Od autora: link: Świadomość jest duchową podstawową zasadą, źródłem twórczej aktywności, objawiającej się różnorodnością świata; przyczyna materializacji i dematerializacji; model świata tkwiący w substancji; Świadomość jest „dana” człowiekowi jako możliwość jego rozwoju poprzez skoordynowane oddziaływanie ze światem; treść Ludzka świadomość, jej struktury i formy odpowiadają etapom jej ewolucji podczas interakcji ze zmieniającym się środowiskiem i determinują „obraz” świata Świadomość: proces, na podstawie którego następuje rozwój świadomości. Przedstawiana jest jako połączenie części w jedną całość, utworzenie porządku w oparciu o dostępne informacje i wiedzę. Ostatni etap przetwarzania informacji i wiedzy przez świadomość. Świadomość, w odróżnieniu od obiektów trójwymiarowego świata, może błyskawicznie przemieszczać się z jednego punktu czasoprzestrzeni do innego. Świadomość rozwija się poprzez świadomość zgromadzonych informacji i wiedzy, z którą jest ona akceptowana poprzez kontakt środowisko. Świadomość rozwija się w momencie ustalenia przyczynowości - połączenia badawczego, które pozwala przekształcić zależność we wzajemne połączenie. Świadomość pojawia się, gdy świadomość łączy części w całość i towarzyszy temu uwolnienie energii. Przypływ energii dla osoby może objawiać się radością, przypływem siły W oparciu o te same informacje możliwe są różne metody rozwijania świadomości: 1. poczuł – doświadczył – zdał sobie sprawę 2. zrealizowane - odczuwalne Świadomość osobista jest częścią zbiorowej, uniwersalnej świadomości i rozwija się w jej granicach. Świadomość zbiorowa kieruje tym, co osobiste, popycha w stronę świadomości informacji uniwersalnych i jednocześnie się rozwija. Jeśli świadomość osobista nie jest świadoma uniwersalnych informacji dostarczanych jej przez świadomość zbiorową, substancja gromadzi doświadczenie poprzez powtarzanie sytuacji i powtarza się. dopóki nie pojawi się świadomość. Powtórzenia można przekazywać z pokolenia na pokolenie. Znaki wskazujące, że wystąpiła świadomość: 1. Pojawienie się dodatkowego potencjału, przypływ sił, energii, pozytywnych emocji;2. Znalezienie równowagi wewnętrznej w związku z rozwiązywaną kwestią;3. Poczucie zjednoczenia, jedności, ponieważ świadomość implikuje zjednoczenie części w całość 4. Pojawienie się nowej informacji, nowego prawa, nowej formuły, nowego słowa itp.;5. Pojawienie się zrozumienia związku przyczynowo-skutkowego Ścieżki rozwoju świadomości I - poszerzanie i pogłębianie wiedzy o otaczającym świecie i o sobie II - włączenie nieświadomości w sferę znaczącej Wielkiej Encyklopedii Radzieckiej Świadomość. .. umiejętność idealnego odtworzenia rzeczywistości Słownik psychologiczny Świadomość… najwyższy poziom refleksji mentalnej i samoregulacji, właściwy wyłącznie człowiekowi jako istocie społecznej i historycznej. Empirycznie świadomość jawi się jako stale zmieniający się zbiór obrazów zmysłowych i mentalnych, które bezpośrednio pojawiają się przed podmiotem w jego „wewnętrznym doświadczeniu” i antycypują jego praktyczną aktywność. Świadomość organizuje w pewien sposób stale zmieniający się przepływ informacji zmysłowych pochodzących ze zmysłów. Świadomość... najwyższy poziom aktywności duchowej człowieka jako istoty społecznej. Świadomość – byt świadomy, subiektywny obraz obiektywnego świata, subiektywna rzeczywistość.