Od autora: - Kim więc w końcu jesteś? - Jestem częścią tej siły, która zawsze pragnie zła i zawsze czyni dobro. (Faust Goethego) Faust: Nudzę się, demonie. M efistofel: Co robić, Fauście? To jest twoja granica. Nikt jej nie przekracza. Wszystkie istoty rozumne się nudzą: Jedne z lenistwa, inne z pracy; , który stracił wiarę; Nie miał czasu się cieszyć, Cieszył się ponad miarę, I wszyscy ziewają i żyją - A trumna, ziewając, na was wszystkich też czeka. Faust: Suchy żart! Znajdź mi sposób na odstresowanie się. M e fi s t o f e l: Zadowalaj się dowodem rozsądku. Napisz w swoim albumie: Fastidium est quies - nuda Relaks duszy Jestem psychologiem... och, to jest nauka!..Powiedz mi, kiedy się nie nudziłeś. Pomyśl, spójrz. Czy to było wtedy, gdy drzemałeś nad Wergiliuszem, a pręty pobudzały twój umysł? Czy to wtedy koronowałeś różami życzliwe panny radości i w hałaśliwym zamieszaniu poświęcałeś im upał wieczornego kaca? pogrążyłeś się w wspaniałomyślnych snach, w otchłań ciemnej nauki? Ale wtedy, pamiętam, Z nudów, Jak arlekin, z ognia W końcu mnie zawołałeś. Wiwałem się jak mały demon, próbowałem cię pocieszyć, Zabrałem cię do czarownic i duchów. I co z tego? wszystko na nic. Pragnąłeś sławy – i ją osiągnąłeś. Chciałeś się zakochać – i zakochałeś się. Wziąłeś od życia możliwy hołd i byłeś szczęśliwy: Przestań… A.S. Puszkin.