napisane, że nieobecności są płatne, a w trudnej sytuacji, gdy klient chce wszystko rzucić, spotykamy się jeszcze dwa razy, aby wszystko dokładnie ustalić. itp. D. Wszystko to zwiększa odpowiedzialność klienta. I generalnie jeśli klient, jak nam się wydaje, nie jest zmotywowany, to ten brak motywacji może być właśnie częścią problemu, z którym przychodzi do nas. Studiując z nim te pytania, możesz dojść do jego motywacji. Podam standardowy przykład. Klient nie może utrzymywać relacji z nikim dłużej niż dwa miesiące. Potem zaczyna mu się wydawać, że ludzie traktują go nieuprzejmie i zrywa związek. Oczywiste jest, że ważne jest zbadanie, dlaczego może zacząć postrzegać postawę innych wobec niego w ten sposób. Ale nie o tym chcę teraz rozmawiać. Kontynuujmy temat braku motywacji. Może na przykład powiedzieć, że chce przyjrzeć się bliżej, czy chce z nami współpracować, nie chce zaakceptować zasady dwóch spotkań itp. Okazuje się, że brakuje mu motywacji. Tak, wygląda na to, że niezupełnie. Odpuść sobie? NIE. Ważne jest, aby przekazać, że jeśli uda nam się utrzymać z nami relację, psycholog zwróci mu „odrzucenie”, przedyskutuje z nim tę kwestię, czyli gdy zacznie wydawać się, że doszło do odrzucenia, to w prawdziwym życiu tak się stanie będzie można budować relacje. Ważne jest, aby przekazać, że w przypadku psychologa najprawdopodobniej („najprawdopodobniej” mówimy tak, aby nie zwalać winy na klienta), z przyzwyczajenia zrobi to samo z nami, jak z innymi ludźmi. Psycholog może zareagować w ten sposób: „Tak, rozumiem, że w pewnym momencie możesz czuć się niebezpiecznie w związku. Ale nawet przy mnie może Ci się wydawać, że Cię odrzucam (np. klient miał odrzucających rodziców, teraz tak myśli o wszystkich i nie potrafi nawiązywać kontaktów). Może to wynikać z opisanej przez Ciebie sytuacji rodzicielskiej. Wyjście z Twojej sytuacji będzie możliwe, jeśli na przykładzie naszego kontaktu z Tobą będziemy w stanie utrzymać kontakt i uporać się ze wszystkimi trudnościami, które się w nim pojawiają. Po takich informacjach motywacja klienta może wzrosnąć, gdy coś zrozumie. Oczywiście jest wiele sytuacji, w których widzimy, że klient jest słabo zmotywowany do pracy. Powyższy przykład służy jedynie ilustracji, a nie zrozumieniu wszystkich problemów, które teraz omawiamy w artykule. Ale ważne jest, aby zrozumieć, że nie warto odmawiać takim niezmotywowanym klientom. Praca z nimi może być bardzo ciekawa i daje nam możliwość rozwoju zawodowego. Ile subtelnych momentów w pracy z nimi trzeba będzie zauważyć i uwzględnić, aby ich motywacja nie zniknęła! Jakie to wszystko może być ekscytujące i interesujące! Wszystko może okazać się bardziej wiarygodne zawodowo, gdy zrozumiemy, lub zrozumiemy na każdym spotkaniu z klientem, co kryje się za jego niepewnością w chęci współpracy z psychologiem. Czy Ty też chcesz się czymś podzielić? Napiszcie poniżej w komentarzach! Dla każdego będzie ważne i ciekawe nauczenie się czegoś przydatnego w swojej pracy lub po prostu dla siebie! Dziękujemy za uwagę! Kolejny, czterysta pięćdziesiąty pierwszy artykuł z serii ukaże się wkrótce, jutro lub pojutrze! Zapisz się na konsultację: + 7 - 9 6 5 - 3 1 7 - 5 6 - 1 2 Jeśli materiał Ci się spodobał, kliknij „Podziękuj”!! :)