Witam Cię, Czytelniku! W tym artykule opowiem o metodzie pracy z traumą o udowodnionej skuteczności – EMDR, a raczej o tym, na czym polega ta metoda – odczulaniu i przetwarzaniu ruchy oczu Należy od razu rozróżnić, co oznacza trauma w EMDR: jest to każde wydarzenie w życiu danej osoby, które pod pewnymi warunkami okazało się „za dużo” dla tej konkretnej osoby. Albo fizycznie, albo emocjonalnie. Oznacza to, że niekoniecznie mówimy o wypadku samochodowym lub trzęsieniu ziemi w przeszłości. We wczesnym dzieciństwie uczymy się zachowywać i czuć w określony sposób w obliczu sytuacji, które są „zbyt duże”. Niektórzy ludzie uczą się od dzieciństwa wyłączać emocje, gdy krzyczą na ciebie długo i głośno; ktoś egocentrycznie obwinia się za coś, na co tak naprawdę nie ma wpływu; ktoś wzdryga się ze strachu przed sprawcą, gdy miło byłoby stanąć w jego obronie i oddać cios; ktoś wytrzymuje i powstrzymuje gniew, w przeciwnym razie można go wyrwać dużemu dorosłemu. Oznacza to, że mechanizmy obronne, do których zdolne jest dziecko, są połączone i zabezpieczone. Teraźniejszość następnie została zabezpieczona, ale co z teraźniejszością. Przypadkowy zapach, usłyszane słowo lub krzyk w filmie – wyzwalacze – (nawet bez osiągnięcia pełnej świadomości) aktualizują ugruntowaną reakcję emocjonalną i behawioralną, którą rozwinęło dziecko. Reakcję emocjonalno-behawioralną uogólnia niechciana myśl o sobie już w pierwszej chwili „za dużo”. Co ciekawe, sytuacja w przeszłości i sytuacje wyzwalające w teraźniejszości mogą dotyczyć różnych dziedzin życia. Oprócz tej samej reakcji może ich nie łączyć nic więcej. O co w tym chodzi, że jako dorośli czasami nie reagujemy tak, jak chcemy: wydaje nam się, że jesteśmy bezradni, źli, niewłaściwi, nieudani, że. czegoś nie dokończyliśmy i „zastąpmy twoim” (w tym momencie negatywny obraz siebie). Podkreślę ważną kwestię: nasze wyobrażenie o sobie, czyli o tym, kim jesteśmy i co jesteśmy warci, NIE opiera się na faktach historycznych z naszego życia. Filtr selektywny podnosi z dna pamięci te wspomnienia, które odpowiadają obecnemu stanowi i nastrojowi. Idea siebie jest płynna jak miód – nie woda, oczywiście możesz na nią wpływać. Dlatego nie da się być nieudacznikiem na stałe, tylko jeśli spróbujesz jakoś konkretnie :) Tak więc myśl wywołuje reakcję emocjonalną, a ciało odtwarza wyuczony skurcz mięśni. Mógłbym chcieć zareagować inaczej, ale wewnętrznie nie mogę tego zrobić. I wtedy widzimy: „Nie można się złościć na dziecko, stworzę mu traumę w dzieciństwie, więc nie będę go powstrzymywać. , niech jeszcze trochę na mnie naskoczy, siniaki znikną.” - Nie mam prawa być zła na kogoś innego „Jeśli się złościm, sarkastycznie, obrażam, bliska osoba zwróci chociaż trochę uwagi na mnie. mnie, ale nie podejdzie za blisko, żeby nie zabolało mnie tak bardzo, gdy mnie opuści” – Nie zasługuję na miłość „Właściwie się mylę, więc nie mogę się pojawić tak, żeby inni nie zauważyli” ” - Jestem wstydliwa, nienormalna Zawsze mamy w sobie chociaż gram przeciwnego przekonania: mam rację, jestem kochana i potrzebna, jest mi dobrze, jest mi dobrze. A czasami tak trudno w to uwierzyć! W metodzie EMDR można przesunąć skalę z przekonania negatywnego na przekonanie realistyczne (nie chcę powiedzieć „pozytywne”). Aby to zrobić, żyjemy i słuchamy końca naszych emocji, naszego ciała. Szczerze życzę każdemu, kto to czyta, aby skierował swoją wagę na swoją korzyść. Najprawdopodobniej jesteś lepszy, bardziej interesujący, głębszy i bardziej odporny, niż ci się wydaje.