Musisz żyć tak, jakby dzisiejszy dzień był ostatnim dniem Twojego życia! Tak, tak, to bardzo mądre, pomyślałem. Próbowałem nawet podążać za tą doktryną. Dopiero później zdałem sobie sprawę, że taki sposób życia prowadził do katastrofalnej, 100% straty czasu. To się nazywa próżność. Nie, musisz żyć tak, jakbyś miał przed sobą wieczność. Musimy zacząć coś wielkiego, długoterminowego... Kiedy myślę o teraźniejszości, wyobrażam sobie linię prostą z małą kropką na niej. Po jej lewej stronie jest przeszłość, po prawej przyszłość. I z każdym dniem odległość po lewej stronie staje się większa, a odległość po prawej stronie maleje. I wyobrażam sobie, jak ta mała kropka powoli, ale nieubłaganie pełza w prawo. Mała kropka w przestrzeni przeszłości i przyszłości. W tym momencie plany, cele, działania, wydarzenia. W tym momencie są przyjemności, przyjemności, kryzysy, rozczarowania, choroby. W tym momencie mają miejsce narodziny i śmierć. W tym momencie istnieje życie. Teraźniejszość jest językowym i psychologicznym ucieleśnieniem „tu i teraz”. Jak często mówimy to z intonacją afirmującą życie. Trzeba żyć „tu i teraz”! Ale co to oznacza? Sztuka życia chwilą obecną jest cenną umiejętnością. W końcu teraźniejszość jest zaskakująco ulotna. Chwila... Tak naprawdę jutro jest już przyszłością, a wczoraj przeszłością. Ale nie postrzegamy kategorii przeszłości i przyszłości z tak małej odległości. A który dostrzegamy? Tydzień, miesiąc, rok? Nie wiem. Czas jest subiektywny. Czasami teraźniejszość rozszerza się, pochłaniając przyszłość, a ona znika. Dzieje się tak w przypadku poważnej choroby, śmiertelnej diagnozy. A czasami teraźniejszość łączy się z przeszłością. Dzieje się tak w przypadku traumatycznych doświadczeń. Albo postawa „musimy żyć dzień po dniu” zawęża teraźniejszość dosłownie do jednego dnia, zamieniając się w stratę życia. Teraźniejszość może być inna, ale to właśnie w teraźniejszości mamy szansę zmienić swoje życie , powiązania z przeszłością i znaczenia na przyszłość. Teza „tu i teraz” w oderwaniu od ogólnej współrzędnej czasu nie ma mocy. Jest to szczególnie widoczne w momentach kryzysów życiowych. Prawdziwa świadomość życia „tu i teraz” zakłada, że ​​jest ono pełne znaczenia, a co za tym idzie celów i wartości, w zrównoważonej perspektywie czasowej danej osoby. Martwisz się o przyszłość? Buduj dzisiaj. Możesz zmienić wszystko. Uprawiaj las cedrowy na jałowej równinie. Ale ważne, żeby nie konstruować cedrów, tylko sadzić nasiona (Exupery) Jak wykorzystać możliwości teraźniejszości - każdy decyduje sam. Najważniejsze, aby nie przegapić i nie marnować cennych chwil w codziennej rutynie, przepływach informacji, wirtualnej rzeczywistości, chwilowych przyjemnościach, niepokojach, lękach.