Człowiek jest początkowo z natury istotą społeczną i od urodzenia ma potrzebę przynależności do tej czy innej grupy społecznej. I dlatego w momencie, gdy ta potrzeba nie jest zaspokojona, człowiek odczuwa poczucie samotności. Już na podstawie samego określenia można przypuszczać, że jest to poczucie pewnego rodzaju wykluczenia z grup, które dana osoba uważa za bardzo dla siebie ważne. Czuje się niepotrzebny i zbędny w tym życiu. Rozważmy kilka przyczyn samotności społecznej: 1. Sytuacje związane z sytuacją osobistą - rozwód lub separacja - często powodują, że ludzie czują się samotni. Tłumaczy się to tym, że człowiek traci poczucie przynależności do grupy społecznej, jaką jest rodzina - zmianie miejsca zamieszkania lub dziedziny działalności prawie zawsze towarzyszy duży stres, ponieważ tracone są stare powiązania i nowe nie zostały jeszcze ukształtowane. - strata bliskiej osoby, w tym przypadku poczucie samotności jest składową jednego z etapów żałoby. - długotrwałe leczenie. 2. Charakterystyka wieku - wiek przejściowy, trudności w rozwoju osobowości i wzrost samowiedzy mają tu swoje odzwierciedlenie, a każde odrzucenie jest odbierane jako odrzucenie przez znaczącą grupę, czy to rówieśników, czy rodziców - wiek emerytalny, któremu towarzyszy zaprzestanie pracy i aktywności społecznej, jest dość dobrym powodem samotności. 3. Cechy charakterystyczne – niska samoocena, nieśmiałość itp. Konsekwencją tych cech jest często brak zdrowych umiejętności komunikacyjnych, prowadzący do samotności społecznej. W rzeczywistości wymieniłem wiele nie wszystkich przyczyn samotności społecznej, ale tylko niewielka ich część, po czym pojawi się logiczne pytanie: CO ZROBIĆ? W rzeczywistości współczesne społeczeństwo oferuje wiele możliwości pomocy osobie w radzeniu sobie z tym problemem. Należą do nich różne kluby zainteresowań (studia tańca, siłownie, kluby intelektualne itp.), portale randkowe, grupy samopomocy oraz duża ilość literatury na ten temat. Oznacza to, że istnieje duża liczba usług mających na celu pozbycie się poczucia samotności społecznej, ale niestety nie ma mniej osób samotnych.... Najważniejszym punktem w tej historii jest osobista motywacja do zmiany. Osoba doświadczająca poczucia samotności wybiera „smutną bierność”, czyli bezczynność. Osoba „samotna” woli być smutna, płakać i być sama, zamiast podejmować jakiekolwiek działania, które mogą zmienić sytuację. Czasem jest to konsultacja ze specjalistą. Zadbaj o siebie! Z poważaniem, Twoja psycholog Maria Kostina. Jeśli znajdziesz się w takim stanie, nie rozpaczaj, można to naprawić. Zapisz się na konsultację: WhatsApp 8 (908) 509 34 51Telegram https://t.me/MVKostina.