Psychoterapia powinna być dostosowana do indywidualnych potrzeb klienta. W przeciwnym razie może to mieć niezdrowe skutki uboczne. Potraktuj swój stan poważnie: jeśli chemia między psychologiem a pacjentem nie jest odpowiednia, powinieneś poszukać innego specjalisty. Długie okresy psychoterapii niewiele pomagają. Sześć na sto osób jest leczonych z powodu zaburzeń psychicznych problemy zdrowotne. 20 lat temu było to cztery na sto. Generalnie psychoterapia łagodzi cierpienie, ale często trwa zbyt długo. Skuteczna terapia trwa zwykle mniej niż 50 spotkań – największy efekt będzie widoczny już po pierwszych 20 spotkaniach. Zbyt często to, co zajmuje setki godzin, w ogóle nie jest wykorzystywane w terapii. Inni eksperci twierdzą, że długoterminowa relacja terapeutyczna przynosi korzyści. Na przykład jako wsparcie dla osób z doświadczeniem psychiatrycznym są cenne, jeśli chodzi o wzmocnienie ich poczucia własnej wartości. Istnieje jednak ryzyko, że pewność siebie zostanie nadszarpnięta, zwłaszcza w przypadku długotrwałego leczenia, w miarę jak pacjenci uczą się postrzegać siebie jako osobę, która nie może przejść przez życie samotnie. Uważaj na wrażliwe terapie. Terapia krótkoterminowa była również krytykowana. Najbardziej znanym przykładem jest tak zwane odprawa. Ta „szybka terapia” ma na celu pomóc osobom, które doświadczyły katastrof, wypadków lub napaści, w przepracowaniu traumatycznych doświadczeń, inaczej znanych jako PTSD. Z bardzo wątpliwym sukcesem, jak pokazuje kilka badań: po kilku miesiącach osoby leczone czuły się średnio gorzej niż osoby nieleczone. Równie trudne może być wybranie terapii, która nie jest dla Ciebie odpowiednia. Na przykład strach przed strachem: można tu zastosować tzw. techniki relaksacyjne, które są przydatne dla większości pacjentów, mogą łatwo spowodować zaostrzenie u osób z atakami paniki. Ponieważ w stanie relaksu procesy własnego ciała są postrzegane znacznie bardziej bezpośrednio i silniej.