Od autora: Pashnina O.N. W ostatnich latach wzrosła liczba dzieci wymagających opieki medycznej od pierwszych dni życia (problemy naczyniowe i mięśniowo-szkieletowe, obniżona odporność, desynchronoza różnych układów organizmu). gwałtownie wzrosła. Po pewnym czasie migrują do defektologów, logopedów i psychiatrów, ponieważ mają wyraźne oznaki opóźnień rozwojowych - opóźnienie i zniekształcenie rozwoju psychomowy, niedojrzałość dobrowolnej samoregulacji, wzmożoną pobudliwość, wyczerpanie, nerwice, problemy psychosomatyczne. Ponadto dzieci mają problemy w komunikowaniu się między sobą i z dorosłymi, trudno im się uczyć, a ich zachowanie budzi niepokój rodziców i nauczycieli. Prowadzi to do emocjonalnego, osobistego i poznawczego nieprzygotowania do nauki i interakcji społecznych. Z punktu widzenia podejścia neuropsychologicznego trudności te wiążą się z dysfunkcją wewnątrzmaciczną i (lub) pewnych struktur mózgu (przede wszystkim pnia mózgu), która powstała w okresie niemowlęcym. Konsekwencje tego dla ontogenezy obejmują zakłócenie i zniekształcenie interakcji podkorowych i korowych oraz międzypółkulowych. Na poziomie mentalnym objawia się to dysontogenezą aktywności mowy, ADHD, gotowością do Epi i, odpowiednio, niepowodzeniami edukacyjnymi i społecznymi. Do tego warto dodać specyfikę obecnej sytuacji społeczno-kulturowej (brak gier, zastąpienie komunikacji na żywo z komputerem), a także środowisko, stan szpitali położniczych i szkół. Wszystko to składa się na jedną, systemową dezadaptację. Jak zauważono powyżej, trudną sytuację demograficzną istniejącą obecnie w Rosji pogarsza pogarszanie się stanu zdrowia fizycznego i psychicznego dzieci w każdym wieku – od niemowląt po młodzież. Szczególny niepokój budzi wzrost częstości występowania PATOLOGII OKROPOWYCH i USZKODZEŃ PORODOWYCH, które nieuchronnie mają negatywny wpływ na rozwój układu nerwowego. Normalna ciąża i poród bez patologii stają się wyjątkiem od reguły. Prowadzi to do wzrostu częstości występowania odchyleń w rozwoju morfofunkcjonalnym wszystkich części układu nerwowego. W większym stopniu cierpią wydziały, których wrażliwy okres rozwoju występuje w okresach okołoporodowych i wczesnych poporodowych - PODKOROWE - STRUKTURY MÓZGU. Dysfunkcje tych wydziałów nie tylko same w sobie ujawniają się w specyficzny sposób podczas ontogenezy psychicznej, ale także prowadzą w przyszłości do modyfikacji dojrzewania kory mózgowej, a w konsekwencji do rozwoju wyższych funkcji umysłowych u niemowląt i małych dzieci Niewydolność Funkcjonalna Struktur Podkorowych Mózgu objawia się następującymi objawami: zmianami napięcia (zwykle hipertoniczności), obniżoną odpornością, zaburzeniami snu (trudności z zasypianiem, zmiany w rytmie snu itp.), zmianami w czas wygaśnięcia odruchów wrodzonych, zmiany apetytu, zaburzenia termoregulacji i inne objawy. Charakterystyczne jest również pewne opóźnienie w rozwoju sensomotorycznym lub brak jednego z jego etapów (na przykład pełzania). W wieku przedszkolnym na pierwszy plan wysuwają się zaburzenia neurodynamiczne związane z brakiem aktywującego wpływu struktur podkorowych na korę mózgową, wyczerpaniem, niestabilnością uwagi, bezwładnością, obniżoną wydajnością, wahaniami produktywności aktywności umysłowej i nadpobudliwością ruchową. Aby zapobiegać i przezwyciężać te zaburzenia ontogenetyczne, grupa naukowców T.G. Goryacheva, A.S. Sultanova. opracowano metodę „korekty sensomotorycznej” za pomocą specjalnych ćwiczeń (motorycznych, oddechowych, okoruchowych i innych) osiąga się optymalizację aktywacji układu nerwowego, poprawiając stan funkcjonalny STRUKTURY PODKROTNICZNO-PIERSIOWEJ, KORY MÓZGU. , POŁĄCZENIA MÓZGU MIĘDZYPÓŁKULOWEGO.