Od autora: ten mój artykuł jest opublikowany na mojej stronie internetowej poprzez link i na blogu. Dewastacja nie następuje w szafach, ale w głowy. Albo „Dlaczego Zachodnia Ukraina jest biedniejsza niż wschodnia, ale żyje się lepiej? Co jest prawdą: „byt determinuje świadomość czy świadomość determinuje bycie” Dziś rano, czytając „Ogrom Internetu”, przypadkowo natknąłem się na artykuł zatytułowany „Zachodnia Ukraina jest biedniejsza niż wschodnia Ukraina, ale żyje się lepiej”. Nie możesz wstawić linku, jeśli chcesz go poszukać, znajdziesz go przez wyszukiwarkę. Główną ideą artykułu, jak rozumiem, jest to, że jakość życia nie zależy od bogactwo regionu. A to zależy od tego, jaką mentalność mają ludzie. Kolejny dowód na to, że przecież to „świadomość determinuje byt”, a nie odwrotnie. Czy chcesz dobrze żyć? Chcesz żyć w obfitości i dobrobycie? Zmień siebie, zmień swoje myślenie. Uczyć się nowych rzeczy! Czytaj właściwe książki! Oglądaj odpowiednie filmy! Poszukaj opcji. Ale zawsze, w każdych okolicznościach, trzymaj się zasad moralnych. Kilka lat temu mój bliski krewny miał mały sklep w małym miasteczku. Nawet nie sklep, a po prostu punkt sprzedaży detalicznej w dawnym domu towarowym. Obok niej stali kupcy tacy jak ona. Ale klienci kupowali u niej głównie żywność. Dlaczego? Ponieważ nie przyjmowała produktów na sprzedaż, ale kupowała je za prawdziwe pieniądze (tak jest taniej), produktów nie kupowano w dużych ilościach (w związku z tym nie leżały zestarzałe, ale szybko się wyprzedały), asortyment produktów był niezbyt duży (gablota zamrażarki i lodówki na to nie pozwalała). Poza tym istniały dwa know-how, o których inni nie pomyśleli. Po pierwsze: produkty dla diabetyków (ciasteczka, cukierki itp.) i po drugie: ekspozytor z popcornem. (dzieci przychodziły do ​​niej i przyprowadzały rodziców) Wszyscy okoliczni prywatni przedsiębiorcy byli zadłużeni (ponieważ produkty wystawiono na sprzedaż). Oczywiście, że mieli nabywców, ale, powiedzmy, nabywców pozbawionych skrupułów. Kto nie zwracał uwagi na to, czy kiełbasa była świeża i czy ser był świeży, szczególnie pamiętam jedną ładną właścicielkę kilku punktów sprzedaży detalicznej, która narzekała na brak pieniędzy. Miała trzy sklepy detaliczne. Po pierwsze: produkty, po drugie: artykuły gospodarstwa domowego, po trzecie: gazety i czasopisma. Kobieta jest bardzo urocza i chciałem ją pocieszyć, zdecydowałem się kupić od niej kilka magazynów. Ale nie sprzedawała tego, co było dla mnie interesujące (i przydatne do rozwoju). Nie miała Correstondent, żadnego magazynu „Money”, żadnego „Biznesu”, żadnych galicyjskich kontraktów, „Power of Money”, „towarzysza”, „Forbesa” czy „Dookoła Świata”. Nie było JEDNEGO magazynu czy gazety, która skłaniałaby do refleksji. Była tylko „żółta prasa”, krzyżówki, horoskopy, programy telewizyjne i wszelkiego rodzaju opisy „życia gwiazd”. Opisując jej moje preferencje w zakresie „czytania materiałów” i doradzając, aby kupiła kilka takich czasopism, przynajmniej dla siebie, wyjechałem do Kijowa. Przyjechałem zaledwie kilka tygodni później, a kiedy poszedłem do niej, zobaczyłem, że wszystko jest z nią takie samo. Nigdy nie kupiła ŻADNEGO z czasopism, które wymieniłem. Co więcej, powiem, że nawet po miesiącu, a nawet po pół roku nie kupiła ani jednego magazynu. Ale z każdą moją wizytą ona i jej podobni coraz bardziej narzekali na życie, brak pieniędzy i długi. A potem wyrzucano wszystkich kupców z domu towarowego, bo... całe piętro kupiła jedna z ogólnoukraińskich sieci supermarketów. Mój krewny wyszedł z tej sytuacji bez strat – sprzedając zamrażarkę, witrynę chłodniczą, a nawet witrynę do popcornu. A wszyscy inni są zadłużeni (swoją drogą wspomniana krewna też nie czytała „Forbesa” i „biznesów”, ona po prostu myślała inaczej: unikała długów i próbowała zarabiać na obrotach) To wszystko Correspondent.net z dnia 26 października 2011 r.