I'm not a robot

CAPTCHA

Privacy - Terms

reCAPTCHA v4
Link



















Original text

Od autora: Fragment artykułu „UTRATA MIŁOŚCI” Pytania zadawała Ekaterina Baklanova, redaktor naczelna magazynu „W mieście”, Korolew, Mytiszczi. Żanna Kurkowa odpowiedziała. Możesz przeczytać cały artykuł: Odkochanie się. Ani profilaktyka, ani medycyna nie mogą cię przed tym uchronić. Nie możesz się chronić, nie możesz się uratować, nie możesz uciec. Pozostało tylko jedno: pokonać chorobę i żyć dalej. A może jest sposób: nie kochać wcale, wówczas zagrożenie, że przestaniesz kochać lub przestaniesz kochać siebie, zostanie zredukowane do zera. Ale czy takie życie nie zostanie zredukowane do zera – bez miłości? Co powinna zrobić żona, gdy uświadomi sobie, że nie kocha już męża? Komu jest trudniej – tym, którzy wypadli z miłości, czy tym, którzy wypadli z miłości? W jakich przypadkach miłość sama zanika, a kiedy zostaje zabita? Na pytania redaktora odpowiada Zhanna Kurkova, specjalistka terapii systemowej i konstelacji rodzinnych. Zakochanie jest jak choroba. Kiedy jesteśmy zakochani, obiekt naszych pragnień zajmuje całą przestrzeń. Potem robi się to coraz rzadziej - i wracamy do zdrowia, jak po infekcji wirusowej. Lub wręcz przeciwnie, zaczynamy kochać tę osobę coraz bardziej. Czy zakochanie jest koniecznie progiem miłości? W jakich przypadkach zakochanie przekształca się w miłość? Nie-miłość, miłość podwójna, miłość potrójna... Dobrze byłoby, aby każdy na początek uświadomił sobie, czym jest dla niego miłość. W swojej działalności psychologicznej spotkałam niewiele osób, które naprawdę kochają i wiedzą, czym jest miłość. Każdy pragnie miłości, marzy i o niej myśli, ale niewiele osób zdaje sobie sprawę, czym tak naprawdę jest miłość. Miłość nazywa się czymkolwiek: twoimi oczekiwaniami, gwałtownymi emocjami i z reguły mylą pragnienia i uczucia duszy z miłością. Jeśli mówimy o obiekcie naszych pragnień - są to potrzeby duszy, miłość jest jeszcze bardzo odległa. To nasza dusza pragnie, czuje, cierpi i raduje się. Można spojrzeć na małe dziecko, mniej więcej w wieku przedszkolnym, co się z nim dzieje, gdy kupują mu długo wyczekiwaną zabawkę: chce jej, gdy ją dostaje, jest szczęśliwy, wtedy ta zabawka zajmuje całą przestrzeń życiową dziecka. dziecko - je i śpi z nim. I wtedy np. znajomy dostał nową zabawkę, a nasze dziecko nie jest już zadowolone ze swojej, ale chce taką samą jak znajomej. I przyszło odkochiwanie się... Ludzie przenoszą ten model dziecinnego zachowania do związków dorosłych. A to niesie ze sobą fatalne konsekwencje. Mężczyzna na zewnątrz dojrzały, ale mała, niedojrzała dusza w środku może przyciągnąć dwa typy kobiet – matkę, która spełni jego zachcianki, lub wewnętrznie niedojrzałą dziewczynę, taką jak on sam. I zastanów się, jaki rodzaj miłości ma jako mężczyzna kobieta może istnieć między synem a matką, albo między dwójką małych dzieci Dlatego wynika z tego modelu zachowania – na początku kocham, a jeśli coś mi się nie podoba, przestaję kochać. Dał kwiaty, zaprosił do restauracji - jak ja go kocham i prawdopodobnie on kocha mnie. Zapomniałem pogratulować ci wakacji, spóźniłem się - nie podoba mi się to i jemu prawdopodobnie też się to nie podoba. „Lubię to – nie podoba mi się to, kocham to – nie podoba mi się to, przyciśnij to do serca, każ ci iść do diabła” to cudowna rymowanka dla dzieci, która jest również „niezwykła”, ponieważ większość ludzi przez życie z tym rymem. Nie ma tu w ogóle mowy o miłości. Każdy pragnie miłości od partnera, ale nie każdy wie, jak kochać siebie. I to jest główny problem w związkach. Relacje między mężczyzną i kobietą dzielą się na dwa typy - miłość i partnerstwo. Nie można tak po prostu się zakochać i odkochać. Miłość to stan dojrzałego człowieka, w którym żyje. Miłość albo istnieje, albo jej nie ma. Osoba kochająca nie udaje, że się odwzajemnia. Wzajemna miłość to ogromny dar losu. Kiedy przemija silna, namiętna miłość, z reguły partnerzy popadają w kryzys: muszą iść do przodu, zarówno w rozwoju osobistym, jak i w partnerstwie, aby przejść na wyższy, dorosły i świadomy etap relacji. Mężczyzna i kobieta przechodzą przez ten kryzys i próby, jakie im niesie, i pozostają razem, stając się nieco bardziej