Kocham wszystkie uczucia. Po podejściu NLP jest ono wbudowane w to, że w „psychice go…na” nie ma, wszystko jest konieczne i patrzyłem na Envy jako swego rodzaju wskaźnik tego, czego chcę, ale czego nie wiedzieć, jak zdobyć. W pracy z klientami mój temat relacji dotyczy najczęściej opieki. Tutaj ma męża, on się nią opiekuje. I nikt się o mnie nie troszczy. To wszystko dla mnie. Niesprawiedliwe. Najprostszym wyjściem jest próba odgadnięcia, co takiego jest w tej dziewczynie, że jest w stanie otrzymać tę opiekę. Jest to fałszywa strategia, ponieważ generalnie wymóg otrzymania opieki od innej osoby klasyfikuje nas jako relację matka-dziecko , gdzie następuje fuzja. A każda relacja rodzic-dziecko odbiera wolność w zamian za bezpieczeństwo. Strategia „Jak stać się takim, żeby on”... ma posmak manipulacji, a nie partnerstwa. Psychoanalityczne podejście Junga do Zazdrości jest trochę inne. Jaźń nas prowadzi, popycha, a jeśli się nie ruszamy, to wlecze się aby dotrzeć do Ego, potrzebne są wszelkie problemy zdrowotne, stany apatii, bezsilności, ale zamiast myśleć i odczuwać to, co się dzieje, zaczynamy z tym walczyć. Wyobraź sobie, że mamy w sobie Promptera. Nasza dusza lub jaźń. Daje energię i wskazówki dla naszego ego. Jednak pomiędzy nimi stoi postać, która nie chce, aby wskazówki zostały usłyszane. Powstaje blokada w postaci Envy. Zatrzymaj ruch i rozwój, mając obsesję na punkcie tych samych tematów. Wieczne niezadowolenie, poczucie pozbawienia, niesprawiedliwości. Rzuca zaklęcie i przywraca nas do życia. Żrące, złożone, ukryte, słabo rozumiane uczucie. Zazdrość jest wczesnym uczuciem, które często pojawia się w relacjach brat-siostra, gdzie istnieje pewne poczucie nierówności ułatwia postawa rodziców. Tata bardziej kocha swojego brata. Mama poświęca więcej uwagi swojej siostrze, Envy nie chce związku. Nic. Poziomy. Relacje. Zamieniają się w pionowe, w których wszystko mierzy się tym, kto jest lepszy, a kto gorszy. Chce przypisać słuszność, lepszość kojarzona jest ze słowem widzieć. I zniekształca wizję. Inna osoba, jak ktoś, kto ma szczęście, dostaje wszystko, wszyscy się nim interesują. Niezasłużenie. Dostał te przywileje nie dlatego, że ma cechy, zdolności, talenty czy dary, dzięki którym je osiągnął, ale po prostu. Szczęściarz. I widzi siebie zniekształconego, niedostatecznie odbierającego, słabego, pozbawionego, niewidzialnego dla kogoś ważnego. Zazdrość często odbija się na patologii oczu. Wczesna zaćma wiąże się z poczuciem deprywacji i zazdrości. Zazdrość odbiera zdolność do kochania, zastępując ją nienawiścią. Pragnie niszczyć lub wykorzystywać innych. Niszczyć to nieświadomie dewaluować, odbierać, psuć to, co posiada druga osoba. Zniszczyć. Używać znaczy traktować kogoś jak rzecz. On jest mój. On jest mi winien. Zarabianie, przynoszenie, kochanie.... Dobrobytne i zmysłowo subtelne relacje nie mogą powstać z powodu zazdrości. Ale łatwo można wypracować różne metody sadomasochistycznych relacji. Z zazdrością trudno jest rozpoznać dobre przedmioty jako takie. Trudno jest zachować jednocześnie dobre strony drugiego człowieka i siebie. Zazdrość to niszczy. Nie potrzebuje dobrobytu. Zazdrość zatruwa radość. Nie bądź szczęśliwy, będziesz płakać. A wtedy zazdrość zastąpi cię samozadowolenie, rywalizacja, atak, obwinianie lub poczucie bezsilności. Warunkiem zazdrości jest ciągłe porównywanie się z innymi, zamiast porównywania się z samym sobą. Widzisz swoją dynamikę. Wcześniej jadłam wieczorem tabliczkę czekolady, ale teraz mogę przestać po kilku plasterkach. Płaska, powierzchowna percepcja, gdzie nie ma głębi. Podczas pracy z psychologiem dzieje się tak: 1 . Zobacz i zaakceptuj uczucie2. Uświadomić sobie, ile zniszczeń wnoszę w życie swoje i innych ludzi, motywowana tym uczuciem3. Przestań się identyfikować z wymaganiami i obowiązkami (często wynikającymi z relacji matczynych)4. Rozwijajcie delikatność, czułość, człowieczeństwo, nauczcie się je doceniać5. Nauczenie się prosić o przebaczenie i naprawiać szkody wyrządzone innym z zazdrości. Prowadzimy do poczucia wdzięczności. Życie. Do innych ludzi. Dla siebie. Ten