Stan delirium, jako konsekwencja przetrwania przygnębionej psychiki w procesie zdrowienia z chorób miłosnych Każdy szanujący się ktoś słyszał zdanie: „Zbawienie tonących ludzi jest dziełem samych tonących ludzi”. Nie będziemy teraz zagłębiać się w przyczyny utonięcia. Jest to banalne i proste – miłość przychodzi i odchodzi, a jutro musi nadejść dla tych, którzy umieją pływać i dla tych, którzy nie boją się skoczyć z wieży. dla tych, którzy wchodzą do wody po kostki, a nawet dla tych, którzy kontemplują pływaków na brzegu. Miłość jest dość dziwną substancją, rozważaną przez wszystkie stulecia, przez wszystkie nauki, przez każdego szanującego się mędrca, ale jeszcze nie była. studiowany przez każdego. Oprócz ekstazy, radości i inspiracji, przynosi to wiele negatywnych kłopotów. Oczywiście istnieje również piętno wieku kochanków, ich stopień wykształcenia, status finansowy, cechy płciowe, preferencje seksualne, dojrzewanie fizyczne, psychiczne. dojrzałość, status społeczny i wiele innych aspektów pozostaje niezmienne dla wszystkich – cierpienie po „końcu” – w dużej mierze rodzaje reakcji na śmierć piękna i stopień ich intensywności, możliwości wyjścia i czas poświęcony na powrót do zdrowia zależy od psychotypu cierpiącego. Oczywiście liczy się „format końca”. W naszym codziennym życiu często przybiera to elementarną i przystępną wersję zdrady. Poziom szkód psychicznych, emocjonalnych, fizycznych i duchowych jest zawsze czysto indywidualny, zawsze jesteśmy nieprzewidywalni, rolą „umarłych” jest tutaj nie tylko sama miłość, ale także ofiara, wielbiciel. Dziewczęta i chłopcy, mężczyźni i kobiety, starzy ludzie i kobiety doświadczają takiego miłosnego cierpienia, starych kobiet. Z jednym zastrzeżeniem, w przypadku nieprzechodzenia kryzysów związanych z wiekiem, utknięcia w nastoletnim postrzeganiu świata i siebie, proces ten jest opóźniony, pogłębiony, mało zrozumiały i może doprowadzić do samobójstwa. Taka ofiara, niedorosła dorosły, w swoim żalu może nam się wydawać opętany. To uczucie będzie bardzo trwałe zarówno w komunikacji z ludźmi kreatywnymi, utalentowanymi, jak i tymi, których próg wrażliwości, wrażliwości i wrażliwości jest zbyt wysoki. Ale będziemy mieć rację. Zaraz po „końcu” ostry żal i proces żałoby wchodzą w pełną moc, a w ostrym okresie, nagim, bolesnym, miażdżącym, w stanie obsesji nie można widzieć, słyszeć, czuć niczego poza swoim bólem. „Martwy” całkowicie nieświadomie wchodzi w stan charakteryzujący się upośledzeniem funkcji poznawczych, zmętnieniem świadomości i dezorientacją, które ustępują po wyeliminowaniu przyczyn (delirium). To mnie uszczęśliwia. Ale to wymaga czasu. Niektórzy psychologowie uważają, że czas żałoby to połowa tego, co przeżyliśmy razem. Rok pięknie pachnącej miłości będzie równy sześciu miesiącom łykania bzdur. Pamiętamy, że wszystko jest bardzo indywidualne. Krwawienie zmyje się zraniony łzami, drugi rzuci się w ramiona kolejnego bohatera swojej powieści, w ostrym okresie żalu, delirium może stać się wiernym towarzyszem, a często jedynym. Ten stan może być niezwykle trudny z nagłym objawem splątanie, z szybko rozwijającymi się objawami, o falistym przebiegu, z zaburzeniami myślenia, oceny sytuacji, omamami, dezorientacją w czasie, przestrzeni, własnej osobowości. Przykład. Trasa do danego punktu jest Ci szczegółowo opisana, wszystko jest absolutnie proste. Słuchasz uważnie, patrzysz w oczy, uśmiechasz się, kiwasz głową, rozumiesz, pamiętasz i idziesz w niewłaściwe miejsce i to nie tyle, ile potrzeba należy powtarzać kilka razy i przez kilka dni. Istnieją czynniki predysponujące do rozwoju splątania psychicznego, których praktycznie nie można skorygować, oraz czynniki przyspieszające, które dają możliwość interwencji terapeutycznej. Na tym nie poprzestaniemy, bo nie piszemy pracy dyplomowej. Przyjmowanie kilku leków jednocześnie, zwłaszcza w połączeniu z lekami psychotropowymi i opioidami, wszelkiego rodzaju zatrucia, odwodnienie,niedożywienie pogorszy stan. Istnieje interesująca obserwacja dotycząca