Zespół jelita drażliwego jest częstą chorobą przewlekłą, która atakuje jelito grube. Charakteryzuje się takimi objawami jak bóle brzucha, wzdęcia, zaparcia i biegunka. Wydawałoby się, że ma to związek z psychologią, ale ludzie też okresowo zwracają się do mnie z tym problemem. Faktem jest, że dokładna przyczyna IBS nie jest znana, ale uważa się, że jest ona powiązana z kombinacją czynników, takich jak stres, dieta i zmiany w florze bakteryjnej jelit. IBS wiąże się również ze zwiększoną wrażliwością jelita grubego na pewne bodźce, co prowadzi do nadmiernych skurczów i dyskomfortu. Istotną rolę odgrywa także dostrojenie naszego układu nerwowego. Widzę ten problem u osób z dominującym przywspółczulnym układem nerwowym. Chociaż są oczywiście wyjątki. Układ przywspółczulny to nasz wewnętrzny hamulec, który wygasza podniecenie nerwowe, ale jednocześnie aktywuje procesy takie jak na przykład trawienie, wspomagając także gojenie się ran i regenerację organizmu jako całości. Osoby ze stanami lękowymi cierpią na IBS częściej właśnie z tego powodu. Ich ciało wydaje się „utknięte” w przywspółczulnej aktywności nerwowej, która w ten czy inny sposób wpływa na organizm i jego podstawowe procesy oraz przy niewielkim wzroście poziomu stresu, na przykład przed ważnym lub odpowiedzialnym wydarzeniem, pracą następuje aktywacja układu nerwowego i wzrasta poziom jego oddziaływania na organizm, prowokując IBS poprzez nadmierne wydzielanie enzymów trawiennych. Podczas diagnozowania IBS należy oczywiście wykluczyć inne schorzenia, np. choroby zapalne jelit i poddać się wszelkim niezbędnym badaniom, i zgłosić się na psychoterapię, gdy wykluczone zostaną istotne patologie fizjologiczne. Leczenie IBS jest kompleksowe i zwykle obejmuje zmianę stylu życia i leczenie objawów. Może to obejmować techniki radzenia sobie ze stresem, zmiany diety i stosowanie leków w celu kontrolowania objawów. W niektórych przypadkach lekarz może skierować pacjenta także do dietetyka lub psychologa na dodatkową terapię i wtedy – jak pokazuje praktyka – zaczynamy od przekonfigurowania układu nerwowego, aktywacji układu współczulnego i zrozumienia swoich lęków i niepokojów. Jednocześnie często w momencie leczenia u danej osoby rozwinęła się już fobia na temat samego ataku IBS i wtedy od tego zaczynamy. Ale dobra wiadomość jest taka, że ​​choroba ta jest całkowicie uleczalna, a rokowania dotyczące całkowitego wyzdrowienia przy zintegrowanym podejściu do leczenia są bardzo dobre.