Widzę w Internecie i w środowiskach tematycznych debaty na temat terminów „psycholog” i „psychoterapeuta”. Ogólnie rzecz biorąc, rosyjski psychoterapeuta jest specjalistą z wykształceniem medycznym. Podobnie psychiatra. Ale osoby z wykształceniem psychologicznym często nazywają siebie psychoterapeutami. Jest to moim zdaniem raczej trend zachodni, gdyż wiele metod pracy i kierunków na Zachodzie określa się jako psychoterapeutyczne. I prawie wszystkie modalności psychologiczne istniejące w Rosji pochodzą z Zachodu. Analiza transakcyjna, psychoanaliza, Gestalt, CPT itp. W Rosji psychologia nie rozwinęła się tak bardzo jak na Zachodzie i została podporządkowana innym celom. Chodziło bardziej o potrzeby państwa i społeczeństwa, a nie o świat wewnętrzny konkretnej jednostki. Obecnie doszło do pomieszania pojęć psychologa i psychoterapeuty. Dodano zrozumienie w postaci słów psychoterapeuta i psycholog-psychoterapeuta. Psychoterapeuta ma prawo przepisywać leki, natomiast psycholog, nawet jeśli nazywa siebie psychoterapeutą, takiego prawa nie ma. Psycholog-psychoterapeuta pomaga uporządkować myśli i uczucia, a jego narzędziem oddziaływania jest słowo. Ważne jest, aby zrozumieć, że lekarz i psycholog działają inaczej. Lekarz pracuje z chorobą, objawem. Te. jego uwaga jest skierowana nie na konkretną osobę, ale na jej chorobę. Psycholog pracuje z osobowością, osobą, podmiotem. Czasem mówi się, że psycholog pracuje z normą, a psychiatra z „nie normą”. Ale prawdę mówiąc, niektórzy psychologowie potrafią pracować „nie normą”, znając diagnozę klienta, jej charakterystykę i mając dodatkową wiedzę w konkretnych obszarach. Może to spowodować jeszcze większe zamieszanie w rozumieniu pracy psychologa. W tym miejscu ważne jest rozróżnienie punktu, w którym psycholog w każdym razie przepracuje myśli i uczucia, pomoże osobie stać się bardziej świadomą, nauczyć się rozumieć i akceptować siebie i swoje reakcje. Pomóż danej osobie psychicznie przystosować się do jej choroby lub stanu. Każdy człowiek potrzebuje kontaktu, uczestnictwa i możliwości wyładowania na kimś swoich uczuć i emocji. Może to poprawić jakość życia nawet w przypadku niektórych zaburzeń. Pole pracy psychologa jest dość szerokie i każdy konkretny specjalista sam decyduje, z kim jest gotowy pracować, a z kim nie. Bo zdarza się, że sami psychologowie mają wiele obaw i obaw w stosunku do pewnych kategorii klientów. Sami psychologowie nie są gotowi z czymś pracować i kierują klienta do psychoterapeuty lub psychiatry. Pod tym względem psycholog pracujący na własny rachunek ma większą swobodę wyboru, ale z mojego doświadczenia wynika, że ​​psychiatrzy i psychoterapeuci nie robią tego, co robi psycholog. Sami często zalecają, aby ich klienci, którzy mogą otrzymywać leczenie farmakologiczne, skonsultowali się z psychologiem. Specjalistami, którzy kierują klientów do psychologa, są neurolodzy, psychiatrzy i psychoterapeuci. Są to specjalizacje, do których zwracają się ludzie z różnymi objawami cielesnymi wynikającymi z problemów psychicznych. Nie wszyscy ludzie zażywający narkotyki „nie są normą”. Każdy z nas może zwrócić się do psychoterapeuty i otrzymać leki na receptę w przypadku stresu, bezsenności, niektórych dolegliwości itp. Czasem na konsultacje przychodzą klienci, którzy byli już u lekarzy, a nawet zażywają leki na receptę. Czasami mówią, że leki im nie odpowiadają, nie pomagają lub coś innego. Albo że biorą więcej leków niż powinni. Albo że boją się objawów odstawienia. I jest to również kwestia, którą można omówić z psychologiem. Z jakiegoś powodu nie mogę omówić tego z lekarzem. I tak, na tym można również oprzeć psychoterapię osobistą. Porozmawiaj o swoich zmartwieniach, doświadczeniach, uczuciach. Psycholog (moim zdaniem) jest bardziej zaangażowany w interakcję z klientem niż lekarz, ponieważ skupia się na człowieku, a nie na jego chorobie. Psycholog,?