Jest takie stare powiedzenie, że nasze życie to gra. Czy tak jest? Może tak. Przecież wiele zależy od zbiegu okoliczności, podjętej decyzji i... cech osobistych „gracza”. Dlaczego jednym udaje się zbudować sukces, podczas gdy innym wciąż towarzyszy rozczarowanie i niezadowolenie? Może to kwestia wewnętrznego nastroju, postaw, lęków, gotowości do zmian? Często idziemy przez życie nie zauważając, że dźwigamy za sobą ogromny ciężar, który uniemożliwia nam swobodne poruszanie się. Co dźwigasz? Czy to „psychologiczne obciążenie” jest naprawdę potrzebne? Innymi słowy, można je nazwać „pułapkami psychologicznymi”, w które wpadliśmy przez przypadek, czy też nie przez przypadek. Co nas motywuje, że robimy rzeczy, które nas irytują po prostu ci się to nie podoba? - zadaj sobie to pytanie, jeśli widzisz element podobny do twojego zachowania - Wiarygodność w czyichś prośbach - Robienie czegoś, aby usłyszeć pochwałę, nawet jeśli jest ona nieistotna - Drażliwość - Poczucie winy - Obwinianie się za błędy - chęć nie wyróżniania się; robić jak wszyscy - Narzucone poczucie obowiązku - Pragnienie idealnego związku, idealnej miłości - Pewność, że zawsze masz rację - Żyć tak, w imię... (dobrzy, rodzice, ludzie, którzy odeszli) - Brak działania, ponieważ „nadal mi się nie uda” - Brak działania, ponieważ „nadal nie uda mi się idealnie” (perfekcjonizm) - Porównywanie się z kimś - Myślenie, że nie ma talentu ani zdolności - Wyolbrzymianie skali kłopotów i problemów To najczęstsze pułapki, w jakie wszyscy wpadamy, a które mogą uniemożliwić nam budowanie relacji z ludźmi, robienie tego, co kochamy, docenianie swojej pracy, poruszanie się w życiu pewniej i tak, jak chcemy. I odkładamy to na lepsze czasy. Tak naprawdę, jestem tego pewien, nasze życie nie zatrzymuje się, nie czeka na „później” i „jakoś samo się rozwiąże”. wiedząc, czy chce zmienić za sobą pewne cechy zachowania, aby w porę monitorować niepożądane działania, tworząc zdrową atmosferę do rozwoju w swoim życiu i otaczając się właściwymi ludźmi..