Pracując z klientem, naturalnie bierzemy pod uwagę wiele czynników, zadajemy wiele pytań, aby zobaczyć osobę w różnych jej przejawach, jak jest zamożny we wszystkich dziedzinach swojego życia. I zdarza się, że człowiek realizuje się w określony sposób: ma wyższe wykształcenie, pracę, która mu odpowiada, skromne dochody, mieszkanie, w którym mieszka, rodziców, siostry i braci. , przyjaciele, jakieś hobby, zainteresowania, na przykład muzyka, kino, nauka, psychologia, taniec. Ale nie ma życia osobistego. A jego samotność nie jest jego świadomym wyborem, chce związku, chce założyć rodzinę, chce mieć dzieci. Ale na razie nic nie wychodzi. Samotność napiera, zwątpienie wzrasta, pojawiają się okresy silnego napięcia, w tym napięcia seksualnego, które należy złagodzić. I rzuca go albo w znany sposób, albo z prostytutkami. Osoba przychodzi do psychologa, aby dowiedzieć się, co jest nie tak, dlaczego tak długo jest samotny. A w wyniku pracy wychodzą na jaw przyczyny jego samotności i braku relacji, np. dla młodego mężczyzny, nazwijmy go Denis (otrzymano zgodę na publikację), brak podstawowego zaufania do świata. uniemożliwia mu ufanie ludziom w ogóle, a kobietom w szczególności. Zbliżanie się do nich lub pozwalanie im na zbliżenie się do Ciebie wydaje się niebezpieczne. Dziewczyna, nawet ładna i atrakcyjna, jest niezrozumiała. Trudno zrobić jakikolwiek krok w jej stronę. Denis myśli w ten sposób: „A co, jeśli wszystko sobie wymyślę?”. A ona w ogóle mnie nie interesuje? - Kiedy z nią szliśmy, nie rozumiałem - po prostu szliśmy, czy to była randka. Ale ona spojrzała na mnie, roześmiała się, była mną zainteresowana. Lubiłem się z nią komunikować, rozśmieszać ją - nie jestem pewien, czy ją lubię, czy jestem w niej zakochany. Ale myślę o niej. Młody człowiek ma trudności ze zrozumieniem swoich emocji, uczuć i uczuć drugiej osoby – zwłaszcza, że ​​jest to dla niego „ciemny las”. Jego doświadczenie relacji z dziewczynami było bolesne, zamieniając się w nieodwzajemnioną miłość i cierpienie. Ale nigdy nie chodziło o stosunki seksualne. Dziewczyny, którymi się interesował, mogły dojść do wniosku, że to facet mądry, przystojny, oryginalny, myślący, ale jakoś „za dobry”, „nie z tego świata”, niezrozumiały, dziwny, niezdecydowany i przestały postrzegać go jako potencjalnego „ Za każdym razem stawało się to dla niego tragedią, co zwiększało jego strach przed związkami. Den miał zimną, obojętną matkę aż do okrucieństwa. I zdystansowany, małomówny ojciec, który uważał, że dziecku nie należy poświęcać zbyt wiele uwagi, opieki, opieki, nie należy na niego „naciskać” w wychowaniu - a wtedy on sam znajdzie swoją drogę dobrym człowiekiem dla wszystkich, ale złym ojcem dla własnego najstarszego syna. I nie okazując należytej opieki, niczego nie wyjaśniając, pozwolił swojemu synowi, chłopcu z miasta, powierzyć zadania przekraczające jego siły w zakresie opieki nad zwierzętami: karmienie, dojenie kóz, sprzątanie ich odchodów. Facet nie mógł odmówić, była tylko jedna wiadomość: „Bądź cierpliwy, Denis, jesteś mężczyzną!” Co więcej, kiedy Den był nastolatkiem, jego rodzice się rozwiedli, chłopiec został z tatą, ale oglądał wiele brzydkich scen skandalów, jakie zrobiła dla nich jego matka, przedostających się do ich domu. Problemy Denisa ze zrozumieniem swoich uczuć i emocji, z wyrażaniem siebie i swojej seksualności mają, jak to często bywa, dzieciństwo. W swoich wspomnieniach z dzieciństwa pisze: Den ma 2 lata. Zapada na kilka chorób i on i jego matka trafiają do szpitala. Gdy tylko Den stracił z oczu matkę, zaczął panikować, co ją bardzo irytowało. Stan Denta nie poprawiał się, lekarze zalecili umieszczenie go w sanatorium w celu wyzdrowienia, gdzie spędził kilka miesięcy i 3 lata bez rodziców. Dan bada jego ciało, dotyka jego penisa. Próbuje do niego dotrzeć, spróbować, powąchać tę dziwną jednostkę. Podchodzi mama i ostro odpycha jego ręce, mówiąc surowo: „Nie możesz się tam dotykać!” Kiedyś rodzice świętowali rocznicę ślubu i pili. Dan leżał.