Słowo „nie” działa, jeśli na końcu znajduje się kropka, a nie jakiś inny znak interpunkcyjny. Przyjrzyjmy się najpierw błędom. NIE +! Nie z wykrzyknikiem - tu chodzi o agresję. W każdym razie uraza lub zmęczenie, dziecko, siebie lub coś innego - są to emocje NEGATYWNE. A słowo „NIE” należy powiedzieć BEZ emocji. Jeśli mama powie „nie” ze złością, „ona mnie nie kocha”. Posłuchaj frazy: „O ile wiem, nie niszcz zabawek!” Jak dziecko to postrzega? Jako zagrożenie, tak to właśnie wygląda. „NIE” to EDUKACJA, a nie kara. Jest to rozsądne ograniczenie, jest to przejaw Twojej troski. Nie zabraniasz dziecku tego, czego naprawdę potrzebuje. Nie z wykrzyknikiem jest dopuszczalne tylko w jednym przypadku – jeśli widzisz, że Twojemu dziecku grozi niebezpieczeństwo. Cóż, na przykład sięga po garnek z wrzącą wodą. Wtedy wykrzyknik jest uzasadniony, we wszystkich innych przypadkach nie. NIE +? „Nie, cóż, ile razy mam ci powtarzać, czy ty w ogóle rozumiesz język rosyjski, czy nie?” To wcale nie jest zakaz, to jest skarga. Matka skarży się dziecku, że jest takim dupkiem. Przepraszam, nie mogę znaleźć innego słowa, dokładnie tak to wygląda. Dziecko obarczone jest poczuciem winy, a matka przyznaje się do własnej bezsilności. Hej, jesteście dorośli, macie odpowiedzialność. Jeśli brakuje Ci kompetencji rodzicielskich, idź się uczyć. Studiujesz, jeśli nie wiesz, jak coś zrobić w pracy? Jeśli nie wiesz, jak pracować z dziećmi, dlaczego się tego nie nauczyć? NIE +..... Nie plus wielokropek jest sygnałem dla dziecka, że ​​decyzja nie jest ostateczna i powodem do dalszego marudzenia. Jeśli masz nerwy z żelaza, możesz go użyć. Jeśli są zwyczajne, tak jak moje, to na końcu powinna być kropka. Najczęstszym i najczęstszym błędem jest brak + przecinek. Wyjaśniaj, wyjaśniaj i wyjaśniaj. Charakterystyka bardzo łagodnych i życzliwych rodziców. To naprawdę psuje życie. Więc bez przecinka - wtedy bez końca wyjaśniasz dziecku swoje stanowisko. Zwykle zdarza się to częściej matkom i jest to kiepska interpunkcja. Przykład. „Nie, nie możesz dzisiaj grać na komputerze i nawet nie musisz pytać dlaczego, sam pamiętasz, jak ostatnim razem obiecałeś odrobić pracę domową po komputerze, ale nic nie zrobiłeś, po prostu grałeś , i oczywiście bym ci pozwolił, ale teraz nie jestem pewien, czy to zrobisz, jesteś dorosłym chłopcem, masz 12 lat, chociaż w ogóle nie myślisz o swojej przyszłości, a mimo to Zależy mi na tobie bla bla bla.” Nie z kropką: „Nie, dzisiaj nie możesz grać na komputerze”. Rzecz zależy od siły zaufania dorosłego, a wtedy dziecko rozumie: „decyzja jest ostateczna”. Każdy rodzic wie, jak to zrobić, ale nie zawsze stosuje to w kwestiach dyscypliny. Sprawdź się. Odpowiedz na pytanie. Czy Twoje dziecko może bawić się na ruchliwej autostradzie? NIE? A jeśli to jego urodziny? A co jeśli tylko raz? A jeśli on naprawdę tego chce? A co jeśli inne dzieci mogą? A co jeśli krzyknie i powie, że jesteś złą matką? Nadal nie możesz? Dokładnie dokładnie? Najprawdopodobniej teraz mówisz „NIE” z kropką. Z poważaniem, Sofia Pimenova.