Od autorki: Jak i kiedy powiedzieć dziecku o śmierci? Jak rozmawiać o śmierci bliskiej osoby? Ulubione zwierzę? A co jeśli konieczna będzie eutanazja zwierzęcia? Czy trzeba mówić dziecku, że mięso to zabite zwierzę? Jak skomentować wycieczkę do muzeum zoologicznego? Co zrobić, jeśli dziecko jest świadkiem wypadku? A może znalazłeś w parku martwego ptaka lub mysz? Spróbujmy odpowiedzieć na te ważne pytania. Co zrobić, jeśli rodzice z zasady nie jedzą mięsa, ryb i nabiału? Jak wytłumaczyć dzieciom swoje zasady i czy dawać dzieciom jedzenie, którego sam nie zjadasz Główny spór między wegetarianami a niewegetarianami toczy się w obszarze dyskusji na temat problemu adekwatności żywieniowej. Zwolennicy diety białkowej zwracają uwagę na konieczność spożywania przez dziecko pokarmów mięsnych i mlecznych. Wegetarianie często przytaczają jako argument informację, że dzieci wegetariańskie rozwijają się lepiej i są spokojniejsze niż dzieci jedzące mięso. Jednak w literaturze naukowej nie ma wiarygodnych dowodów na którykolwiek z wymienionych punktów widzenia. Dokładniej, istnieją badania udowadniające, że wiele dzieci na diecie ściśle wegetariańskiej cierpi na krzywicę, anemię, upośledzenie umysłowe i inne choroby. Jednak w tym przypadku dzieci na diecie wegetariańskiej otrzymały nieodpowiednie, niezbilansowane odżywianie, co stało się przyczyną problemów. Badania te nie dowodzą zatem szkodliwości wegetarianizmu, a raczej wskazują na potrzebę stosowania zbilansowanej diety u dzieci. Ponadto, jak wiadomo, istnieją różne rodzaje wegetarianizmu. W Rosji najczęściej unika się czerwonego mięsa, a wielu wegetarian spożywa ryby, jajka, produkty mleczne, a niektórzy nawet białe mięso. Ta dieta nie jest szkodliwa dla dziecka. Sytuacja jest bardziej skomplikowana w przypadku bardziej rygorystycznych diet wegetariańskich. Jeśli dziecko nie spożywa nabiału ani jajek, ryzyko niedoborów żywieniowych znacznie wzrasta. W środowisku naukowym nie brakuje specjalistów, którzy zwracają uwagę na szkodliwość wegetarianizmu dla dzieci. Jednak wielu naukowców jest zdania, że ​​dieta roślinna może być korzystna dla dzieci. Eksperci z Amerykańskiego Stowarzyszenia Dietetycznego, Kanadyjskiego Stowarzyszenia Dietetycznego, Brytyjskiego Instytutu Żywienia i innych uważają, że dobrze zbilansowana dieta wegetariańska zapewnia prawidłowy wzrost i rozwój dzieci. Można zatem powiedzieć, że jeśli rodzice podejmą wystarczająco odpowiedzialne podejście do organizacji żywienia dziecka i zrobią to pod okiem dietetyka, wówczas nie będzie szkody dla zdrowia dziecka. Jednocześnie argumenty wegetarian na temat szkodliwości mięsa również nie są naukowo udowodnione. Argumenty, że dzieci wegetariańskie są bardziej rozwinięte i lepiej się rozwijają, nie są faktem potwierdzonym naukowo. Pomimo tego, że w literaturze pojawiają się odniesienia do badań udowadniających, że IQ dorosłych i dzieci wegetarian jest wyższe niż u niewegetarian, nie można argumentować, że przyczyną wyższej inteligencji nie jest stosowanie w żywności produktów pochodzenia zwierzęcego. Wegetarianizm dla dorosłych to świadomy krok, do którego człowiek dochodzi w procesie życia. A wegetarianizm to nie tylko sposób odżywiania, to w pewnym stopniu ideologia i sposób na życie. Dlatego jest całkiem naturalne, że wegetarianami zostają osoby o co najmniej przeciętnej inteligencji i poziomie wykształcenia lub wyższym. Konsekwencją będzie oczywiście to, że rodzice o wyższym poziomie inteligencji będą mieli dzieci o podobnie wyższym poziomie inteligencji. Dlatego niewłaściwe jest mówienie o bezpośrednim pozytywnym wpływie pokarmów roślinnych na inteligencję. Wróćmy teraz do początku naszej rozmowy. A mianowicie dzieciom. Co powinien zrobić rodzic-wegetarianin? Czy należy podawać dziecku pokarmy, których rodzic sam nie spożywa? Pierwszą rzeczą, którą chcę zrobić, to zadać rodzicom-wegetarianom pytanie: kiedy, dlaczego iJak oni sami przeszli na wegetarianizm? Czy był to ich świadomy wybór, czy też dokonali