Frupcja seksualna - (łac. Fruracja - oszustwo, porażka, próżna nadzieja), przygnębiony stan psychiczny pojawiający się w sytuacji rozczarowania, niezadowolenia seksualnego po silnym podnieceniu. Często powtarzające się frustracje seksualne prowadzą do zaburzeń nerwicowych, stopniowego rozwoju wtórnego chłodu seksualnego. U mężczyzn frustracjom seksualnym towarzyszy uczucie ciężkości lub dokuczliwe nieprzyjemne doznania w podbrzuszu, napięcie nerwowe. Częste i długotrwałe frustracje mogą prowadzić do neurotyczności i dysfunkcji seksualnych (tzw. „impotencja pana młodego”). Frustracja seksualna kobiet objawia się bolesnym uczuciem podniecenia, jeśli podczas stosunku seksualnego osiągnęła ona etap „plateau”, ale nie. orgazm (z powodu ustania pobudzenia seksualnego, przyspieszonego wytrysku u męża, niewystarczająco skutecznego wpływu na jej strefy erogenne). To drugie wynika z egoizmu seksualnego partnera lub, co zdarza się częściej, z niskiej kultury komunikacji seksualnej. Pod koniec takiego stosunku kobieta odczuwa uczucie ciężkości w podbrzuszu z powodu długotrwałego zastoju krwi i limfy w narządach miednicy; może odczuwać bóle głowy, bezsenność, napięcie nerwowe, często kończące się gwałtownymi reakcjami afektywnymi koncepcja osobista. Jest indywidualna jak odciski palców. Wiele kobiet potrzebuje fizycznej stymulacji, aby mieć ochotę na seks, ale większość mężczyzn potrzebuje uwodzenia wizualnego. Wszyscy jesteśmy różni. Dla jednych ważna jest romantyczna gra wstępna, dla innych (przygotowana) namiętna spontaniczność. Jeśli siedzisz na kanapie i czekasz, aż będziesz mieć ochotę na seks, może to nigdy nie nastąpić. Ale możesz świadomie chcieć się podniecić i zrobić coś, co Cię podnieci. Czego więc chcemy? Mężczyzna pragnie nierządnicy, kocha prawą kobietę i poślubia swoją dziewczynę. Kobieta pragnie czegoś potężnego, kocha kogoś delikatnego i poślubia kogoś, kto... dzwoni. Mężczyźni są bardziej skłonni do wyrażania swoich pragnień i fantazji podczas seksu, jednak nie wszystkie kobiety są gotowe na ich natychmiastową realizację. Być może niektóre czynności seksualne naszego partnera są poza naszym komfortem. Może to być wszystko, od zwykłego seksu w świetle, po preferowanie seksu analnego, proszenie o połknięcie po orgazmie lub seks w trójkącie. Uczymy się negocjować i szanować życzenia naszego partnera. Niecierpliwość, niezadowolenie, a nawet wzmożona koncentracja na cechach partnera może doprowadzić do całkowitego stłumienia orgazmu. Wtedy frustracja seksualna i wynikająca z niej dysharmonia w związkach seksualnych są nieuniknione. Brak porozumienia programów niezadowolenia. Napięcie przeradza się w alienację. Szukamy kompromisu. Jeśli partner straci zainteresowanie, kobieta myśli, że albo jest ukrytym homoseksualistą, albo ma kogoś innego, co oznacza, że ​​​​straciła swoją atrakcyjność. I obciążenie pracą nie ma tu nic do rzeczy. Tylko w jednym ma rację – nie można winić pracy. Jest na odwrót! Im mniej uprawiamy seks, tym więcej pracy podejmujemy się, aby zrekompensować nasze potrzeby seksualne. Brak seksu zmusza człowieka do szukania innych sposobów na uwolnienie nagromadzonej energii. Jednak pracoholicy nie pozbywają się stresu, a wręcz przeciwnie, stres i niezadowolenie tylko się kumulują. . Zdaniem naukowców nierzadko zdarza się, że nawet chwilowy brak seksu prowadzi do jego całkowitego zaniku. Często próbujemy rozładować napięcie za pomocą alkoholu, co samo w sobie jeszcze bardziej pogłębia problem. Ostatecznie początkową frustracją jest niemożność uprawiania seksu tak często, jak mamy na to ochotę. Jego końcową fazą jest całkowity brak pożądania seksualnego. Naturalne podniecenie seksualne przekształca się w neurotyczne. Seks zaczyna się od słów „Chcę”. Jeśli nasze życie seksualne zamarło, zapisujemy seks w naszym pamiętniku przynajmniej dwa razy w tygodniu. Romantyczną grę wstępną planujemy z wyprzedzeniem, jeśli podnieci choć jedną z nas. I uwielbiamy to! Kochamy otwarcie! Kochamy namiętnie! Nie ma nic piękniejszego na świecie niż miłość!