Bądź realistą w swoich oczekiwaniach i konsekwentny w wymaganiach dotyczących obciążenia pracą dziecka. Nie żądaj zbyt wiele na raz. Zamiast komentarzy i długich rozmów, których dziecko na pewno nie będzie słuchać, po prostu podejdź i mocno go przytul. Czasami w takich momentach można nawet poczuć, że dziecko przylgnęło do Ciebie i zdecydowanie zyskało większe zaufanie (co jest cenniejsze niż kiedykolwiek, bo w trudnej dla niego sytuacji jest to szczególnie potrzebne). Wykorzystaj ten czas i poproś dziecko, aby położyło się na dywanie i przeczytało książkę. Trzymaj się jasnego planu dnia. Wprowadzając systematyczną i stałą zasadę, czy to kwestie odżywiania, odrabiania zadań domowych czy innych zadań, sen musi odpowiadać tej rutynie. Możesz napisać to na jasnej kartce naklejek, którą dziecko samodzielnie wykona i umieścić tak, aby dziecko mogło to zobaczyć, lub jeśli jest małym dzieckiem, umieścić odpowiednie rysunki. Po wykonaniu dowolnego zadania dziecko musi zanotować pewną notatkę, przyda się to do rozwoju jego niezależności. Wcześniej dzieci dużo bawiły się na ulicy na ruchomych skakankach, ciągle bawiły się piłką, gumką, piłką dla niewidomych. , gry z jasnymi zasadami w mózgu położyły jasne podstawy samoregulacji, rozwinęły się podstawy dojrzałości emocjonalno-wolicjonalnej i sprawności motorycznej jako klucz do sukcesu w opanowaniu umiejętności szkolnych. Można grać na przykład w grę „Szybko -Powolne zatrzymanie”. Istota tej zabawy jest bardzo prosta: trzeba wymyślać dowolne ruchy, dowolną częścią ciała (rozwija to także wyobraźnię dziecka). Następnie wprowadzane są komendy i naprzemiennie w losowej kolejności: „szybko”, „wolno”, „stop”. Wiele dzieci ma trudności z wykonywaniem ruchów w wolnym rytmie. W przypadku dzieci w starszym wieku przedszkolnym dobrze jest wydać polecenie na głos, a następnie je wykonać, tj. porozmawiać o planowanej akcji. Dorosłym wydaje się to proste, jednak nie wszystkie dzieci potrafią jasno i konsekwentnie sformułować procedurę i dokładnie postępować zgodnie z wypowiadanymi instrukcjami. Bądź szczęśliwy i kochaj swoje dzieci! „Nie masz nic, co możesz dać dziecku, możesz tylko wziąć. Jeśli naprawdę chcesz dać dziecku prezent, jedynym prezentem będzie nieingerencja. Podejmij ryzyko, pozwól mu doświadczyć nieznanego. To nie jest łatwe. Strach krępuje rodziców – kto wie, co stanie się z dzieckiem?"