Wielu rodziców uważa za swój podstawowy obowiązek karmienie, ubieranie, zakładanie butów, nauczanie, a reszta przyjdzie sama. Zapominając o tym, co najważniejsze – o prostym, a jakże niezbędnym kontakcie emocjonalnym z własnym dzieckiem. Z mojego praktycznego doświadczenia w poradnictwie wynika, że ​​8 na 10 dzieci twierdzi, że nie czuje wsparcia i miłości swoich rodziców! Ale pierwszym i głównym zadaniem rodziców jest wzbudzenie w dziecku w każdym wieku zaufania, że ​​jest kochane, otoczone opieką, że jest ważne i wartościowe! Nigdy, pod żadnym pozorem, dzieci nie powinny mieć wątpliwości co do miłości rodziców. W końcu miłość rodzicielska zapewnia dziecku komfort emocjonalny i psychiczny. A przede wszystkim miłość rodziców jest źródłem zasobów, zdrowia fizycznego i psychicznego oraz pewności siebie. Żadne zalecenia psychologa dotyczące pomocy w wychowaniu dziecka nie będą skuteczne, jeśli w związku nie będzie miłości rodzicielskiej. Bezwarunkowa, rodzicielska miłość, po prostu za to, kim jest, a nie za jego osiągnięcia, stopnie czy umiejętności. Porozmawiaj o swojej miłości do dziecka. Nie wstydź się okazywać swojej miłości, daj mu znać, że będziesz go kochać zawsze i bez względu na okoliczności. Przytulaj go częściej, ponieważ kontakt fizyczny odżywia dziecko emocjonalnie. Nigdy, niezależnie od tego, co robi Twoje dziecko, nie mów mu: „Nie kocham cię!”. Tego zdania nie powinno się słyszeć w Twoim domu! Oceniaj zachowanie dziecka, a nie jego osobowość. „Zachowałeś się źle”, a nie „Jesteś zły” i szczegółowo wyjaśnij, dlaczego to zachowanie jest złe. Nigdy nie próbuj uczyć, jeśli jesteś w złym nastroju. Najpierw przywróć stan emocjonalny i odpocznij. Prowadź rozmowę edukacyjną spokojnym, poufnym tonem. Aby zapewnić wygodną komunikację, lepiej usiąść na krześle, aby oczy i oczy dziecka znajdowały się na tym samym poziomie. Zawsze uważnie słuchaj swojego dziecka, patrząc mu w oczy, tylko wtedy poczuje, że jego problemy i stan wewnętrzny naprawdę Cię niepokoją. Nigdy nie porównuj swojego dziecka z innymi. Robiąc to, obniżasz jego poczucie własnej wartości i prowokujesz brak wiary we własne możliwości. Porównaj jego wczorajsze i dzisiejsze osiągnięcia. Nie zapomnij o pochwałach. Staraj się zawsze znaleźć czas na komunikację ze swoim dzieckiem. W tygodniu pracy niech będzie choć 5-10 minut przed snem na rozmowę o tym, jak minął mu dzień. A na weekend zaplanuj wycieczkę do kina lub parku rozrywki, teatru lub na wystawę. Albo po prostu wybierzcie się na wspólny spacer. Aby dziecko zawsze czuło się ważne i kochane. Zawsze dotrzymuj obietnic. W przeciwnym razie dziecko przestanie Ci ufać. A wtedy odzyskanie zaufania dziecka jest bardzo trudne. I pamiętajcie, że dzieci są naszym odbiciem. Podążają za naszym przykładem i najczęściej postępują w swoim życiu tak samo, jak my..