Przede wszystkim ten artykuł jest dla Was, drodzy czytelnicy. Ile razy w Waszym życiu pojawiało się pytanie o relację z ukochaną osobą? Niemal każdy z nas choć raz w życiu zmęczony płaczem i złością zadał sobie pytanie: „Czy warto kontynuować ten związek?” Z jednej strony - uraza, złość, jak długo możesz znosić zdradę i ból? Z drugiej strony jest strach, że zostanie sam i jest mi go szkoda, ale co z dziećmi?... itd. itd... Niestety, są to częste myśli i doświadczenia w sytuacjach konfliktów rodzinnych... I niezależnie od tego, jak bardzo się nad tym zastanawialiśmy, odpowiedź zawsze wymagała trudnego działania - PODEJMOWANIA DECYZJI... Co więc powinniśmy zrobić? WYJŚĆ czy ZOSTAĆ? Odpowiedź na to pytanie i odpowiednio Twoje działanie wiele zmienia w Twoim życiu. Jak nie popełnić błędu? Jak podjąć najlepszą decyzję? Można zastosować prostą metodę, znaną dosłownie każdemu uczniowi. Weź kartkę papieru, podziel ją na pół i wypisz wszystkie „+” z faktu, że przebywasz w lewej kolumnie, a wszystkie „-” w prawej kolumnie. Następnie na innym arkuszu robisz to samo z decyzją o odejściu. Być może to wystarczy, aby zrozumieć, co jest dla Ciebie ważniejsze. Ale jeśli obraza jest gorzka i świeża, twoje uczucia nie pozwolą ci podjąć decyzji w sposób odpowiedzialny, ze zrozumieniem wszystkich konsekwencji. Co na ten temat piszą psychologowie? Artykuł niemieckiej psycholog Miry Kirshenbaum w tłumaczeniu słynnego psychoterapeuty Jakowa Obuchowa poświęcony jest właśnie pytaniu: JAK ROZUMIĆ – WYJŚĆ CZY ZOSTAĆ? ...Znacznie skuteczniej jest analizować swoje relacje, stosując kryteria specjalnie określone przez psychologów rodzinnych i psychoterapeutów. Jeśli według większości z poniższych kryteriów związek okaże się rozbity, to można poważnie pomyśleć o rozstaniu z niewystarczającą chęcią „życia życiem partnera”. Kryterium takiej gotowości jest nastrój na długi, stabilny związek. Jeśli wręcz przeciwnie, partner ciągle mówi o rozstaniu, podejmuje bez konsultacji z partnerem ważne decyzje, które wpływają na ich wspólną przyszłość (np. o zmianie pracy), jeśli nie bierze pod uwagę interesów partnera, wtedy taka osoba nie jest wystarczająco gotowa, aby włączyć się w życie Twojego partnera i sama zostać włączona w jego życie. Kolejnym kryterium gotowości do „zjednoczenia się z partnerem” jest dotrzymywanie obietnic – zarówno tych dużych, jak i małych. Przejawia się to: - w ciągłej zdradzie; - jeśli relacje nie są stawiane na pierwszym miejscu; gdy praca, dzieci, rodzice, obowiązki wobec innych ludzi są ważniejsze niż pragnienia i potrzeby partnera, wówczas nie ma potrzeby mówić o lojalności między partnerami; - jeśli nie ma chęci zjednoczenia się z partnerem „wbrew reszcie świata”; Lojalny partner nigdy nie powie nic złego o drugiej osobie w obecności innej osoby; on bez żadnych warunków i w każdych okolicznościach jest zawsze gotowy stanąć w jego obronie, nawet jeśli wydaje mu się, że jego partner nie do końca ma rację. Niepewność i brak wolności. Czy czujesz się swobodnie i pewnie ze swoim partnerem? Czy możesz wyrazić mu swoją opinię bez obawy, że wtedy zrówna Cię z ziemią? Czy możesz pokazać mu swoją irytację bez obawy o jego reakcję? Czy możesz sam pójść na imprezę, spotkać się z przyjaciółmi lub zająć się swoim hobby? Jeśli twój partner narzeka, jest urażony, zirytowany, zły, oznacza to, że w twoim związku nie ma zaufania i wolności. Brak szacunku. Może objawiać się na różne sposoby. Są na przykład ludzie, którzy uważają, że należy najpierw wychować partnera, korygując to, czego nie zrobili jego rodzice. Ciągle wycofują się i poprawiają partnera („nie rozmawiaj tyle przez telefon”), podejmują za niego decyzje („Zapisałem Cię do sekcji, bo jesteś za gruba”), narzucają swój pomysł na szczęście i nakłonić go do podjęcia odpowiednich działań („Musisz przejść psychoterapię”). Niektórzy ludzie pokazują partnerowi, że nie szanują jego możliwości intelektualnych („nie zrozumiesz tego”), wątpią w jego możliwości („pozwól mi.