Po co w ogóle robić przerwy W niektórych krajach kierownictwo zachęca pracowników niepalących, ponieważ mają mniej przerw w pracy? To jest całkowicie sprawiedliwe. Ale nadal musisz robić przerwy. Zwłaszcza dla tych, którzy wykonują pracę siedzącą. W przypadku tej kategorii pracowników największe obciążenie przypada na kręgosłup. Ponadto długotrwała postawa statyczna negatywnie wpływa na dopływ krwi do komórek, powodując zaburzenia metaboliczne. Stąd - cała masa chorób, od osteochondrozy po cukrzycę. Z tego powodu w Japonii wiele przedsiębiorstw wymaga okresowych masowych przerw na trening fizyczny. Ciało ludzkie można porównać do maszyny. Jeśli mechanizm nie będzie okresowo wyłączany, szybko się zużyje, a nawet może ulec awarii z powodu przegrzania. Dlatego dla psychicznej ulgi lepiej jest robić przerwy, które mogą trwać nieco dłużej niż przy pracy bez przerw. Ale jednocześnie osoba jest dość wyczerpana, co nie może nie wpłynąć na wynik jego pracy. Co bardziej potrzebuje odpoczynku - głowa czy ciało? Dla osoby zajmującej się pracą umysłową takie pytanie będzie wydawać się niewłaściwe. Tymczasem ciało pozostając w pozycji statycznej również ulega zmęczeniu. Aby utrzymać ciało na krześle, pracują określone grupy mięśni. Nie obciążają zbytnio, ale napięcie jest bardzo długie. Taki ciągły stres powoduje napięcie mięśni w organizmie – mięśnie napinają się nawet wtedy, gdy nie jest to wymagane. Dlatego ważne jest, aby wstać i wybrać się na krótki spacer. Jedną z możliwości jest udanie się do najbliższego straganu po wodę. Wskazane jest picie 2 litrów dziennie. woda, wszyscy wiedzą, ale rzadko kto przestrzega tej zasady. Jeśli wyrobisz w sobie nawyk kupowania 1 litra dziennie. wody i pić ją w pracy, to bardzo pomoże organizmowi. W przypadku osób z nadwagą należy pamiętać, że należy pić przed posiłkami, a nie po (wtedy kilka dodatkowych kilogramów samoistnie zniknie). Czasami zamiast wysyłać dokument do kolegi pocztą, możesz go wydrukować i przynieść. Poszukaj takich powodów, żeby po prostu wstać i chodzić. Jak rozgrzać się siedząc. Istnieje również możliwość rozgrzewki fizycznej, pozostając na krześle. Przedstawiam wam mały zestaw ćwiczeń: Rozciągnij szyję. Powoli obracaj głowę, najpierw w jedną stronę, potem w drugą. Następnie przechyl głowę najpierw na jedno ramię, próbując dotknąć go uchem, a następnie drugim. Pochyl się do przodu, próbując dotknąć brodą klatki piersiowej, a następnie odchyl się całkowicie do tyłu. Następnie wykonaj okrężny ruch głową tak, aby w każdym punkcie znaleźć się w możliwie skrajnej pozycji, tocząc głowę jak jabłko po talerzu. Wykonuj ruchy płynnie, bez pośpiechu. Wybierz stopień ruchu, który nie powoduje bólu. Rozciągnij ramiona i szyję. Usiądź prosto. Podczas wdechu unieś ramiona do góry, jakbyś próbował dosięgnąć nimi uszu. Napnij się. Następnie podczas wdechu opuść rozluźnione ramiona i ramiona w dół. Wykonaj 3 razy rozciąganie pleców. Usiądź prosto. Ramiona są zgięte w łokciach. Podczas wdechu rozsuń ramiona do tyłu, jakbyś chciał połączyć łopatki. Napnij się. Podczas wydechu rozluźnij napięcie, rozluźniając ramiona w dół. Siedząc prosto, połóż stopy na palcach jak najwyżej. Utrzymuj napięcie w goleniach przez kilka sekund. Następnie podczas wydechu zwolnij napięcie, opuszczając pięty na podłogę. Kobietom zaleca się zdjęcie butów na obcasach. W ten sposób odpoczywali Winston Churchill i Salvador Dali. Po krótkiej rozgrzewce fizycznej zgodnie z zaproponowaną powyżej opcją zaleca się poświęcenie kilku minut na rozładowanie mózgu. Aby to zrobić: usiądź wygodnie, wyłącz telefon, wybierz punkt na ścianie naprzeciwko siebie, patrz na niego rozmazanym (nieostrym) wzrokiem przez 2-3 minuty. Jeśli twoje spojrzenie jest skoncentrowane, natychmiast je „zamknij”. Taka kontemplacja uniemożliwia skoncentrowane myślenie. Dzięki temu następuje całkowity odpoczynek mózgu. W ten sposób organizm doznaje psychicznej ulgi. Dokładnie tak Winston Churchill lubił odpoczywać po obiedzie, siedząc w swoim biurowym fotelu. Tak gromadził się Salvador Dali!