Lęki i niepokoje, które pojawiają się u kobiety w czasie ciąży, nie są tak nieszkodliwe, jak mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka. Często, choć kobieta rozumie bezpodstawność swoich lęków, nadal nie może się ich pozbyć. Powodują wiele cierpienia, niepokoju i mogą być poważną przeszkodą w porodzie dziecka. Mogą to być następujące sytuacje: Brak rozwarcia szyjki macicy w czasie prawidłowego porodu, co prowadzi kobietę na stół operacyjny w celu wykonania cięcia cesarskiego. lub do mechanicznej stymulacji szyjki macicy. Brak aktywności zawodowej, tj.; ciąża po terminie (około 42 tygodni lub dłużej); poronienie: ciąża zamrożona, poronienie (do 22 tygodnia), przedwczesny poród (od 22 do 36 tygodnia ciąży); wtórne osłabienie porodu; i po porodzie;Przedwczesne oderwanie się normalnie zlokalizowanego łożyska;I wiele więcej, czego najlepiej unikać. Kobiety są bardzo wrażliwe. Czytając artykuły, przeglądając kanały informacyjne, możesz znaleźć interesujące rzeczy, które są interesujące i ekscytujące w czytaniu. Będąc w ciąży, kobieta nieświadomie wybiera tylko te informacje, które w jakikolwiek sposób odnoszą się do jej aktualnej sytuacji – ciąży. Czasami natkniemy się na fascynujące, dobre historie, a czasami przeczytamy zbyt wiele horrorów. Wszystko byłoby dobrze, ale jest jedno ALE: przerażające historie często nie zawierają żadnych przydatnych informacji, co powoduje, że po ich przeczytaniu kobiecie zostaną jedynie wrażenia – strach i niepokój, a może nawet przerażające fantazje. Aby temu zapobiec, wybieraj przydatne informacje w formie ostrzeżeń, w których podane są jasne instrukcje, jak uniknąć dramatycznych wydarzeń. Jednak nie wszystkie obawy kobiety w ciąży wiążą się z zewnętrznymi informacjami i wydarzeniami. Dość często spotykam się z sytuacjami, w których doświadczenia z przeszłości, traumy z dzieciństwa, programy (postawy psychiczne) przekazywane przez rodziców prowadzą do lęków. Na przykład kobieta, która w przeszłości poroniła lub urodziła chore dziecko, może obawiać się, że „nie dokończy” ciąży. Lub, gdy kobieta miała traumatyczne cesarskie cięcie, może obawiać się ponownego znalezienia się na stole operacyjnym. Albo kobieta, która często słyszała od swojej matki lub innych starszych kobiet, że poród jest bólem nie do zniesienia, również wpadnie w panikę w związku ze zbliżającym się wydarzeniem. Czasami przyczyny leżą w trudnej relacji z matką, w braku akceptacji matki i siebie jako kobiety, wówczas wyłącznie kobiece zadanie porodu również będzie napotykać przeszkody. Nie mniej trudna jest sytuacja, gdy kobieta ma preferencje co do płci dziecka. Na przykład jest przekonana, że ​​​​wszyscy chłopcy wyrastają na „bandytów i pijaków”, dlatego pilnie musi urodzić dziewczynkę. Jednak USG nieuchronnie przepowiada jej chłopaka. W takich sytuacjach blokady psychiczne stają się ogromną przeszkodą w zdrowym urodzeniu zdrowego dziecka. Zdarza się, że kobiecie wydaje się, że sama jest w stanie poradzić sobie ze swoimi lękami. Namawia i wmawia sobie, pilnie i celowo nie patrzy na „brzydkie dzieci” (słyszeliście o tym?), ale intensywnie flirtuje z dziećmi, które ją dotykają. Może nawet bardzo się starać, aby poczuć i stworzyć uczucie miłości do dziecka niechcianej płci. Wszystkie te działania blokują uczucia i emocje, których kobieta w ciąży „nie powinna” odczuwać. Jednak to, co zostało zablokowane, przesunięte i wyłączone, nie znika. Kumuluje się, rośnie i pewnego dnia wybucha w najbardziej bezbronnym momencie i w najbardziej bezbronnym miejscu. Siła „eksplozji” może być bardzo duża i spowodować straszliwą chorobę matki lub dziecka. Lub poród może stać się tym bezbronnym miejscem i czasem. Namawiam Cię, abyś nie odkładał decyzji o rozprawieniu się ze swoimi lękami. Jeśli masz jakieś obawy lub niepokoje,związane z ciążą i porodem, to zapewne zauważyłaś, że odbierają Ci one wiele zasobów – tracisz energię, zamiast radości doświadczasz niekończącego się niepokoju, zamiast