spożycia pokarmu. Percepcja smaku zmniejsza się, a czasem całkowicie zanika. Nawet jeśli do talerza wsypiesz połowę ziaren pieprzu i mieszankę, nie poczujesz smaku. Nawet jeśli wypijesz butelkę wina w jedną osobę, nie upijesz się. Nawet jeśli wypijesz w nocy kilka środków uspokajających, nie zaśniesz, oprócz pytań duchowego męczennika: „Dlaczego?!”, „Dlaczego?!”, „Jak to można zrobić?!”, ciało fizyczne. włączy się. Dokładniej, wyłączy się, ponieważ pod ostrym stresem mózg będzie próbował przetrwać, zablokuje pracę poszczególnych narządów i układów. Okres snu i czuwania zostanie zakłócony, senność w ciągu dnia się pogorszy objawy w nocy, niespokojne sny, koszmary senne, które po przebudzeniu mogą trwać i znaleźć potwierdzenie i ucieleśnienie w otaczającej rzeczywistości. Zaburzenia metaboliczne, zawroty głowy usuną ziemię spod nóg. Kliniczna klasyfikacja delirium zależy od charakterystyki zaburzeń w sferze motorycznej i we wzorcu zachowania. Może to być typ nadpobudliwy z objawami niepokoju ruchowego, który ma nieostre, chaotyczne zabarwienie, lub typ hipoaktywny z letargiem, w pozycji leżącej, lub typ mieszany, z naprzemiennym letargiem i chaotycznym pobudzeniem. Każdy będzie nie do zniesienia. Świadomość zdezorientowana miłością może zmienić byłego szczęśliwego zwycięzcę w niewypłacalnego, nieadekwatnego, żałosnego i zabawnego przegranego. Wysokie prawdopodobieństwo postępującego pogorszenia funkcji poznawczych nastąpi w przypadku naruszenia krytycznego myślenia i postawy do sytuacji Możliwość kontaktu z otoczeniem zostanie osłabiona. Zadawane pytania zostaną źle zrozumiane lub w ogóle niezrozumiane. Uzyskanie informacji od samego „umarłego” stanie się niezwykle trudne, naładowane emocjonalnie, nie do zniesienia dla osób o słabym sercu. Koncentracja uwagi, umiejętność kierowania, skupiania, wspierania i przełączania zmniejszą się. Istnieje dość straszny przypadek, gdy osoba w tym stanie zapomniała, że ​​mierzyła sobie temperaturę ciała, zasnęła pod wpływem środka psychotropowego, zmiażdżyła swoim ciałem termometr rtęciowy i jakimś cudem pozostała przy życiu dom go uratował. Koncentracja na jednym zadaniu lub codziennej czynności stanie się całkowicie niemożliwa. To jest tortura, w której nie da się pracować, funkcjonować. Czasami przez długi czas przy braku ostrych objawów neurologicznych może pojawić się niespójna mowa, szczegóły i zdarzenia zostaną pomieszane, w tym, co zostanie powiedziane, nie będzie logiki, zaburzenia funkcji poznawczych przejawią się w postaci zniekształcenia percepcja, złudzenia, halucynacje, głównie wizualne, zaburzenia abstrakcyjnego myślenia i rozumienia z przejściowym delirium lub bez, zaburzenia natychmiastowej reprodukcji i pamięci ostatnich wydarzeń, dezorientacja w czasie. Zaburzenia psychomotoryczne związane z hipo- lub nadpobudliwością przestraszą otoczenie swoją nieprzewidywalnością przejścia z jednego stanu do drugiego, zwiększony lub zmniejszony przepływ mowy i reakcje przerażenia. Odnotowane zostaną zaburzenia emocjonalne: depresja, lęk, lęki, drażliwość, euforia, apatia lub dezorientacja i dezorientacja. Stan poznawczy będzie się zmieniać w ciągu dnia z atakami agresja w pierwszych dniach ulegnie zakłóceniu postrzeganie siebie i otaczającej rzeczywistości, pojawi się szalone poczucie straty i pozbawiony motywacji niepokój. Otaczająca rzeczywistość nie będzie postrzegana obiektywnie i często będzie przerażająca. Delirium prowadzi do nieuniknionego pogorszenia funkcjonowania społecznego, zwiększenia objętości i trudności w wykonywaniu prostych czynności podtrzymujących życie. Co jest lepsze dla ciebie, kochającej i cierpiącej osoby , pamiętać? Nie pluj mi w twarz, tylko słuchaj! - Ten stan minie! - Przeżyjesz! - Wszystko, co się teraz dzieje, jest normalne! Nie zwariujesz! - Nie milcz, nie. nie bądź sam, na pewno nie poradzisz sobie sam! Poszukaj pomocy! - Nastąpi bolesny, agresywny, drażliwy stan: „Nie rozumiesz mnie!!!” - Teraz ani ty, ani inni nie możecie cię zrozumieć - Jesteś odcięty))