tego pod presją kogoś innego? Czy mają teraz potrzebę jedzenia mięsa lub mleka? Jak to było wcześniej? Zakładam, że w większości był to świadomy wybór i dorosły wegetarianin nie odczuwa potrzeby spożywania mięsa i nabiału. Wręcz przeciwnie, dla wielu wegetarian nawet widok mięsa jest nieprzyjemny. Prawidłowy? W przeciwnym razie porzuciłby wegetarianizm. Nie jest więc źle, jeśli wybór dziecka jest świadomy. I od razu uprzedzę ewentualne zastrzeżenia. Czy we wszystkim powinniśmy naśladować dziecko? A co jeśli w ogóle nie będzie jadł? A może będzie chciał jeść tylko słodycze? A co jeśli nie będzie chciał spać w ciągu dnia? Czy dajemy mu możliwość wyboru we wszystkim? Nie, oczywiście, nie zawsze dajemy dziecku możliwość wyboru. W przeważającej części rodzice wybierają dziecko, kierując się zdrowym rozsądkiem. Kierujmy się zdrowym rozsądkiem także w kwestiach żywienia. Nie jest niczym niezwykłym, że wszystkożerca spożywa mięso. Oznacza to, że pomimo tego, że rodzice przyjęli wegetarianizm DLA SIEBIE, powinni szanować własne dziecko, oczekując od niego, że samo podejmie decyzję. Powyższe dotyczy w większym stopniu dorosłych wegetarian, którzy zostali wegetarianami po urodzeniu dzieci. Dzieciom przyzwyczajonym do jedzenia mięsa czasami trudno jest zrezygnować ze zwykłych potraw. Jeśli dziecko nigdy nie widziało produktów mięsnych na stole rodziców, problem w ogóle nie wystąpi. Dziecko będzie jadło to, co jedzą wszyscy inni. Pamiętaj tylko o zbilansowanej diecie. Kolejne ważne pytanie do rodziców brzmi: co robić w przedszkolu, na imprezie, w kawiarni? To znaczy, gdy dziecko widzi, że inni jedzą coś, czego on nie je. Jak wytłumaczyć dziecku, że rodzice nie jedzą określonych pokarmów? Jeśli wcześniej zwracaliśmy większą uwagę na aspekt medyczny i rozmawialiśmy o niebezpieczeństwach i zaletach diety wegetariańskiej, teraz poruszony zostanie psychologiczny aspekt problemu, często rodzice wegetarianie, zdając sobie sprawę, że w szkole lub przedszkolu dziecku będą oferowane kotlety lub gulasz na lunch, zacznij poważnie rozmawiać z dzieckiem na temat niebezpieczeństw związanych z mięsem. Naturalnie dzieci, które nie widziały niektórych potraw w domu, mogą chcieć spróbować czegoś, co jedzą inne dzieci. W dzieciństwie dziecku dość trudno jest zrozumieć, dlaczego rodzice uważają, że jedzenie mięsa jest szkodliwe lub nieetyczne. Okazuje się, że większość ludzi robi złe rzeczy? Takie normalne kwestie moralne są nadal trudne dla dziecka. Nie może na nie odpowiedzieć. Dlatego nie należy mówić dziecku, że jedzenie mięsa jest złe lub szkodliwe. Pamiętajmy jednak, że nie jest to coś nienaturalnego dla człowieka. Lepiej po prostu powiedzieć, że wszyscy ludzie są bardzo różni. Niektórzy ludzie nie jedzą niektórych pokarmów, takich jak mięso. Powiedz dziecku, że dokonałeś wyboru. A dziecko samo dokona wyboru. Nie zapomnij także powiedzieć dziecku, w jakim wieku dokonałeś wyboru. Nie nalegaj, aby absolutnie nie jadł niewegetariańskich potraw poza domem. W takich przypadkach dzieci zwykle czują, że rodzice pozbawiają je czegoś ważnego, a to tylko wzmacnia to pragnienie. Co więcej, jeśli dziecko spróbuje upragnionej kiełbaski, poczuje się winne. A jeśli ukryje ten fakt przed rodzicami, to poczucie winy nasili się jeszcze bardziej. Największym niebezpieczeństwem wegetarianizmu dziecięcego z psychologicznego punktu widzenia jest odmowa jedzenia mięsa przez dziecko, aby zadowolić rodziców, aby „być dobrym”. .” Jeśli dziecko usłyszy w domu, że jedzenie mięsa jest złe (szkodliwe, okrutne, nienaturalne), może odmówić tego jedzenia tylko dlatego, że nie chce zrobić czegoś złego. Nie należy wprowadzać składnika ideologicznego do diety dziecka. Nie ma zatem potrzeby chwalić się, że dziecko zrezygnowało z mięsa, ani mówić o tym znajomym wegetarianom. Być może jego odmowa była przedwczesna i dziecko nie jest jeszcze gotowe, aby dzielić się swoimi poglądami na temat odżywiania. Daj dziecku możliwość dokonania wyboru bez Twojej presji. Nie mniej.