Nawracająca niewielka depresja (RMD) to rodzaj zaburzenia depresyjnego charakteryzującego się nawracającymi epizodami depresji, które trwają krócej niż zwykła depresja. Epizody te mogą trwać od kilku dni do kilku tygodni i zwykle występują kilka razy w roku. Pomiędzy epizodami depresji pacjenci mogą czuć się dobrze lub odczuwać łagodne objawy. W tym artykule przyjrzymy się, czym jest nawracająca chwilowa depresja i jakie metody psychoterapeutyczne można zastosować, aby sobie z nią poradzić. Objawy RSD mogą obejmować: Smutek, smutek lub obniżony nastrój utrata zainteresowania lub przyjemności w normalnych czynnościach zmiany apetytu i masy ciała senność lub bezsenność uczucie beznadziejności lub bezradności myśli o śmierci lub samobójstwie depresja Terapia poznawczo-behawioralna (CBT): CBT jest jednym z najskuteczniejszych podejść do leczenia depresji, w tym RSD. Terapia interpersonalna (IPT) identyfikuje i zastępuje negatywne wzorce myślenia i zachowania, które mogą przyczyniać się do depresji. Terapia interpersonalna (IPT): IPT koncentruje się na roli relacji międzyludzkich w rozwoju i utrzymywaniu się depresji. Podczas IPT klienci pracują nad poprawą swoich umiejętności komunikacji i rozwiązywania konfliktów, aby wzmocnić swoje relacje i zmniejszyć objawy depresji. Terapia psychodynamiczna: Podejście psychodynamiczne koncentruje się na rozpoznawaniu i rozwiązywaniu nieświadomych konfliktów i uczuć, które mogą powodować depresję. Terapia psychodynamiczna bada przeszłe doświadczenia i relacje, aby lepiej zrozumieć i nauczyć się radzić sobie z obecnymi problemami. Uważność i akceptacja: Podejścia oparte na uważności i akceptacji, takie jak medytacja, joga lub dialektyczna terapia behawioralna (DBT), mogą pomóc w rozwinięciu umiejętności. skupienia się na chwili obecnej i zaakceptowania swoich uczuć bez oceniania. Może to zmniejszyć wpływ negatywnych myśli i objawów depresji. Terapia grupowa: Terapia grupowa może być użytecznym uzupełnieniem terapii indywidualnej. Podczas terapii grupowej mogą wymieniać się doświadczeniami i wspierać się nawzajem, co przyczynia się do opracowania strategii radzenia sobie i poprawy dobrostanu. Kwestionariusz, który optymalnie sprawdza się podczas konsultacji i rozpoczęcia psychoterapii w pracy z depresją nawracającą, zawiera 80 pytania: Spójrz wstecz, przypomnij sobie, jak wyglądało Twoje życie przed psychoterapią i jak sobie z tym radziłeś? Czy pamiętasz, jaką pierwszą prośbę skierowałeś do psychologa? Czego oczekiwałaś od psychoterapii? Jakie zasoby znalazłaś w sobie i jakie działania podjęłaś obecnie na początku terapii. Jak duży wpływ na efektywność konsultacji psychologicznych ma dla Ciebie otoczenie? psychologa, co chciałbyś zmienić? Czy zauważasz, że częstotliwość spotkań jest wystarczająca/niewystarczająca i coraz częściej pogarsza się Twój stan psychiczny? W jakim stopniu odczuwasz ciągłe napięcie i niepokój, samotność, przedłużający się dyskomfort psychiczny? irracjonalne lęki, uporczywe wątpliwości lub bezpodstawne obawy? Jak często masz ponure myśli? Czy zauważyłeś, że nie jesteś w stanie zrozumieć, jak się czujesz emocjonalnie – dobrze czy źle? Czy czujesz potrzebę celowego skrzywdzenia siebie lub innej osoby? pomaga Ci lepiej zrozumieć siebie, swoje dzisiejsze uczucia i problemy, a co Ci przeszkadza? Jak myślisz, jak inaczej można znaleźć odpowiedzi, które są głęboko „ukryte” na podświadomym poziomie psychiki. Na ile zgadzasz się ze stwierdzeniem, że głównym zadaniem psychologa jest stworzenie warunków dla zdrowego psychicznie klienta? które rozwiąże wszystkie jego problemy i poprawi relacje z innymi stronami Twoich problemów, dostarczającdyskomfort? Która z zaproponowanych metod leczenia i sposobów wyjścia z depresji okazała się Twoim zdaniem skuteczniejsza i przyjemniejsza? Na ile pozwalasz, aby zdanie