Zasoby życiowe, poradnictwo, psychoterapia (niemedyczne) Zasoby dotyczą osobistych możliwości danej osoby (samoocena, cechy osobowe, właściwości procesów psychicznych - pamięć , uwaga, myślenie, przemówienia itp.) otaczających ludzi, którzy przynoszą przyjemne emocje, napełniają człowieka wsparciem, pieniędzmi, czasem, jedzeniem, snem, hobby. Każda osoba ma swoje własne zasoby. Ale nie każda osoba zna swoje zasoby i najczęściej każdy wie, jak je uzupełnić. Częściej człowiek rozumie, kiedy coś jest nie tak, kiedy jest już wyczerpany, nie chce niczego, podczas gdy w zasadzie wie, czego chce, czasem mogą to być po prostu podstawowe potrzeby: jedzenie, spanie itp., które dana osoba pcha do przodu, bo wydaje mu się, że są ważniejsze rzeczy do zrobienia. Zdecydowanie jedno i drugie jest ważne, tutaj mówimy o równowadze w otrzymywaniu zasobów przez człowieka. Czasem wszystko zaczyna się od tego, że dana osoba ma niezaspokojone potrzeby, które stara się nieświadomie zaspokoić w wieku dorosłym. Często mówimy o trybie pracy i odpoczynku. Obecność zasobu pomaga osobie przezwyciężyć i rozwiązać problemy, których nie rozwiązał w dzieciństwie (na przykład w terapii Gestalt, gdzie osoba uczy się stopniowo akceptować i zaspokajać swoje potrzeby). ), a także rozwiązywać bieżące problemy. Wizualnie zasób można dostrzec w arteterapii, gdy klient mówi, jaki kolor mu się podoba, zadając pytania typu: „Co oznacza dla Ciebie kolor niebieski?”, czy też lubi. symbol: „Co oznacza dla ciebie ten symbol?” Zasobowi zwykle towarzyszą doznania cielesne, takie jak ciepło, drżenie, gorąco, może wystąpić drapanie, w rzeczywistości różne reakcje cielesne. Zasób może dotyczyć różnych emocji, na przykład złości, gdy dana osoba tłumiła ją przez długi czas, a potem nagle zaczyna odczuwać złość, całe ciało płonie, bicie serca przyspiesza, być może na początku dana osoba to robi nie wie, jak zarządzać swoimi emocjami, ale już zaczął je odczuwać. Na początku psycholog może pełnić rolę zasobu w celu uzyskania zasobu, który stopniowo wprowadza klienta w jego stany, uczy je rozpoznawać i rozpoznawać, a następnie je wywołać. Stopniowo klient uczy się odnajdywać i rozpoznawać swoje zasoby, znajdować ludzi, z którymi może wymieniać zasoby.