Małe dziecko, gdy się rodzi, czuje swoje ciało jako część siebie, a siebie jako część świata, dlatego doznania cielesne mają ogromne znaczenie w poznawaniu przez dziecko świata i siebie. Dotyk rodzica stwarza w świecie poczucie podstawowego zaufania lub nieufności. Stały kontakt emocjonalny matki z dzieckiem, obejmujący obok werbalnych środków komunikacji także doznania dotykowe – pieszczoty, pocałunki, przytulania, może zaspokoić potrzebę miłości i akceptacji dziecka już na wczesnym etapie rozwoju. Dzięki temu u dziecka rozwija się pozytywny stosunek emocjonalny do siebie i swojego ciała, doświadczenie swojego znaczenia dla otaczających go osób oraz zaufanie do otaczającego go świata. Oznacza to, że doświadczenie interakcji we wczesnym dzieciństwie z znaczącą osobą dorosłą odgrywa ważną rolę w kształtowaniu postaw wobec własnego ciała. Od tego doświadczenia w dużej mierze zależy zadowolenie z własnego ciała. Brak dotykowych pieszczot, przytuleń, niezadowolenie z potrzeb emocjonalnych dziecka, krytyczna postawa rodzica (odrzucenie), skupienie uwagi na brakujących cechach, na wyglądzie prowadzą do tego, że w przyszłości dana osoba ma niewiele pozytywnych cech poczucie siebie, które objawia się niezadowoleniem z siebie i troską o własny wygląd, co staje się źródłem wartości osobistej. Następuje alienacja od ciała, oddzielenie tego, co zmysłowe i fizyczne. Osoba nie czuje swojej wagi jako osoby; ciało jest w tym przypadku postrzegane jako środek do osiągnięcia brakującej miłości i uniknięcia odrzucenia. Dla kobiet ta sytuacja jest szczególnie traumatyczna. Kobieta oddala się od swojego ciała i jest z niego stale niezadowolona. Jej wysiłki mają na celu modelowanie wyglądu, a nie osobowości w systemie wartości życiowych. Strach przed własnym ciałem wyrządza wielką krzywdę twórczemu życiu kobiety i jej uwagi na inne sprawy. Aby wrócić do swojej fizyczności, znaleźć dla niej miłość, musisz przenieść swoją uwagę z ocen innych na własne doznania, uczucia i doświadczenia, zaakceptować siebie i przestać zasługiwać na miłość. Można tego dokonać za pomocą psychoterapii. Napisane na podstawie pracy dyplomowej: Związek stosunku do ciała z cechami osobowości (na przykładzie kobiet niezadowolonych ze swojej masy ciała). Badano związek niezadowolenia z ciała u kobiet z poziomem potrzeby przynależności (lęku przed odrzuceniem))