Profesjonalna pozycja w pomaganiu w praktyce Uczestnicy szkoleń przybierają na wadze, ćwiczą z całych sił i zadają trafne pytania „Zdarza się, że moją wrażliwością znajomi i przyjaciele zaskakują mnie i usiądź mi na szyi... Bez końca opowiadają o swoich problemach. Potem jest mi bardzo ciężko... Co mam zrobić?” Dobre pytanie. Jak jako wrażliwy empata możesz o siebie zadbać i zadbać o siebie, aby nie dojść do punktu całkowitego wypalenia emocjonalnego?*** Zdradzę Ci sekret, jako osoba wrażliwa zawsze tak było trudne dla mnie. Nie byłem taki jak wszyscy. Inni to znoszą, ale ja nie mogę... - za głośna muzyka - za monotonna rutynowa praca - za duża grupa ludzi Nawet czasem szkoda, że ​​nie trzymam się ogólnie przyjętych standardów.. ***Jednym ze skutecznych rozwiązań dla empatów jest stanowisko zawodowe. Ja to kiedyś zrobiłem wyraźnie przyłapane na wyprawie archeologicznej. Było z nami trzyletnie dziecko, jego matka i ojciec. Dziecko się gdzieś bawiło się czymś, biegnie do taty i krzyczy: „Tato, tato, skaleczyłem się!” I pokazuje ojcu rękę. Nie ma żadnego zadrapania, ale po drodze, biegnąc, rozmazał krew . Z daleka pokazuje tacie swoją czerwoną rękę. Ojciec, dorosły mężczyzna w wieku 30 lat, opiera się o ścianę i zjeżdża w dół. Mdleję. Idę w jedną stronę, potem w drugą. Kogo trzeba ratować najpierw – syna czy tatę? Obejrzyj rękę, strząśnij ją z brudu, umyj wodą, zeskrob babkę, wciśnij pięść w dziecko, potrzymaj ją przez chwilę i gotowe tato... Czy ktoś ma przy sobie amoniak? „Tato, wszystko w porządku, synek przeżyje…” To przykład, że w tamtej chwili znalazłam się w bardziej profesjonalnej sytuacji niż ojciec, jeśli chodzi o zadrapanie dziecka, nie zemdlałam, przyjęłam opatrzenie rany, dziecka, a potem taty, który znalazł się w sytuacji zawodowej. Odnalazł się w swoich własnych przeżyciach. A będąc w zmartwieniach, okazało się, że nie jest w stanie pomóc swojemu synowi. Wniosek jest trafny. Jeśli mam móc pomagać swoim klientom, muszę być sprawny, na odpowiedniej pozycji zawodowej, a nie zmartwiony. Muszę być trochę na uboczu, na stanowiskach związanych z zarządzaniem sytuacją. Bez względu na to, jak przerażające i nieznane może to być, w układzie wygląda to tak, że wchodzę na pole i łapię sygnał. Tak. Jasne jest, z czym pracować. I od razu wchodzę na stanowisko kierownicze, gdzie nie jestem już w empatycznej penetracji i percepcji, ale na stanowisku kierowniczym. Tu tniemy, tu szyjemy, tu przewijamy. To jest taniec w aranżacji, który nieustannie się dzieje: Percepcja – Kontrola. Umów się na konsultację telefonicznie. 84952266880 lub 89055656655Jak zostać profesjonalnym aranżerem tutajHarmonogram centrum Olvia na stronie internetowej www.olvia-center.ru