Błogosławieństwo jest energią waszej miłości. Błogosławieństwo to napełnienie słów kierowanych do dzieci energiami miłości. Jednocześnie słowa są puste, gdy nie ma w nich działania - gdy nie są potwierdzone w praktyce Jednym z najczęstszych błędnych przekonań rodziców jest to, że rodzice mylą miłość z spełnianiem zachcianek dziecka. Kochać swoje dziecko oznacza najpierw zapewniać zapewnić mu zdrowe warunki do rozwoju fizycznego i pomóc mu w realizacji jego potrzeb psychologicznych. Potrzeby każdego dziecka są proste - akceptacja rodziców - dobry kontakt z rodzicami - tworzenie i utrzymywanie osobistych granic Akceptacja ma miejsce wtedy, gdy pozwalasz dziecku być tym, kim jest, a nie tym, kim chcesz lub jest dla ciebie wygodne, aby było . Akceptacja to zaufanie w wybory dziecka, to towarzyszenie mu w rozwoju, a nie narzucanie mu wychowania. Nie warto wychowywać dziecka; powinieneś się kształcić, aby być dla niego godnym przykładem. Przecież najlepszym sposobem wychowania jest osobisty przykład rodzica. Błogosławieniem dziecka jest wiara w niego i w niego. Ta wiara jest bez cienia wątpliwości najsilniejszym bodźcem do rozwoju dziecka. Wysoka jakość kontakt z rodzicami ma miejsce wtedy, gdy wasza interakcja jest szczera, czysta i piękna. To umiejętność uczciwego i sprawiedliwego rozwiązania każdej sytuacji, a nie tylko zwykłe tłumienie opinii dziecka przez władzę rodzicielską. To umiejętność dotrzymywania obietnic danych dziecku. To umiejętność poświęcenia dziecku czystego czasu i uwagi. Kiedy całkowicie poświęcisz się interakcji lub komunikacji z nim. Kontakt wysokiej jakości ma miejsce wtedy, gdy dajesz sobie nawzajem radość w czasie wolnym. Tworzenie i utrzymywanie osobistych granic to szacunek dla osobowości dziecka, jego opinii i pragnień. To umiejętność negocjowania i szanowania przestrzeni i czasu dziecka. To umiejętność zaufania dziecku. To umiejętność tworzenia warunków do jego osobistego rozwoju. Jeśli zaakceptujesz swoje dziecko, wasze wzajemne relacje będą wypełnione wzajemnym zaufaniem i szacunkiem, dorastacie i rozwijacie się razem z nim – to już wystarczy, aby wyrosło na harmonijną osobowość. Jeśli jednak będziesz rozpieszczać swoje dziecko, nadmiernie go chronić, przeciążać zabawkami, zabierać go na wszystkie sekcje i kluby, jakie tylko może, spełniać wszystkie jego zachcianki i ignorować wymienione potrzeby, to jest duża szansa, że ​​wychowasz infantylnego egoistę, który nie jest w stanie sobie z tym poradzić. robić bez ciebie. Zadaniem rodziców jest na przykładzie swoich szczęśliwych relacji w rodzinie wychować dorosłego, zdrowego człowieka, który jest w stanie samodzielnie realizować wszystkie swoje potrzeby bez udziału rodziców. Pobłogosław swoim dzieciom na szczęśliwe życie!