Co zrobić, gdy ogarniają Cię silne emocje, tracisz kontrolę i chcesz jeść? Najprawdopodobniej każdy z nas słyszał wyrażenie „w stanie pasji”. Oznacza to, że dana osoba zrobiła coś, gdy była pod wpływem bardzo silnych emocji i nie mogła w niewielkim stopniu kontrolować swojego zachowania. Takie sytuacje nie są wykluczone podczas utraty wagi. Bo nikt w naszym życiu nie jest odporny na stres i inne nieprzyjemne niespodzianki. I choć wiele osób radzi sobie z emocjami o niskiej i średniej intensywności bez pomocy jedzenia, w przypadku silnych emocji może to być dość trudne. Co więcej, jedzenie może działać jako sposób na radzenie sobie z silnymi emocjami tutaj w kilku formach na raz. Po pierwsze, mogę zacząć jeść dużo i wszystko pod rząd, po prostu, za pomocą wrażeń smakowych i/lub wrażeń w żołądku (zwykle nieprzyjemnych). , przerwać intensywność tej czy innej silnej emocji Na przykład abstrakcja Zinaida Petrovna Szef w pracy w ostry sposób wyraził swoje niezadowolenie, chociaż w rzeczywistości winna była koleżanka Zinaidy, ale nie była w stanie sprzeciwić się szefowi. W tej sytuacji Zinaida zaczyna odczuwać nie tylko niezadowolenie, irytację, ale całkiem możliwe, że złość, a nawet wściekłość. A może jednocześnie pojawia się obawa, że ​​teraz nie będzie w stanie powstrzymać tych uczuć, a przychodząc do swojego biura i starannie zamykając drzwi, może zacząć zjadać wszystkie swoje „rezerwy strategiczne” w formie. ciastek, czekolady, owoców (a może nawet zwykłego jedzenia przyniesionego na lunch) z niesamowitą szybkością i absolutnie bezmyślnie. Bo w tej chwili sam proces wchłaniania dużych ilości jedzenia pozwala Zinaidzie odizolować się od szalejącej w niej mocy uczuć. Po drugie, osoba może uciekać się do jedzenia w stanie pasji, aby zdobyć zasób, zyskać przyjemność i odpowiednio zmniejszyć intensywność nieprzyjemnych uczuć. W takich przypadkach z reguły wybiera się pyszne jedzenie i desery, co automatycznie kieruje uwagę człowieka na doznania w jamie ustnej, a powstające w człowieku endorfiny („hormony przyjemności”) zmniejszają intensywność stresu. I wreszcie, po trzecie, jedzeniem można zapobiegać i „zdusić w zarodku” samo pojawienie się jakiejś silnej emocji. A więc na przykład żona, która ma odbyć nieprzyjemną rozmowę z mężem na temat ignorowania przez niego jej ważnych potrzeb możesz, będąc jeszcze w mniej lub bardziej spokojnym stanie, zacząć jeść, aby stłumić rodzącą się w sobie złość, która może następnie przerodzić się w złość i wściekłość, z którymi nie będzie już do końca jasne, jak sobie poradzić. Oczywiste jest, że niezależnie od mechanizmu udziału pożywienia w tłumieniu silnych emocji, konsekwencje będą takie same: - do organizmu przedostaną się dodatkowe kalorie, co, jeśli będzie się pojawiać regularnie, może prowadzić do przyrostu masy ciała; jeszcze dalej od jego emocji, a izolując się od przejawów silnych negatywnych uczuć, automatycznie ogranicza zdolność do pełnego wyrażania silnych pozytywnych uczuć – wzrasta prawdopodobieństwo niepowodzeń na drodze do odchudzania, a także wystąpienia tzw. zwany. „chorób psychosomatycznych” związanych z tłumieniem silnych emocji. Dlatego wielu może mieć pytanie, co zrobić w takich sytuacjach? Poniżej opiszemy kilka stosunkowo uniwersalnych metod. Oznacza to, że najczęściej pomagają poradzić sobie z każdą nieprzyjemną, silną emocją. Następnie podamy kilka bardziej szczegółowych metod, które pomogą w zależności od tego, z jakim uczuciem masz do czynienia. Co więc zrobić, jeśli spotkasz się z silnym uczuciem, które sprawia, że ​​chcesz się przejadać: Nazwij, co dokładnie czuję i uznaj, że mam prawo to czuć! Może się wydawać, że jest to w jakiś sposób bardzo proste, ale tak nie jest. To, co można nazwać, można też zrozumieć. Często zdarza się, że dana osoba nie rozumie, co dokładnie czuje, ale po prostu odczuwa fizjologiczny przejaw tej lub innej silnej emocji. W tym przypadku nie przychodzi nam to do głowydokładnie to, co dzieje się z Tobą w tej chwili Aby łatwiej było nazwać to uczucie, możesz skorzystać z tej