Kiedy masz problemy z samochodem, udajesz się do znajomego mechanika samochodowego lub do najbliższego warsztatu samochodowego; kiedy odpadnie obcas lub zamek w twoich ulubionych butach, zanieś to do warsztatu obuwniczego, a gdy pojawią się problemy osobiste, co robisz? Większość ludzi najpierw próbuje samodzielnie rozwiązać swoje problemy osobiste. Porozmawiaj ze znajomymi, może ktoś, kto też miał podobne doświadczenia, może ktoś może coś polecić. I dopiero po pewnym czasie zaczynamy myśleć o pójściu... och, okropność... do psychologa!!! Zapytaj - dlaczego horror? Bo dla dużej części naszych rodaków, w odróżnieniu od tak często wspominanej Europy czy USA, psycholog to osoba pracująca z PSYCHICZNĄ. A kto przy trzeźwej pamięci i zdrowym umyśle chce się uważać za psychopatę?! TYLKO PSYCH!!! Zatem witajcie drodzy przyjaciele! Bardzo chcę Wam powiedzieć, że my, psychologowie, w ogóle nie gryziemy, nie mamy prawa przepisywać pigułek, nawet tych, które ratują przed chciwością, nie dajemy też zastrzyków, nawet jeśli naprawdę o to proszą. J Ogólnie rzecz biorąc, chciałbym podzielić się z Wami informacjami o tym, kim jesteśmy, a kim nie jesteśmy i kim, jeśli nie nami. A co zrobisz z tą informacją, to twoja całkowicie osobista sprawa. Proponuję więc zacząć od słowa najbardziej „przerażającego” dla ucha przeciętnego człowieka – „psychiatra” to lekarz, czyli osoba, która ma wykształcenie wyższe medyczne, posiada specjalizację z psychiatrii. Specjalista ten ma pełne prawo pracować z chorobami psychicznymi, na przykład schizofrenią. I pracuje z nimi, łącznie z farmakoterapią, w prosty sposób przepisuje i przepisuje leki, bo inaczej nic nie da się pomóc, obok psychiatry, psychoterapeuta jest specjalistą zajmującym się psychoterapią. Oficjalnie w Rosji jest to ten sam lekarz, tylko ze specjalizacją w psychoterapii. I w tym sensie oficjalna definicja to nasze radzieckie dziedzictwo. A we współczesnym świecie psychoterapeuci to nie zawsze osoby z wykształceniem medycznym. Często są to osoby z wykształceniem psychologicznym i zajmujące się psychoterapią. Istnieją dwie główne odmiany tłumaczenia słowa „psychoterapia” - jest to leczenie duszy i leczenie duszy. W końcu „psycho” przetłumaczone ze starożytnej greki oznacza duszę, a „terapia” oznacza leczenie, opiekę, opiekę. Logiczne jest założenie, że psychoterapeuta to osoba zajmująca się psychoterapią :) I jeśli dalej będziemy kierować się tą logiką, to psychoterapeuta to osoba, która leczy duszą lub uzdrawia duszę. Trzymam się pierwszego punktu widzenia i uważam, że to człowiek, który uzdrawia, pracuje swoją duszą. I oczywiście w tym przypadku narażam się na słuszny gniew materialistów - czym jest dusza i jak z nią pracować???!!! Każdy z ojców założycieli tej czy innej szkoły psychoterapii daje własną odpowiedź na to pytanie. Spróbujmy więc wymienić chociaż niektóre obszary: - psychoanaliza i Zygmunt Freud - analiza transakcyjna i Eric Berne - Jacob Moreno i psychodrama - terapia Fritza Perlsa i Gestalt - psychoterapia Reicha i zorientowana na ciało - psychoterapia poznawczo-behawioralna - system rodzinny psychoterapia - Terapia sztuką - Hipnoza Ericksonowska - Psychoterapia skoncentrowana na kliencie i Carl Rogers - Programowanie neurolingwistyczne - Psychoterapia egzystencjalno-humanistyczna - Psychoterapia pozytywna itp. itp. Niemal każdy z wymienionych powyżej obszarów psychoterapii opiera się na pewnych postulatach teoretycznych, formułowanych przez tych samych ojców założycieli. To właśnie te postulaty determinują styl, zasady prowadzenia sesji psychoterapeutycznych, czas trwania kursu, a także, według moich obserwacji, mogą wiele powiedzieć o osobowości psychoterapeuty, który „wyznaje” to czy tamto podejście chciałbym zwrócić Państwa uwagę na fakt, że nie ma dobrych i złych metod, każde podejście ma zalety i wady/przeciwwskazania, a także problemy, w przypadku których sprawdza się ta lub inna metoda».