Na progu gabinetu stoi piękna, pewna siebie młoda kobieta. Korespondowała ze mną grzecznie i uważnie, trafnie sformułowała pytanie na spotkanie i nalegała na spotkanie twarzą w twarz. Pytanie: jak prawidłowo powiedzieć dziecku o rozwodzie i jak się zachować. Tego dnia było bardzo mroźno, nie wszystkie samochody odpaliły, ale nasze spotkanie się odbyło i było owocne. W trakcie rozmowy okazało się, że wszystko zostało zrobione prawidłowo. Matka powiedziała dziecku właściwe słowa. Co więcej, okazało się, że słowa są słowami, a zachowanie rodziców nie zawsze jest dorosłe. Temat rozwodu jest wielowarstwowy. W grę wchodzą dzieci, trudne emocje, oczekiwania i lęki, ból. ALE!!! Kiedy pojawia się dziecko lub dzieci, pojawia się ważny niuans emocjonalny. Czasami rodzice rozpoczynają mimowolną, mało świadomą walkę o miłość do syna/córki. Ktoś zaczyna za bardzo rozpieszczać dziecko, jedno z rodziców jest zmuszone zachować surowość i być „złym policjantem”. Przychylne usposobienie dziecka, jego „miłość” staje się kartą przetargową. Za swoje półdorosłe zabawy rodzice płacą zbyt wysoką cenę, wyrządzając dziecku podwójną krzywdę. Co polecam: - Przechodzenie przez trudne etapy życia z pomocą psychologa lub coacha. Pomaga to doprowadzić ból i smutek do poziomu rozpoznania i żyć ekologicznie. Wyjaśnij dziecku sytuację zrozumiałym językiem, zaakceptuj jego emocje i rozumowanie. Najważniejsze jest, aby podkreślić dzieciom, że rozwód nie jest ich winą, to ważne! - Zrozum, że nawet najprostszy rozwód dla Ciebie, dla dziecka, to zawsze duży stres i ból. Jego życie na zawsze dzieli się na 2 części – „kiedy mieszkał z mamą i tatą” oraz „kiedy mieszka z jednym z rodziców”. Ta „blizna” jest dla dziecka na całe życie, ale wielkość i głębokość tej „blizny” zależy od działań dorosłych - Kontynuuj codzienną rutynę, rutynę odcinków - Utrzymaj lub utwórz stałe miejsce zamieszkania . Opcja, w której dziecko przez tydzień mieszka z ojcem, z matką przez tydzień, w różnych domach, jest najgorsza dla psychiki dziecka. Ustal wcześniej termin spotkania z innymi rodzicami i bądź tu na stałe utrzymywać jednolity system wymagań, zakazów i zezwoleń. Zarówno tata, jak i mama wiedzą, że nie można jeść za dużo słodyczy, wiedzą, że spać należy o 21:00 itd. Gdziekolwiek dziecko spędza noc, gdziekolwiek się udaje. Nie je słodyczy i wypieków, kładzie się spać o 21:00. Dzięki temu układ nerwowy dziecka stanie się silniejszy - Zachowaj, chroń w miarę możliwości, stwórz punkty porozumienia między dorosłymi w ramach wychowania dziecka - Zawsze pamiętaj, że w Unii Rodzinnej funkcjonują dwa systemy: pierwszy to Ty. mężczyzna i kobieta jako kochankowie. Po drugie, jesteście wy jako rodzice. To drugi system, który zawsze pozostaje. Bądźcie mądrymi rodzicami, ostrożnie wychowujcie swoje dzieci. Psycholog dziecięcy i rodzinny Larisa Platonova