podpowiedzi, która zawiera listę silnych emocji: - złość - wściekłość - strach - przerażenie - żal - rozpacz - wstyd - nienawiść Niektóre. ludzie mogą doświadczać trudności i przy mniej intensywnych emocjach: - zmartwienie - niepokój - frustracja - irytacja - złość - smutek - uraza - poczucie winy A ktoś, co dziwne, może mieć problemy z całkiem pozornie „wygodnymi” emocjami: - radością - euforią - ekstazą - zainteresowanie - pasja - podekscytowanie itp. A kiedy mówisz sobie na przykład: „Właściwie jestem teraz zły”, w ten sposób nazywasz i lepiej rozumiesz, co się z tobą dzieje. I to już jest element kontroli, kiedy mogę przynajmniej zacząć coś z tym robić. Kolejną ważną kwestią jest zapewnienie sobie prawa do tego, abym to czuł. Po prostu dlatego, że jesteś żywą osobą, a nie robotem. Od czasu do czasu możesz mieć inne, w tym silne, uczucia. 2. Radykalnie zmień swoje odczucia fizyczne i/lub pozycję ciała. Co daje jedzenie jako sposób na radzenie sobie (nawet jeśli nie do końca konstruktywnie) z silnymi emocjami? Pozwala radykalnie zmienić doznania fizyczne, po pierwsze poprzez przeniesienie uwagi całkowicie na usta i/lub brzuch, a po drugie poprzez wielokrotne intensyfikowanie zwykłych doznań w tych miejscach. Można zastosować tylko ten sam mechanizm bez pomocy jedzenia. Na przykład w sytuacji rozpaczy lub złości wejdź do ciepłej kąpieli lub weź zimny prysznic. Nie możesz powstrzymać się od odczuwania zmiany w doznaniach fizycznych. Lub, na przykład, jeśli odczuwasz niepokój, połóż się na podłodze w pozycji gwiazdy (jeśli pozwala na to sytuacja) i zamknij oczy na kilka minut i skup się na oddechu. Lub włącz muzykę na pełny regulator. A może wręcz przeciwnie, zamknij się w łazience i zachowuj kompletną ciszę, jednym słowem nie ma panaceum, musisz spróbować tego, co Ci odpowiada. Ale to jest ogólna zasada. 3. Poproś o pomoc. Może to być każda osoba, która jest skłonna zaakceptować intensywność Twoich emocji w danej chwili i podzielić się z Tobą intensywnością Twoich emocji. Dobry przyjaciel, matka, brat lub siostra, podobnie myślący ludzie w Internecie, w tym specjalista (psycholog, psychoterapeuta) Ten krok może wydawać się oczywisty, ale wielu nie zawsze się na to decyduje. Bo w głowie od razu zaczynają pojawiać się myśli: „komu potrzebne są moje uczucia”, „nie chcę nikogo denerwować”, „nie chcę wyjść na słabą” itp. Chociaż w tym przypadku chodzi o to, żeby sobie to powiedzieć Żyję, człowieku, w niektórych sytuacjach mogę być bezradny wobec siły swoich emocji, a w niektórych sytuacjach (nie zdarza się to codziennie) mogę potrzebować wsparcia. 4. Daj wyjście poprzez ruch (irytacja, złość, złość, wściekłość). Ponieważ emocje te często kojarzą się z napięciem i przeciążeniem różnych grup mięśni, najczęściej możesz doświadczyć tych emocji tylko wykonując coś o tym samym napięciu. W każdym przypadku zrobi to coś innego. Ale ogólnie możemy wyróżnić takie możliwości jak: - uderzanie pięścią w coś (poduszką, krzesłem, podłogą itp.) - intensywny bieganie - krzyk - wykonywanie intensywnych, chaotycznych ruchów (cokolwiek chce ciało) - wykonywanie jakiegoś rodzaju ćwiczeń aktywność fizyczna (mycie się, jazda na rowerze, rower treningowy itp.) Stopniowo napięcie mięśni może najpierw zacząć rosnąć, a następnie spadać. Jednocześnie intensywność doświadczanych emocji może również się zmniejszyć. Oczywiście nie do zera, ale do poziomu, który jest całkiem znośny bez jedzenia. 5. Przeanalizuj, napisz plan działania, zaufaj swojej intuicji (zmartwienie, niepokój, strach, przerażenie). Jeśli jest to zmartwienie lub niepokój, introspekcja często może pomóc, gdy zaczniesz szukać źródła tego zmartwienia i stworzyć „kontraargumenty”. Na przykład, jeśli czujesz się bardziej niespokojny, ponieważ Twojego nastolatka nie ma w domu, mimo że ma 9 lat 00:00 możesz przeanalizować, co dokładnie Cię w tej chwili niepokoi. Jest prawdopodobne, że znajdziesz kilka myśli, które „wywołują” reakcję lękową, w szczególności jedną z najpopularniejszych myśli w takich sytuacjach jest myśl „coś”. mu się przydarzyło”!"