Zazdrość między braćmi i siostrami Temat jest dość banalny, ale być może kilka przemyśleń i uzasadnień pomoże komuś lepiej zrozumieć, co się dzieje i co z tym zrobić, jeśli masz własne dzieci , jak Z reguły jest to najstarszy, jest bardzo zazdrosny o młodszego, zły na niego, na ciebie, więc jak możesz mu pomóc Przede wszystkim trzeba powiedzieć, że najstarszy okazuje się „obalony”. ” z tronu przez dziecko, teraz nie jest już wyłącznie właścicielem miłości swojej matki, musi raz na zawsze dzielić się tą miłością. Oznacza to, że przestaje być jedynym „królem na tronie”, musi się ruszyć. Dla dziecka jest to bardzo smutna historia, która trwa czasem do końca życia. Rodzice czasami oszukują się, wierząc, że między ich dziećmi nie ma zazdrości i że starszy jest na przykład absolutnie spokojny w stosunku do młodszego. Jednak w głębi duszy dziecka tak nie jest. Zazdrość może objawiać się wyraźnie w postaci otwartych oskarżeń wobec rodzica, że ​​młodszego kocha się bardziej od niego. Lub może wyglądać na ukrytą. Jako przykład podam realną sytuację z terapii 9-letniej dziewczynki. Dziewczyna miała młodszego brata, miał wtedy 3 lata. Dużo się z nim bawiła, nie okazując mu żadnych agresywnych, otwartych uczuć i była bardzo troskliwą siostrą. Ale czasami, zanim rodzice mojego brata poszli wieczorem umyć łazienkę, zapomniała przełączyć wodę z prysznica na kran, a gdy mój brat był w wannie i jedno z rodziców odkręciło wodę, nagle zimna woda spłynęła na mojego brata z prysznica powyżej. Brat zaczął płakać, a dziewczyna siedziała w pokoju, w tajemnicy przeżywając przyjemność. Podam jeszcze kilka przykładów, jak wygląda dziecięca zazdrość, jak się objawia – Przejawia się w rywalizacji z młodszym. Ogólnie nieźle, nie krytycznie, ale! Jeśli rodzice wspierają ducha rywalizacji, intensyfikują go i porównują dwoje dzieci, jest to obarczone poważniejszymi problemami wewnętrznymi u dzieci. Dzieci stają się zbyt podatne na krytykę, obsesyjnie chcą wygrać za wszelką cenę, odrzucają całkowicie ludzkie sytuacje, w których jest strata, porażka itp. i rozumieją, że to nie pogorszyło dziecka. - Objawia się nadmiernym podporządkowaniem się i konformizmem. Dziecko ze złości decyduje się „oddać” tę część siebie, która czegoś nie lubi, aby poprzez nadmierne posłuszeństwo zdobyć miłość rodzica. Może to prowadzić do powstania fałszywego „ja” w imię miłości. Co robić? Musimy zrozumieć, że żaden rodzic nie może uniknąć zazdrości z dzieciństwa. Tak działa psychika. Możemy jednak spróbować złagodzić ciosy wymierzone w dziecko. Jeśli dziecko jest starsze, możesz z nim porozmawiać w chwilach, gdy zauważysz zazdrość, porozmawiać bezpośrednio o tym, jak widzisz, jakie to dla niego trudne, że oprócz niego jest ktoś inny, że jest zazdrość, ale go kochasz nie mniej niż twój brat/siostra itp. Będziesz musiał o tym dużo i często rozmawiać, bądź cierpliwy, ale to uspokoi i pomoże Twojemu synowi lub córce. Jeśli dziecko jest małe (1 rok +), możesz bawić się z nim w „dziecięcą” grę. Poświęć 15 minut, mama powinna zachowywać się wobec starszego dziecka tak, jakby stało się ono na nowo dzieckiem. Możesz zacząć od pokazania mu zdjęcia z dzieciństwa, dać mu smoczki, zabawki dla niemowląt i bawić się jak wtedy, gdy był mały. Rozkołysz go, możesz go przewijać, jeśli dziecko chce. Co daje ta gra? Dziecko może znów poczuć się w centrum matczynej uwagi i troski, co pomoże złagodzić nasilenie uczuć urazy i zazdrości, których doświadcza. Życzę nam wszystkim powodzenia na tej trudnej drodze!