Od autora: Systemowa terapia rodzin to nie tylko technika, ale inny sposób widzenia i rozwiązywania problemów, odmienny od psychoterapii indywidualnej. W ujęciu systemowym trudności psychologiczne i przejawy psychiczne jednostki są traktowane jako objawy problematycznych relacji rodzinnych, a nie tylko jako zaburzenia indywidualne lub uszkodzenia intrapsychiczne. J. Bell zaproponował cztery podstawowe zasady pracy psychologa rodzinnego: 1. zasada integralności - rodzinę należy rozpatrywać jako integralny system składający się z kilku elementów (ludzi). I nie jest to tylko grupa ludzi, istnieją między nimi pewne powiązania i interakcje. Role są rozdzielone w rodzinie i w każdej rodzinie członek pełni określone funkcje. 2. Zasada otwartości – na sesji, w obecności wszystkich członków rodziny, omawiane są wszystkie problemy rodzinne. W obecności dzieci omawiane są tylko te problemy, które ich dotyczą. 3. Zasada odpowiedzialności – to, co dzieje się w rodzinie, wszelkie naruszenia w rodzinie, jest wynikiem relacji rodzinnych, a nie czyjąkolwiek osobistą winą. 4. Zasada dodatniości objawu dla rodziny – objaw (problem) pełni (lub pełni) jakąś ważną funkcję dla rodziny.