Oto fragment dialogu, który odbył się niedawno na zakończenie sesji Klienta. Co mi dajesz? Co to za rysunki? Psycholog. To jest twoja praca domowa. Rysunki te nazywane są „Mandalami” i wymagają dekoracji. Jaki jest cel pracy domowej? Nie rozumiem, w jaki sposób te rysunki mogą mi pomóc? Myślę, że są koleżanki, które również korzystają na swoich sesjach z terapii mandalą i widzą rezultaty uzyskane tą metodą. Dobrze przywraca klientowi dobre samopoczucie emocjonalne. Rysując lub kolorując mandale, odpoczywa i relaksuje się. Dzieci szczególnie uwielbiają te rysunki, chętnie wypełniają kolorem gotowe szablony. Dziecko daje się ponieść emocjom, uspokaja i prosi o kolejne mandale do pracy w domu. Analizując kolorystykę możemy ocenić jego stan emocjonalny. Naukowcy zauważyli, że dzieci zaczynają opanowywać kształty, rysując w nich koła i inne symbole. A rysunki dzieci są podobne do rysunków starożytnych ludzi. Rysowanie pomaga dziecięcej psychice szybko przejść przez etapy historycznego rozwoju świadomości na drodze do dojrzałości. W tłumaczeniu z sanskrytu słowo „mandala” dosłownie oznacza „to, co jest wokół centrum”. Wokół centrum mogą znajdować się różne symbole, które mają określone znaczenie i wpływają na naszą podświadomość. To był K.G. Jung wprowadził do mandali europejską psychologię i określił ją jako jeden z archetypów nieświadomości, jako ośrodek osobowości, który w miarę rozwoju nabywa doświadczenia wyrażonego w symbolach. Tworząc i ozdabiając mandale, człowiek poznaje siebie, przechodzi proces indywiduacji, rozwiązywane są wewnętrzne konflikty. Tradycyjnie mandale służyły tybetańskim mnichom do medytacji, służąc jako narzędzie koncentracji na wewnętrznym „ja”, samopoznaniu i zdobywaniu nowych doświadczeń; nie były one obce Europejczykom, którzy szyfrowali w nich informacje o wszechświecie i swoim miejscu w tym. Myślę, że nadal musimy odkryć język tych magicznych rysunków i przeczytać starożytne przesłania. Na razie możemy jedynie dotknąć ich tajemnic. Może dlatego mandala tak bardzo przyciąga nas swoją symboliką? Aby opanować tę metodę, polecam lekturę książek autorów, którzy ją dogłębnie przestudiowali: - Suzanne F. Fincher. „Tworzenie i interpretacja mandali: metoda mandali w psychoterapii”. Autor opowiada o symbolice, podaje swoje rozumienie interpretacji koloru, podaje ciekawostki dotyczące metody, ukazuje możliwości metody w pracy grupowej lub indywidualnej – Shia Green. „Praktyczny kurs medytacji dla początkujących”. Autor szczegółowo opisuje symbolikę i metody pracy z mandalą, ujawnia historyczne aspekty pojawiania się starożytnych rysunków wśród różnych ludów i podaje ciekawe wzory do kolorowania – Yeslyuk R.P. „Mandala klasycznych archetypów osobowości”. Praca z mandalą rozpatrywana jest w ramach chrześcijańskiej psychoterapii integracyjnej. Mandale wykorzystuję w pracy indywidualnej i grupowej, np. podczas intensywnych zajęć MAK „Zdrowe Relacje”. Porozmawiajmy na ten temat, wymieńmy się opiniami, podzielmy się zasobami i spostrzeżeniami z tego interesującego obszaru. Pozdrawiam, Elena Stankevich