Od autora: Pustka w relacjach, jak ją wypełnić? Jak powstaje ta pustka, jak się z niej wydostać i jak zrozumieć, że wyjście zostało odnalezione prawidłowo? Strona autora: www.mirludey.org Pustka w relacjach, jak ją wypełnić? Jak to się tworzy, jak się wydostać i jak zrozumieć, że wyjście zostało znalezione prawidłowo. Czasami boimy się szczerości, wstydzimy się być z innymi tak, jak się czujemy formalnie, ale wewnętrznie się ogrodzimy off, czasami sami nie zdajemy sobie sprawy, jak nasza fasada zbudowana z ochrony zamienia się w ogranicznik, który powstrzymuje pełnię naszej obecności w relacjach z człowiekiem. - Jesteśmy zanurzeni w żrącej próżni emocjonalnej samotności. Pułapki w relacjach. W związkach po pierwszym etapie „Budowania zaufania”, a po drugim – „Oznaczeniu różnic indywidualnych”, następuje trzeci etap „Współpracy i intymności”. . W tym miejscu często objawia się pustka w związkach, ponieważ zadania poprzednich etapów nie są w pełni rozwiązane (pułapki) - impuls ludzi do siebie słabnie pod gruzami rozczarowań, nieufności, roszczeń i skarg. Ludzie nie mogą sobie na to pozwolić z drugiej strony, tak jak jest w związku, i otwarcie i w tajemnicy żądają, aby partner dostosował się do pewnego wygodnego dla nich ideału. Za piękną fasadą kryje się niewiele emocjonalnego ciepła i pełnego szacunku dialogu pustka: odległa, konfliktowa, niespójna 1. Relacje na odległośćLudzie budują swoje relacje w taki sposób, aby zachować między sobą emocjonalny dystans. Powodem może być ukryty, niedokończony i niewyjaśniony konflikt. Poruszyli jakiś temat w rozmowie i zaczęli się kłócić. Potem przestraszyli się kłótni, uciszyli ją i każdy z osobna postanowił, że od tej pory będzie unikał tego tematu. Potem stało się to z kilkoma innymi tematami. A teraz nie ma za bardzo o czym rozmawiać, ludzie są na dystans w tym przypadku, to sposób na zachowanie relacji (a nie kłótnię), a jednocześnie na uniknięcie relacji (mało jest w nich ciekawych/ekscytujących rozmów). Rezultatem jest nieporozumienie i izolacja w przypadku formalnie istniejących relacji.2. Relacje konfliktowe Odnosi się to do rodzaju dysfunkcjonalnego konfliktu, w którym ludzie nieustannie się kłócą, ale za pomocą tych sprzeczek i wyjaśnień nigdy nie można osiągnąć konstruktywnego rozwiązania i większej intymności. Matka żąda, aby jej dorosła córka w swój rzadki dzień wolny przyjechała do domu sklep na drugim końcu miasta, żeby przymierzyć bluzkę. Córka kategorycznie odmawia, twierdząc, że bluzka absolutnie nie jest jej potrzebna. Matka mówi: „Martwię się o Ciebie, a Ty...”, rozłącza się, obraża się i przez kilka dni nie rozmawia z córką. Córka jest zła na matkę, że nie przejęła się zbytnio jej życzeniami. Relacje konfliktowe charakteryzują się przewagą podtekstu nad treścią tekstu. Dzieje się tak wtedy, gdy ludzie kłócą się o jedną rzecz (zwykle o jakieś drobnostki, np. nieumyte naczynia, bluzkę itp.), ale ich prawdziwy konflikt dotyczy czegoś zupełnie innego – właśnie tego podtekstu, o którym nie mówią. Matki potrzebują wdzięczności córki i uznanie jej opieki (to podtekst matki, o którym nie mówi wprost). Aby je zdobyć, matka szuka bluzki, a następnie patrz wyżej. Taka „opieka” w oczach córki wygląda na antyopiekę (podtekst córki jest taki, że potrzebuje prawdziwej opieki). Córka jest wdzięczna mamie, ale nie za bluzkę, ale za to, że w trudnych chwilach zawsze była przy niej. Córka nigdy nie wyraziła tej wdzięczności (matce brakuje wdzięczności i uznania dla córki). Skutkiem konfliktowych relacji jest zmęczenie spowodowane ciągłą presją i niezrozumieniem.3. Przelotne relacje W zmiennym związku partner(zy) stale szukają na boku kogoś „lepszego”. W ciągu 10 lat małżeństwa (ze wspólnym dzieckiem) żona miała trzech długoletnich kochanków, którzy byli również nie za darmo. Mąż podejrzewał, był zazdrosny, sprawdzał telefon itp. To przyniosło, choć negatywne, ożywienie ich raczej nudnego małżeństwa. Jakimś cudem w połowie wspólnej podróży dowiedział się o zdradzie i odszedł. Po przeprowadzce mój mąż zmienił się na lepsze – przestał co wieczór pić piwo, napompował się,.