Od autora: Źródło artykułu: Czytając przemyślenia psychologa na temat tego uczucia, od razu można wyciągnąć wniosek o jego przydatności zawodowej i umiejętności pracy z klientem. W Internecie można hodować całe tomy teorii, na podstawie których można nawet pisać prace naukowe, które oceniają ci sami bezwartościowi teoretycy. A im bardziej niejasny i obszerny jest tekst, tym jaśniej wszystko jest z „. specjalistą.” Dlatego krótko Cię poinformuję: zazdrość to jedno z najgłębszych uczuć, całkowicie poza świadomą kontrolą. Tak jest i będzie, nawet jeśli myślisz, że jest to niewłaściwe. Jak w przypadku wszystkich tego typu niechcianych uczuć, jedynym sposobem, aby sobie z nimi poradzić, jest pozwolić im całkowicie zaistnieć, zanurzyć się w nich, doświadczyć ich pełnej mocy. Proces ten nie jest procesem jednorazowym, ponieważ u każdego człowieka w mniejszym lub większym stopniu rozwija się od dzieciństwa umiejętność tłumienia swoich uczuć. Poczucie zazdrości ma swój początek w najwcześniejszym okresie, kiedy dziecko doświadczyło (każde, ale w różnym stopniu). stopni) gorycz deprywacji. Nawet w najbogatszych rodzinach ta gorycz jest nieunikniona, ponieważ dziecko pragnie, aby „zawsze było dobrze”. Niestety, ten świat jest zaprojektowany w taki sposób, że „dobro zawsze” się nie zdarza. Aby przetrwać jako dziecko, trzeba było jakoś „poradzić sobie” z najsilniejszym negatywnym uczuciem, które zdawało się być w stanie zabić cię od środka. Teraz miałeś coś dobrego i przyjemnego, ale teraz tego nie masz i jesteś jak w piekle. Dlatego całkowite wyzdrowienie z „nadmiernego” uczucia zazdrości następuje tylko u osób bliskich stanu oświecenia, kiedy już wszystko przepracowaliśmy warstwy stłumionych uczuć i dotarliśmy do poczucia pozbawienia miłości już we wczesnym dzieciństwie. Miłości, od której zależało fizyczne przetrwanie dziecka, gdy człowiek osiąga poziom, na którym wie (nie tylko rozumie umysłem, ale obiektywnie, fizycznie), że w nim samym znajduje się źródło błogości i miłości. kogoś innego, a nie w czymś innym), wtedy zazdrość traci swoją moc. Powiem od razu, że proste zrozumienie tego, co się tutaj mówi, niewiele pomaga. To, czego potrzebujesz, to doświadczenie pracy nad stłumionymi uczuciami..