Od autorki: Jednym z najpopularniejszych przepisów na szczęśliwe życie, jaki nieustannie widuję w Internecie i słyszę od znajomych, jest „wybacz jemu/sprawcom/wszystkim”. A wtedy będziesz żył z lekkim sercem, wszystkie twoje problemy zostaną rozwiązane. Ale ta rada nie działa. Dlaczego? „Wybaczyłem mu, niech żyje, jak chce”. Kobieta zgłosiła się do mnie z powodu problemów z nastoletnim synem. Okazało się, że mąż niedawno zostawił ją dla innej. Ok przepraszam. Ale z jakiegoś powodu jego oczy są przyćmione i nie chce nikogo widzieć. Dręczyły mnie choroby, syn walczył z rękami.⠀ Nie ma tu mowy o przebaczeniu. Klientka „wyłączyła” (zablokowała) wszystkie swoje uczucia. A jest ich cała masa: uraza, złość na męża/kochankę/na siebie, poczucie winy, strach przed samotnością, wstyd itp. ⠀ „Przebaczenie” w tym przypadku jest oszukiwaniem samego siebie. To sposób na zachowanie „twarzy” (czyli obrazu siebie jako życzliwego i dobrego). „Przebaczenie” to sposób na uniknięcie otwartego konfliktu i manifestacji uczuć. I to jest droga do depresji...⠀⠀Or. Można przebaczyć w inny sposób. „Wybaczyłam mu. Ale dla mnie już go nie ma, to tak, jakby umarł. Oznacza to wyjęcie i mentalne „skreślenie” sprawcy z kategorii osób (dewaluacja). Wtedy ten, kto przebacza, zdaje się wywyższać siebie – rodzaj świętego, który przebacza głupim grzesznikom. To droga do izolacji i trudności w budowaniu relacji... Prawdziwe przebaczenie jest możliwe. I leczy, to prawda. Ale tylko wtedy,⠀1. Kiedy wina zostaje zwrócona sprawcom (czyli trzeba dokonać podziału – gdzie w takim przypadku jest czyja odpowiedzialność – to jest zwykle największa trudność).⠀2. Kiedy WSZYSTKIE uczucia wobec przestępców zostaną zaakceptowane i przeżywane. Dopiero po tym ból ustępuje, zwykle wraz ze łzami. I przychodzi przebaczenie.⠀ ⠀Przebaczenie to pożegnanie. Z bólem, urazą, złością, z kawałkiem swojej przeszłości. Zmienia się także obraz sprawcy w umyśle. Staje się bardziej realistyczny. Miejsce wszechpotężnego „potwora” często zastępuje zmęczona, zagubiona, nieszczęśliwa osoba ze zranioną duszą.⠀⠀ A więc. Jeśli radzą ci wybaczyć i odpuścić, przygotuj się na to, że to nie zadziała. Musisz wejść trochę głębiej w swoje uczucia. I daj tym uczuciom prawo do istnienia... Żyj nimi, a zaczną ustępować... A w Twoim sercu pojawi się miejsce na miłość.