Lęki seksualne[/url]są powszechne i dobrze znane: Ogólne - strach przed odmową, odrzuceniem, upokorzeniem, dewaluacją. Strach przed byciem nieadekwatnym, wypaczonym, niechcianym. Strach przed ciążą, strach przed infekcją Mężczyźni - mój penis nie jest wystarczająco duży, zbyt szybko dochodzę, jak doprowadzić ją do orgazmu. Często pojawia się strach przed zranieniem partnera. Strach przed porażką. Kobieta – nie będę w stanie go zadowolić, nie uda mi się dojść, będę wyglądać nieatrakcyjnie, on robi coś złego, ale nie mogę tego stwierdzić. Istnieje głęboki strach przed penetracją i zniszczeniem. Strach przed utratą kontroli u kobiet wiąże się z penetracją. Zarówno mężczyźni, jak i kobiety często wstydzą się swoich pragnień, fantazji i zawstydzają masturbacją. Trzeba bardzo ostrożnie pracować z takimi lękami, nauczyć się o tym rozmawiać, realizować swoje potrzeby i rozmowa o nich. Naucz się dokładnie wyjaśniać, jak i co jest potrzebne. Przekonanie, że wszystko powinno wydarzyć się samo i że nasz partner powinien w magiczny sposób czytać nasze myśli i pragnienia, a nawet znać je lepiej od nas – te przekonania prowadzą w ślepy zaułek braku wzajemnego zrozumienia i satysfakcji, o którym nie nauczono nas rozmawiać seksualność, aby sobie z tym poradzić. W rodzinach stosunki seksualne rodziców są często ukrywane przed dziećmi (i to jest dobre), ale często ukrywane są same ich relacje i przejawy czułości. A dzieciom nie tłumaczy się, jak o tym rozmawiać – uczy się je, że nie można o tym rozmawiać. A od dzieciństwa masturbacja jest czymś bardzo wstydliwym. Skąd więc bierze się umiejętność mówienia? Z miłości, szacunku i troski - o siebie i swojego partnera. Możesz mówić o kompleksach seksualnych - złożonych formacjach psycho-behawioralnych. Najbardziej znane męskie to Don Juan, Edyp, Otello, Quasimodo, żeńskie - Amazonki, Alicja, Kopciuszek, Elektra, dodałbym też - Czerwony Kapturek =) dziewice i tak dalej... Strach przed seksualnością leży głębiej niż konkretne lęki. Często za strachem kryją się jakieś wczesne traumy, jakaś historia i ten strach ma raczej związek ze strukturą osobowości, jest w nią głęboko wpisany. Strach przed własną seksualnością i seksualnością w drugiej osobie może wiązać się z: - poczuciem winy w okresie edypalnym - strachem przed utratą kontroli, strachem przed Ego Id - strachem przed utratą twarzy, zrobieniem czegoś niezgodnego z wizerunkiem siebie - strachem chaosu, strachu przed naturą... Ogólnie rzecz biorąc, jakkolwiek to nazwiesz, wiele rzeczy, które pochodzą z nieświadomości, może przerazić. Na ile jesteśmy gotowi zmierzyć się z czymś nowym w nas samych? Jak bardzo jesteś otwarty na integrację? I czy potrafią odpowiednio ocenić, znaleźć formę wyrazu oraz miejsce w swoim życiu i psychice dla nowych treści z nieświadomości? Na ile nasze Ego jest w stanie oprzeć się urokowi archetypów i nie dać się schwytać. Pracując z takimi lękami, równolegle powinno nastąpić wzmocnienie pozycji i granic Ego, jego zasad i wartości oraz doskonalenie umiejętności? zrozumienie siebie i zintegrowanie wypartych treści psychiki. A także - stopniowo i ostrożnie, 2012