dojrzali i mądrzejsi. Ich związek staje się silniejszy, a ich miłość staje się przez to silniejsza – tak się dzieje, gdy partnerzy są zakochani. Ale są czysto partnerskierelacje, w których następuje zakochanie i oboje odczuwają irytację i niezadowolenie, roszczenia i wyrzuty, a sposób, w jaki z tego wyjdą, będzie przedmiotem zazdrości w ich przyszłym życiu. Wiele osób żyje według praw partnerstwa i żąda od innych miłości, ale tak się nie dzieje. Istnieją zasadnicze różnice pomiędzy miłością a partnerstwem. A każdy może sam siebie zdiagnozować, zobaczyć na jakim etapie jest – w miłości czy w partnerstwie1. Intencja, decyzja.2. Można świadomie wchodzić i świadomie wychodzić ze związku.3. Może istnieć umowa prawna.4. Wynegocjowana wymiana.5. Roszczenie o wzajemność6. Możesz wpływać, podejmując decyzję o silnej woli. Miłość1. Brak intencjonalności.2. Niemożność świadomego wejścia i wyjścia z miłości.3. Nie ma umowy prawnej.4. Prezenty.5. Bez roszczeń o wzajemność.6. Nie możesz wywierać wpływu, podejmując decyzję o silnej woli. Nie możesz się po prostu zakochać i odkochać. To trudne, gdy ludzie myślą, że mogą udawać czułość i seksualność. Roszczenia i żądania w tej dziedzinie zawsze prowadzą do katastrofalnych skutków. I z reguły, gdy zakochuje się, każdy intuicyjnie wie, że nie można wymagać od drugiego miłości. Ale nie każdy człowiek dojrzał do tej świadomości, nie każdy jest gotowy się do tego przyznać, a potem wyrzuty i żądania, uraza i złość przychodzą z pomocą niewiedzy. Zdarza się, że ludzie żyją tylko w partnerstwie, gdzie panuje wzajemna sympatia, szacunek i pewne porozumienia. Większość rodzin tak żyje i to jest ich prawo wyboru, ma to swoje miejsce. Ludzie biorą odpowiedzialność za swoje życie, akceptując ten model partnerstwa i są szczęśliwi na swój sposób. Czasami dobre partnerstwo może z czasem przerodzić się w miłość. Jeśli miłość się skończy, związek po prostu się rozpadnie. A jeśli miłość zniknie, to w tym przypadku są zarówno ofiary, jak i zniszczenie? Myślę inaczej. Jak miłość może przynieść zniszczenie? Miłość jest siłą życia, jest zawsze energią tworzenia. Kiedy człowiek kocha, staje się lepszy, dzięki miłości poprawia się i idzie do przodu. Miłość sprzyja jedynie rozwojowi i posuwaniu się do przodu. Powtórzę jeszcze raz, że umiejętność kochania jest darem Bożym. Kiedy zakochanie przemija, złudzenia się rozpadają, pozostaje rozczarowanie i zawsze można kogoś za to obwinić. A miłość nigdy nie przeminie. Kiedy człowiek nie otrzymuje miłości od ukochanej osoby, gdy nie ma wzajemności, popada w rozpacz i smutek. Smutek to druga strona miłości, która nie osiągnęła swojego celu. Kiedy ludzie z jakiegoś powodu rozstają się, ci, którzy kochają, rozstają się i żegnają miłość, płaczą, czują się smutni i smutni, i to jest normalne, musisz zapewnić temu miejsce w swoim życiu Wszystko inne - agresja, poświęcenie,. zniszczenie - nie ma nic wspólnego z miłością. Wszystko to dotyczy niedokończonych relacji dziecko-rodzic. Kiedy małe dziecko nie otrzymuje wystarczającej miłości od rodziców, a zwłaszcza od matki, wówczas wszystkie swoje oczekiwania co do tej miłości przenosi na swojego partnera – i wtedy dzieją się wielkie tragedie. Któregoś dnia miałem konstelację pary, która mieszkała razem przez wiele lat i była w trakcie rozwodu. Żona była inicjatorką rozwodu i już ostatecznie podjęła decyzję o rozwodzie, a mąż usłyszał o konstelacjach i postanowił spróbować zrobić coś innego, aby uratować rodzinę. Podczas konstelacji widzieliśmy, że uczucie miłości żony do matki zostało przerwane i zażądała tej miłości od męża. Miłość w parze i miłość rodzicielska są bardzo różne, mają inne zadania i inne znaczenie. To, czego żona żądała od męża, było dla niego niemożliwe, ale potrzebowała tego do końca życia. Bez przywrócenia ruchu miłości z rodzicami nikt nie będzie szczęśliwy w żadnej dziedzinie. Takie jest prawo, taki jest porządek życia. Podczas aranżacji widzieliśmy, że para ma szansę, para żyje w miłości i będzie im źle się czuli. Razem przeszli przez kryzys, który ich dotknął, znaleźli odpowiedzi na swoje pytania, przeszli kolejny ważny etap w swoim życiu i ruszyli do przodu. Ale może dojść do tragedii i bez tego para może się rozstać.