Każdą sytuację dla każdego człowieka można podzielić na dwie części. Wydaje się, że sytuacja stoi na dwóch nogach. Jeśli mamy dwie nogi, to mamy dwa ramiona. Prawo to część fatalna, której nie można zmienić. Lewe ramię to wolna przestrzeń. Tutaj człowiek może wybierać i zmieniać. Tutaj jest wybór. Spójrzmy na fatalną część. Ta przeszłość. Nie możemy zmienić przeszłości, nie możemy zmienić numeru naszej szkoły, nie możemy zmienić tego, co zjedliśmy dzisiaj na śniadanie, nie możemy wybrać, co zrobi lub zrobi ktoś inny, tak jak zrobiliśmy to rok temu z kimś, ani naszego obecnego stanu somatycznego i nie możemy. wybierz nasz stan psychiczny. Od pierwszej chwili narodzin aż do tej minuty nic nie można wybrać i nic nie można zmienić. Wszystko to jest fatalne, to już historia, która miała miejsce. Przyjrzyjmy się teraz drugiej części: WOLNA PRZESTRZEŃ OSOBISTA. To jest pole naszych możliwości, tego co możemy wybrać lub nie wybrać. Nie wybierać, to też jest wybór, jak możemy się do czegoś odnieść. Przykładowo, jeśli ktoś miał w przeszłości kontuzję, albo traumatyczną sytuację, nie da się tego usunąć, ale można tę kontuzję leczyć na różne sposoby, np. „była kontuzja, teraz wszystko będzie źle, wiem za jasne” lub „tak, było źle, ale najgorsze Mam już za sobą, moje życie toczy się dalej i ode mnie zależy, jak będzie dalej”. Człowiek ma w swojej wolnej przestrzeni milion możliwości i możemy swobodnie wybrać dowolną z nich. To jak gwiazdy, które świecą. A kiedy naszym zdaniem wybierzemy najlepszą okazję, wówczas jedna z tych gwiazd zaczyna świecić jaśniej niż wszystkie inne i uświadamiając sobie to, realizujemy nasze własne, niepowtarzalne znaczenie. Możliwości, które zdajemy sobie sprawę, stają się również częścią naszego przeznaczenia, historii, która miała miejsce. Reszta niezrealizowanych możliwości znika, może pojawią się w naszym życiu, a może nie, ale możliwość, którą już zrealizowaliśmy, jest rzeczywistością, która tworzy nowe, fatalne pole.