kogoś innego miało pierwszeństwo? Czy koniecznie słuchasz swoich uczuć, czy ignorujesz je ze względu na inne rzeczy? Jak zmienił się Twój pogląd na Twój system wartości w okresie psychoterapii i co chciałbyś poprawić? Jak często czujesz się jeszcze bardziej zmęczony i przytłoczony? rano? Jak stresujące sytuacje zmuszają Twój organizm do odbudowy i pracy w skrajnych warunkach depresji. Jak często i jak silnie obserwujesz objawy „triady depresyjnej” (obniżony nastrój, zmniejszona aktywność umysłowa, zmniejszona aktywność)? częste mimowolne negatywne myśli, zwane także „kontrastowymi pomysłami” Jak często myślisz, że kręcisz się w kółko? Praca stała się główną częścią życia, wypierając wszystkie inne obszary? uciec od rzeczywistości, złagodzić stres lub rozproszyć uwagę? Czy otoczenie dało Ci „magiczny przepis” na wszystkie Twoje problemy, jak się on objawił? Bez jakich atrybutów „prawdziwego szczęścia” będzie kobieta? niekompletny? Z kim jeszcze możesz wygodnie dzielić się swoimi doświadczeniami i być wysłuchanym? Kto najmniej reaguje na zmianę Twojego samopoczucia? Jak bardzo zmieniła się umiejętność rozpoznawania swoich uczuć i nawiązywania z nimi kontaktu? Czy zauważyłeś to? w procesie psychoterapii problemy są stopniowo rozwiązywane, a twój wygląd poprawia się, ludzie wokół ciebie prawią komplementy. Jak jakościowo zmieniły się twoje relacje ze współpracownikami, mężem, rodzicami, dziećmi i innymi ludźmi. Jak bardzo nie chcesz już znosić? z czym wielu znosiło lata? Ważne jest, aby zrozumieć, jaka jest Twoja rola w problemach, które się pojawiły, dlatego samodzielna zmiana zachowania jest nieskuteczna i wiąże się z ryzykiem popadnięcia w przewlekłą formę depresji (z jeszcze większymi konsekwencjami) wzrasta? Jakie inne pozytywne zmiany w swoim stanie dostrzegasz sam i co mówią inni? Jak ważne jest to dla Ciebie? Jak bardzo zgadzasz się ze stwierdzeniem, że jeśli kobieta jest piękna wewnętrznie, to jest piękna na zewnątrz? Na ile zgadzasz się ze stwierdzeniem, że głównym czynnikiem leczącym są relacje interpersonalne klienta i psychoterapeuta. Jakie silne stresy i traumatyczne sytuacje, Twoim zdaniem, wywołały u Ciebie epizody depresyjne, jakie korzyści przynosi Ci psychoterapia? jest bardziej wartościowy? Jaki jest Twój główny „słaby punkt”, w co musisz włożyć więcej wysiłku? Jak często odkładasz swoje doświadczenia na później i jakie widzisz skutki? Jakie są genetyczne/dziedziczne objawy depresji? problemy, które zauważyłeś u krewnych? Czy któreś z Twoich rodziców miało zaburzenia psychiczne lub zaburzenia osobowości? Co jest najtrudniejsze do zaakceptowania w Twoim wyglądzie, charakterze i czy powoduje to dyskomfort u innych? Co chciałbyś zmienić? Jak często zdarzają się nawroty depresji? Jak odczuwasz ich początek? Jak często zmienia się Twój nastrój i jakie czynniki najbardziej prowokują nawrót. Jaką cykliczność epizodów depresyjnych zauważasz, jak bardzo są one nasilone. W jakim stopniu epizody depresyjne pogorszyły jakość Twojego życia? Jakie niedogodności możesz wyróżnić? W jakim stopniu masz negatywny stosunek do swojej przeszłości, teraźniejszości i przyszłości? Jak często i jakiego rodzaju masz negatywne myśli i emocje? W jakim stopniu choroba wpłynęła na Twoje zdrowie i wygląd? czy załamanie kontaktów społecznych objawiało się w okresie epizodów depresyjnych, jak sobie z tym radziłeś? Czy w okresie szczytowej depresji odczuwałeś bezsens istnienia, apatię i inne zaburzenia w postrzeganiu rzeczywistości? Jak na to zareagowałeś? Czy zauważyłeś zmniejszenie reakcji na to, co dawniej sprawiało radość i przyjemność. Jak członkowie rodziny myśleli o Twoim stanie przed psychoterapią, a jakie są według Ciebie konsekwencje tłumienia doświadczeń i niewyrażonych emocji? Jak przywykłeś do rozwiązywania problemów: natychmiast czy w momencie ich wykrycia?.