Ciało, emocje i umysł to trzy równie ważne ludzkie systemy Bądź w myślach: twórz plany, myśl o zadaniach, śnij, pisz listy, myśl o tym, kto co czuje i chce, pamiętaj, filozofuj. Bądź w uczuciach: doświadczaj żywych emocji, zachowuj się nielogicznie, w stanie namiętności, dramatycznie lub romantycznie postrzegaj wszystko w danej chwili, intensywnie, hiper. Bądź w ciele: poczuj kontakt ciała z otaczającą przestrzenią, wdychanym i wydychanym powietrzem dotyku ubrań, przedmiotów np. podłogi do stóp, poczucia gęsiej skórki, czy wibracji w głębi brzucha, poczucia bicia serca, usłyszenia jego pukania. Każdy układ jest autonomiczny. Możemy myśleć, skupiając się i używając siły woli. Możemy też wykonywać rutynowe czynności i bezczynnie przechodzić od myśli do myśli, czasami otrzymując wnioski i decyzje od wewnątrz, intuicyjnie. Uczucia pojawiają się nieoczekiwanie w odpowiedzi na film, wystawę lub zachowanie ludzi. A jeśli usiądziesz i przypomnisz sobie przyjemne wydarzenie, na przykład długo oczekiwaną podróż, uśmiech bliskiej Ci osoby, lub wręcz przeciwnie, skupisz się na trudnym, bolesnym. Uczucia powstają w odpowiedzi na wspomnienie. Ciało również zawsze wysyła sygnały. A jeśli skupimy się na ciele, doznania staną się jaśniejsze. A jeśli na przykład nasza uwaga jest skupiona na biznesie, możemy przegapić potrzebę wypicia wody, jedzenia, pójścia spać. A wszystkie te systemy są ze sobą powiązane. Siedzę na krześle (to fakt i myśl) -. Czuję nacisk bioder na krześle, delikatny dotyk ramion na plecach, nogi zakopane w dywanie z długim włosiem i dlatego wydają mi się lekkie (uczucia) - i to sprawia, że ​​czuję się tak błogo i mimowolnie uśmiecham się, jestem zadowolony (uczucia). Rozwijamy elastyczność, gdy uczymy się łączyć w jeden proces bez sprzeczności: „odczucie – uczucie – myśl – działanie”. Tym samym przeżywając chwilę głębiej i umiejętnie oddzielając te systemy. Ufając ciału i jego impulsom, ufając chemii uczuć, ufając procesom myślowym, które działają bez naszej każdej minuty uwagi i wolicjonalnego udziału. Jakby delegując systemom władzę do ich pracy, usuwając z siebie dodatkowe obciążenia i niepokoje nieuniknione w wyniku ciągłej refleksji.