Od autora: Artykuł porusza temat różnic płciowych w psychoterapii kobiet i mężczyzn, dostrzeżonych na początku i potwierdzonych w mojej praktyce zawodowej. Zwracam uwagę czytelników na fakt, że artykuł nie dotyczy nas wszystkich, ale wielu z nas. Różnica w psychoterapii kobiet i mężczyzn To, że jesteśmy z różnych planet, jest znane od dawna. Oddychamy inaczej (kobiety oddychają niecałkowicie klatką piersiową, a mężczyźni oddychają głęboko przeponą (oddychanie pełną klatką piersiową). Myślimy inaczej. Mężczyźni konkretnie, kobiety abstrakcyjnie. Inaczej odzwierciedlamy i odczuwamy Świat. Mężczyźni są mniej skłonni do współczucia i empatii niż kobiety , dlatego rozwój sfery zmysłowo-emocjonalnej i duchowej dziecka jest kształtowany przez matkę, a komponent społeczno-materialny zależy od ojca (to znaczy dziecko dosłownie wchłania sposoby zachowania, relacje w społeczeństwie, ochronę swojej zainteresowania, samoafirmacja i poczucie własnej wartości). - spacerujemy, kochamy, pływamy, jemy, jeździmy samochodem...... I WYBIERAMY PSYCHOLOGA INNEGO 1) zacznijmy od prośby: - ​​mężczyźni bardziej interesują się statusem, dobrobytem materialnym i rolą mężczyzny w każdej relacji społecznej (w ogóle strony materialnej). - kobiety bardziej interesują się harmonią w rodzinie, relacjami rodzic-dziecko, tematem miłości.. (czyli komponent duchowy) 2) mężczyźni są bardziej zainteresowani wynikiem konsultacji z psychologiem (oczywiście pozytywnym), - a kobiety bardziej samym procesem psychoterapeutycznym (zmysłowo-emocjonalnym) 3) wyborem psychologa - kobiety bardziej za poleceniem znajomych, - a mężczyźni za okazaniem dokumentów statusowych od psychologa (dyplomy, zaświadczenia itp.) 4) rozpoczęcie procesu psychoterapeutycznego - początkowo (przez pierwsze 5 minut) o godz na początku konsultacji mężczyźni widzą w ich oczach nieufność; kobiety patrzą z nadzieją 5) mężczyzna siedzi na krawędzi krzesła (krzesła, sofy), jego ciało jest napięte, plecy wyprostowane, twarz zamrożona. . Widać, że jest tu na chwilę (chwilowo), albo z półuśmiechem nieufności w Twoje możliwości zawodowe – kobieta siada głęboko, odchylając się do tyłu. Jasne jest, że przyszła uporządkować sprawy „aż do gorzkiego końca!” 6) w ogóle i w ogóle świadomie inaczej rozpoczynam, prowadzę i kończę psychoterapię z mężczyznami i kobietami - mężczyznom na początku terapii zadaję pytanie - „Co jest dla Ciebie ważne (co jest dla Ciebie ważne?) -. dla kobiet „Jak mogę pomóc? Co cię martwi?” To znaczy, że odwołuję się do umysłu mężczyzny, ale do serca kobiety. 7) przez całą terapię zadaję mężczyznom naprowadzające pytania: „Jak myślisz, jak myślisz, czy dobrze rozumiem? O tak, oczywiście, dokładnie to się z tobą stanie. Oczywiście zgadzam się z Tobą (choć się nie zgadzam). Co jeszcze masz zamiar zrobić? A gdyby tak było, co by to oznaczało dla Ciebie? Jak ci się to podoba? Oceń to w punktach... Itd. - u kobiet w procesie terapii nie zwracam się już do umysłu, ale do uczuć: Jak się wtedy czułeś? A gdyby tak było, jak byś się czuł w tej sytuacji? Opisz swoje doznania i uczucia 8) dla zasobów - z kobietami cofamy się w przeszłość „Spróbuj zapamiętać sytuacje, w których czułeś się komfortowo, spokojnie, dobrze. Opowiedz nam o tym... - z mężczyznami - w przyszłość. Wyobraź sobie, co jest dla Ciebie ważne. To, czego naprawdę żarliwie pragniesz całą swoją istotą, już nadeszło, masz to. Jak ci się podoba? Opowiedz nam o tym. Spróbuj ocenić skuteczność sukcesu w punktach 9) z kobietami tracimy więcej ćwicząc pozytywne umiejętności, ale z mężczyznami kalkulujemy, przeglądamy, budujemy wykresy, systemy relacji, osiągnięcie sukcesu, pożądany rezultat, status. 10) mężczyzna ma możliwość zmiany ceny konsultacji w dół lub w górę, kobieta „nie targuje się”. 11) mężczyzna wybierze Cię na długi czas (prawie na zawsze) od pierwszej konsultacji, która mu się spodoba; kobieta nadal będzie próbowała udać się do innych psychologów, w nadziei na poprawę wyniku i uzyskanie jeszcze większej miłości i harmonii. Ale kiedy wróci, szczerze ci o tym opowie 12).