oczekiwania radości co do przyszłości swojej rodziny, nie opuszczają Cię przerażające fantazje Ty. Wiele wysiłku wkłada się w odpędzenie wszystkich tych myśli, fantazji i uczuć. Stają się na tyle nie do zniesienia, że ​​w pewnym momencie Twoja psychika po prostu je wyłącza (blokuje, wypiera). Tak powstaje przeszkoda. Czy wiesz, że te lęki mogą napełnić Cię zasobami, dodać sił i zasugerować rozwiązanie? Aby to zrobić, nie musisz ich unikać ani niczego sobie zabraniać. Aby to zrobić, musisz ich spotkać, rozważyć, poczuć i zrozumieć, jaka jest ich rola w Twoim życiu. Oczywiście najlepiej skonsultować się z psychologiem lub psychoterapeutą. Ci ludzie pomogą Ci uporać się ze swoimi lękami tak szybko, jak to możliwe, a nie wpychać je do nieświadomości. Kilka spotkań zapewni Ci spokój ducha, pełne niepokoju i radosne oczekiwanie na spotkanie z dzieckiem. Lęki można podzielić na następujące grupy: Lęki związane z samą ciążą (związane z dzieckiem, zdrowiem samej kobiety, lękiem przed samą ciążą). zmiana wyglądu kobiety, relacji między małżonkami); Lęki związane z przebiegiem porodu (strach przed cięciem cesarskim, bólem, powikłaniami ze strony matki lub dziecka); Lęki związane z okresem poporodowym (nieudane karmienie piersią, brak doświadczenia i jasna wiedza na temat opieki nad dzieckiem, nowego stylu życia i lęku przed depresją poporodową, relacji intymnych, wyglądu i przywracania sprawności fizycznej, relacji między małżonkami, braku pomocy ze strony bliskich – czy dam radę/nie poradzę sobie sama – lub odwrotnie, strach, że będą przeszkadzać w udzielaniu porad, strach, że dziecko będzie nieposłuszne, „trudne” lub chore). Ale nawet jeśli zdecydujesz się samodzielnie uporać ze swoimi lękami i niepokojami, poniższy diagram Ci pomoże. Daj sobie pół godziny dziennie, kiedy będziesz sam i nikt nie będzie Ci przeszkadzał, aby nie rozpraszały Cię myśli o niedokończonych sprawach. Usiądź w wygodnej pozycji i przejdź do następnego zadania. 1. Zapisz (pamiętaj, aby zapisać) wszystkie swoje obawy na papierze. Od najpoważniejszych i rozdzierających Cię (jak strach przed śmiercią) po najzabawniejsze i najbardziej absurdalne Twoim zdaniem. Wszystko ma znaczenie, bo te najzabawniejsze i najbardziej absurdalne, jak na przykład obawy o kociaka podczas Twojej nieobecności, mogą dostarczyć bardzo ważnych informacji. 2. Spójrz na swoją listę i ponumeruj każdą pozycję według nasilenia strachu i niepokoju. Na przykład strach przed bólem może być najsilniejszy i wtedy pojawi się jako pierwszy. A strach przed byciem na stole operacyjnym będzie miał mniejszą moc i wtedy znajdzie się niżej na liście. I tak dalej dla każdego punktu. Bądź ze sobą szczery. 3. Przepisz swoją listę tak, aby elementy były uszeregowane według ważności i siły. Na górze listy znajdą się najsilniejsze lęki i niepokoje, a poniżej te, które mają na Ciebie mniejszą moc i wpływ. 4. A teraz kluczowa kwestia! Ale rozpocznij go dopiero po ukończeniu pierwszych trzech. W przypadku każdego punktu zadaj sobie następujące pytania: Gdyby Twój niepokój lub strach były Twoimi pomocnikami, jaką pozytywną funkcję spełniałyby? Jak możesz wpłynąć na sytuację, wykorzystując swój strach/lęk? Co możesz zmienić lub zrobić, aby poprawić sytuację? Na przykład strach przed bólem podczas porodu stanowi zachętę do nauki technik oddechowych i naturalnego uśmierzania bólu podczas porodu. Albo obawa, że ​​zabraknie mleka i nie będziesz mogła karmić dziecka piersią, może być doskonałym powodem, aby wziąć udział w kursach przygotowujących do macierzyństwa i zaopatrzyć się w dane kontaktowe doradcy ds. opieki. Zapisz swoje odpowiedzi. Przeczytaj odpowiedź jeszcze raz i oceń, czy wynik Cię satysfakcjonuje? Jeśli tak, to niepokój znika, a na jego miejsce pojawia się poczucie, że masz kontrolę nad sytuacją i masz możliwość na nią wpłynąć, wziąć ją w swoje ręce. Jeśli czujesz, że nadal odczuwasz niepokój lub strach, choćby trochę, wykonaj te kroki ponownie. Próbować.