Trauma niesprawiedliwości. Dar hojności i niemal zawsze obok niego jest niezmierzona niesprawiedliwość F.M. Dostojewski, Wieczny Mąż Problem niesprawiedliwości przewija się niczym czerwona nić w dziełach wielkich rosyjskich klasyków... Pamiętacie opowiadanie Gogola „Płaszcz”? Gdzie jest nieszczęsny drobny urzędnik Akaki Akakiewicz cierpi z powodu okrutnej i niesprawiedliwej postawy wysokich urzędników A powieść Dostojewskiego „Zbrodnia i kara”? Gdzie rodzina Marmeladów zmuszona jest żyć „na dnie” ponurego Petersburga. Wszystko to są przykłady rozległej niesprawiedliwości klasowej, ale czym jest niesprawiedliwość w życiu prywatnym? Jak i dlaczego dziecko może doznać wczesnej traumy psychicznej niesprawiedliwości? Jak powstaje trauma niesprawiedliwości? Uważa się, że ta trauma psychiczna może powstać w okresie kształtowania się indywidualności dziecka, od około 3 do 10 lat, kiedy rodzice/rodzice? opiekunowie (znaczący dorośli) zaczynają wpajać mu pewne ideały, do których zdecydowanie należy dążyć. Regularnie krytykują i porównują dziecko z kimś, kto nie jest na jego korzyść, dewaluując uzyskane osiągnięcia: Znowu dostałeś B! Ale Masza z twojej klasy dostaje same piątki i wciąż ma czas, aby chodzić do szkoły muzycznej, pomagać matce itp. itd. W takiej interakcji dziecko zawsze jest niewystarczające, niewystarczająco dobre, niewystarczająco inteligentne, niewystarczająco ostrożne, niewystarczająco się starając. Oczywiście nie wolno mu popełniać błędów, bo wtedy znacząco wzrośnie chłód znaczącej osoby dorosłej, a on chce jedynie zaspokoić swoją podstawową potrzebę miłości i akceptacji, ale do tego musi się mocno postarać. Myślę, że właśnie w tym miejscu warto się zatrzymać i zapoznać z synonimami słów: „uczciwość” Uczciwość, obiektywizm, prawda, bezstronność, poprawność, poprawność i „niesprawiedliwość”: stronniczość, nieuczciwość, fałsz, stronniczość, stronniczość A efektem takiej postawy wobec dziecka jest konstruowanie zniekształconego postrzegania rzeczywistości i siebie jako jej części. Zawsze próbuje, popycha się do granic możliwości, ale w zamian nie otrzymuje obiecanej akceptacji i upragnionej miłości. Wydaje się to wielką niesprawiedliwością. „No cóż, jak to możliwe! Próbowałem!” Jak trauma niesprawiedliwości z wczesnego dzieciństwa objawia się w dorosłości. Dorosły z traumą niesprawiedliwości żyje w ciągłym trybie rywalizacji. Wydaje mu się, że po prostu jeszcze trochę, a osiągnie tę doskonałość i otrzyma cenioną miłość i akceptację, a gdy tak się nie stanie, złości się na cały otaczający go świat z powodu jego niesprawiedliwości. Jeśli nagle mu się nie powiedzie w pracy, najpierw będzie obwiniał swojego szefa lub współpracowników za brak docenienia, a potem nieuchronnie zacznie obwiniać siebie i narzucać sobie rygorystyczne wymagania w celu „poprawienia”, stawiając sobie zadanie stawania się jeszcze bardziej idealnym i doskonałym . Każde osiągnięcie, które osiągnie, jest natychmiast dewaluowane, okazuje się, że to znowu nie wystarczy, trzeba spróbować jeszcze raz i ponownie wchodzi w ten wyścig, bo po prostu nie zna innych cech człowieka z traumą niesprawiedliwości. Nadmiernie kategoryczny i wymagający wobec innych, a zwłaszcza wobec Brak elastyczności i zdolności adaptacyjnych Zapalony perfekcjonista we wszystkim i tego samego wymaga od innych Ma niezachwiane zasady moralne Karierowicz/osiągnięty Nie pozwala sobie na odpoczynek Konfliktowy Zawsze szuka niesprawiedliwości i z reguły ją znajduje, bo nieświadomie przyciąga do siebie podobne sytuacje. Przez całe życie stara się komuś coś udowodnić i zyskać aprobatę swoimi osiągnięciami. Jest niezwykle wrażliwy na nawet konstruktywną krytykę. Ma trudności w budowaniu relacji międzyludzkich. Psychiczna trauma niesprawiedliwości zatrzymuje nie tylko psychikę człowieka, ale także jego ciało, w ciągłym napięciu. Prowadzi to do rozwoju nerwic, napięć i skurczów mięśni, a także problemów ze stawami (artretyzm i artroza). Rozpocznij drogę do siebie z delikatnym wsparciem i wsparciem. Zapisz się na spotkanie online +7 967 233 11 33 WhatsApp/. Telegram/Skype (500 rubli/30 min).